ไม่ใช่อะไร ก็แค่เรื่องราวของพี่ชายที่รักน้องชายมากๆ :)​

ดั่งความฝัน​ที่แสนทุกข์ทรมาณ ภาพผู้คนที่ถูกคราชีวิตต่อหน้าต่อตา ทำได้เพียงยื่นมือก่อนวิ่งจาก ความกลัวและแค้นผสมผสาน​เข้าด้วยกัน

สำหรับผม โวลเดอร์มอร์ นั้นเป็นคนชั่วร้าย แต่เมื่อวันเวลาผ่านไป ผมก็ได้รู้แล้วว่า.. ผู้คนรอบข้างต่างหากที่ชั่วร้ายยิ่งกว่าอะไร และถ้าหากผมตายไป ผมภาวนาว่าขอให้ผมฉลาดและได้ย้อนเวลาไปยืนอยู่เคียงข้างเจ้าแห่งศาสตร์​มืดผู้นั้น

มันอาจจะเป็นเพราะเราสองคนรู้จักกันมานาน พอเขาเปลี่ยนไป ทุกอย่างของฉันก็เปลี่ยนไปด้วยเช่นกัน

หน้าที่ของฉันคือการปกป้องท่านพี่อลิซาเบทจนตัวตาย แม้ว่าจะตายไป.. ฉันก็ยอม

ชีวิตที่เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงจากหน้ามือเป็นหลังมือ ปาล์มชายหนุ่มวัย16ปีต้องเผชิญ​ชะตากรรม​อันแสนยากลำบากด้วยตัวคนเดียวโดยมีเป้าหมายสำคัญ

"ต่อให้เรากัดกันมากแค่ไหนหรือมีเรื่องต้องทะเลาะจนแตกคอกัน พวกเราสองคนก็ไม่เคยที่จะแยกจากกันเลยนะ ว่ามั้ยนาอิบ?" "เออ" "มีนายแล้วอุ่นใจดีขอบคุณนะ" "อ่าห๊ะ ต้องเป็นแบบนั้นอยู่แล้ว"

ราวกับเกมส์วิ่งไล่จับ ผมสิ้นหวังกับสถานการณ์ในโลกอันมืดมิดนี้.. และ..เธอคือแสงสว่างนำพาให้พบเจอกับรักแท้.. "ผมรักเธอ"

ความรักที่สวยงาม ทว่ามันก็แลกมาซึ่งความเจ็บปวดในบางครั้งเหมือนเปลือกเลมอนที่ขมฝืด "อย่ามายุ่งกับผลงานของผม" "แต่งหน้าคนตายในโลงศพเนี้ยนะครับ..?"

ถ้าหากตื่นมาอีกครั้งบนโลกที่เหมือนนรกอันแสนโหดร้าย คุณจะดิ้นรนอยู่รอดเพื่อต่อชีวิต หรือ คุณจะยอมตายเพื่อหนีชีวิตอันแสนโหดร้าย

ระหว่างปีศาจร้าย​กับ​นางฟ้า​ตกสวรรค์​ คุณว่าอะไรจะชนะ?

หากว่าหญิงสาวลูกครึ่งระหว่างฮิวงะและอุซึมากิได้เกิดขึ้นในวันที่โคโนฮะได้ล่มสลายไปนานแล้ว ได้ถูกย้อนเวลากลับสู่ยุคของสงครามนินจาอีกครั้ง เธอ..จะทำอย่างไร?

เพราะบังเอิญ ชีวิตของฉันที่เคยเงียบสงบต้องดับลง "คุณเคียวคะ รบกวน.. ช่วยปล่อยฉันสักที.." "ผมขอปฏิเสธ" (Hibari kyoya X Oc)​

ในโลกที่แสนสกปรกต้องเรียนรู้ความเป็นอยู่และพยายามเอาตัวรอด ความเห็นแก่ตัวของมนุษย์ก่อให้เกิดสงครามและเสียผู้คน โลกแบบบนี้... คงไม่อยากมีใครเกิดมาหรอก

อนาคตที่ไม่สามารถกำหนดได้ กาลเวลาที่เปลียนทุกเวลา ความเข้มแข็งที่มีเริ่มทลายลง ความอ่อนแอจึงเพิ่นพูนขึ้น "ฉัน..เกลียดนาย!!!!"*ฮิโตมิ เนื้อเรื่อง -(ก่อนถึงเนื้อเรื่องหลัก) -(นินจาจอมคาถา)

ถ้าโลกนี้มีแต่ซอมบี้ สิ่งแรกที่พวกจะทำคืออะไร? "ถ้าให้ผมร่วมเดินทางกับคนอย่างมัน ผมขอตายดีกว่าครับ ครู.."

การที่มีเด็กนักเรียนย้ายเข้ามาใหม่ในชั้นประถมศึกษาปีที่4ทำให้เป็นที่น่าตื่นใจสำหรับใครหลายคน ทว่ากลับไม่ใช่แบมแบม "คุณเป็นใครผมไม่สนใจหรอกครับ มาร์ค" "แล้วฉันจะรอดู แบมแบม"