ใครจะไปรู้ว่าคนที่เราคิดว่าเขาร้ายและไม่หวังดีกับเรากลับกลายเป็นคนที่รักและหวังดีกับเรามากที่สุด แต่คนที่เราคิดว่าเขารักและทำดีกับเรากลับกลายเป็นคนที่หักหลังและหวังจะทำร้ายเรา!

"ไม่ว่าจะทำยังไงจัดการในรูปแบบไหนฉันก็ต้องเอานายมาเป็นเด็กของฉันให้ได้!!!" "ทานโทษนะพอดีเป็นคนชอบความอิสระไม่นิยมมีโซ่คล้องคอ!"

เป็นเพราะผมไม่ทำอะไรให้มันชัดเจนสักที นาธารถึงทิ้งผมไปทั้งที่ตั้งท้องลูกของผมโดยที่ผมไม่รู้อะไรเลย

ใครจะไปรู้ว่าอยู่ๆคนที่หยิ่งทะนงอย่างนิคเนมต้องมาโดนพ่อค้าขายปิ้งไก่คนประสาทอย่างไอดินเล่นงานให้สยบอยู่ใต้ร่าง

ลูกพลับที่จับได้ว่าแฟนที่คบกันมา 6ปีและรับปากว่าจะแต่งงานกันหลังเรียนจบสวมเขาให้ เขาก็เลยหนีกลับบ้านมาพักหัวใจ แต่ทว่าการพักใจครั้งนี้ของลูกพลับกลับผิดพลาดไปหมดเมื่อต้องมาเจอกับพ่อเลี้ยงสิบทิศ....

เมื่อฟิลิปป์นักธุรกิจชื่อดังที่เงียบขรึม(เบื้องหลังอันดำมืด)ต้องมาเจอกับนักศึกษาที่แสนจะกวนประสาท(ที่เบื้องหลังลึกลับ)อย่างนิวตัลเขาจะทำเช่นไร

เป็นเพราะชาติที่แล้วเจ้าของร่างเก่ามองโลกในแง่ดีเกินไปจนให้ใครต่อใครรังแกและเอาเปรียบสารพัด ในเมื่อผมได้รับโอกาสมาเกิดใหม่ในร่างนี้แทน รอบนี้ผมก็จะไม่ขอเป็นคนดี! "มาสิ!ครั้งนี้พ่อจะฟาดให้ยับเลย!"

เมื่อครั้งก่อนเขาทั้ง2เคยนอนร่วมเตียงอยู่บ้านร่วมกันแทบทุกวัน แต่มาในวันนี้พวกเขาทั้งสองกลับเป็นเพียงคนแปลกหน้า...ซะที่ไหนวะ!ใครมันจะไปยอมเป็นคนแปลกหน้ากัน เคยได้กันจนลุกแทบไม่ขึ้นจะหน้าแปลกหน้าอะไร!!

อะไรว่ะ!แค่จะวิ่งเข้าไปหลบฝนในร้านค่าเฟ่ แต่แค่เปิดประตูเข้าไปอยู่ ๆ เขาก็โดนส่งเข้าไปเกิดเป็นเพื่อนพระเอกในนิยายวาย แถมระบบยังสั่งให้เขาคอยด่าคอยเตือนสติพระเอก ซ้ำอีตาพระรองยังมาตามติดเขาอีก...

คีย์จะทำยังไงเมื่ออยู่ๆก็มีเด็กน้อยที่ไหนก็ไม่รู้วิ่งมาเกาะขาแล้วเรียกเขาว่าปะป๊า ทั้งๆที่ตัวเขานั้นก็ไม่มีแฟนหรือมีภรรยา ว่าแต่เด็กคนนี้เป็นลูกเต้าเหล่าใครกันเนี่ย ทำไมถึงมาเรียกเขาว่าปะป๊าแบบนี้

"ถ้าไม่เชื่องั้นเอาอย่างนี้ไหม ถ้าเจนแฮกข้อมูลบริษัทคู่แข่งมาให้พี่ได้จริง ๆ ล่ะก็ พี่ทัพต้องนอนกับเจน เอาไหมล่ะ?" "แล้วถ้านายทำไมได้ล่ะ" "เจนจะไม่มากวนพี่อีกเลย" "ได้!!! งั้นเอาตามนี้"

ใครจะรู้ว่าอยู่ๆเพื่อนที่คิดว่าเป็นคู่กัดและคู่ศัตรูเรื่องความรัก จะเป็นเจ้าของไอดีตัวละครเกมเต้นที่เป็นคู่แต่งงานและคอยเป็นที่ปรึกษาปัญหาชีวิตของตัวเองตลอดหลายปีที่ผ่านมา

จะเป็นยังไงเมื่อการเจอกันครั้งแรกดันเกิดอาการรัทจนเผลอสร้างพันธะ แต่ทว่าพอได้สติคนที่พึ่งจะสร้างพันธะดันหนีไปซะแล้วที่แย่กว่านั้นเขาดันจำหน้าคนคนนั้นได้เพียงเลือนลางแต่ที่จำได้แม่นมีเพียงกลิ่นที่ฉุน

คุณมันก็แค่ผู้ชายที่ฉันต้องการล้วงเอาข้อมูลไม่มีอะไรสำคัญต่อหัวใจของฉัน

"น่ารักขนาดนี้กลับมาเอ...กัน เอ๊ยรักกันได้ไหมครับ" "ขอโทษทีนะครับ พอดีว่าเรียนจบครูแล้วไม่โง่พอที่จะกลับไปหาหมา" "ปากเก่งขนาดนี้มาร้องใต้ร่างพี่ไหมคนดี" "จะไปไหนก็ไป ไม่อยากคุยกับหมา"

"มาแล้วบ่ออีน้องน้ำมนต์สาดผี" "จ้าาา มาแล้วจ้าบักอ้ายข้าวสารเสกผีคนหล่อ" "กรี๊ดดดตบปากตามอายุเดี๋ยวนี้! มาหาว่ากูหล่อเด้ออย่างอีใบข้าวต้องสวยท่อนั้น เข้าใจบ่! สวยค่ะสวย!!!"