วันแรกที่มามันก็ขับรถเบียดผมตกครองหน้าทิ่มโคลน แถมยังมาอยู่บ้านผมอย่างหน้าตาเฉยอีก ไม่พอมันยังแย่งความรักจากแม่ผมไปอีก ไอ้ปลัดหล่อ เอ๊ย ขี่เก๊กนั่น เดี๋ยวผมจะแกล้งให้มันรีบวิ่งหางจุกตูดกลับกรุงเทพฯ

เลี้ยงมาตั้งแต่เด็ก ไม่คิดเลยว่าวันหนึ่งมันกลับคิดจะเล่นผมที่เปรียบเสมือนพ่อของมัน โอเคผมก็ไม่ใช่พ่อของมันหรอก แต่อะไรทำให้กวินคิดกับผมแบบนี้กัน ไม่ว่าจะทำยังไงเขาก็ไม่มีทีท่าว่าจะเปลี่ยนใจจากผมเลยสัก

ด้วยความบังเอิญ โชคร้าย หรืออะไรก็แล้วแต่ มันทำให้ผมต้องกลายมาเป็นเด็กมาเฟียแทนฝาแฝดที่พึ่งรู้ว่ามีเมื่อไม่กี่นาทีก่อน! ความซวยยังไม่หมดแค่นี้ เมื่อไอ้แก่นั้นดันติดใจผมจนไม่ยอมปล่อยทั้งที่รู้ว่าจับมาผ

เมื่อช็อปสองสีต่างไม่ถูกกัน แต่เขากลับโดนช็อปต่างสีช่วยเหลือเอาไว้ คัพเริ่มรู้แล้วว่าคนที่ใส่ช็อปต่างสีกับเขาก็ใช่จะเป็นคนไม่ดีกันไปซะหมด เขาเริ่มเข้าหาและสนิทสนมกับหยาดมากขึ้น มากจนเริ่มรู้สึกแปลก ๆ

เป็นนักมวยอยู่ดี ๆ หลังจากโดนรถชนดันต้องกลายมาเป็นเด็กเสี่ยที่ไหนไม่รู้ มึงฟังกูบ้างไอ้เสี่ย กูไม่ใช่เด็กมึง! เด็กมึงนอนพะงาบ ๆ อยู่ในร่างกูโน่น! มึงจะมาเอากูเหมือนที่ทำกับเด็กไม่ได้! ไอ้เวร!

สิ่งที่ผมเสียใจที่สุดในชีวิต คือการหลงรักผู้ชายไร้หัวใจที่ไม่แม้แต่จะชายตามองผม แถมยังผลักใสไล่ส่ง แต่ถึงอย่างนั้นผมก็ยังคงพยายามเพราะหวังว่าสักวันเขาจะหันกลับมามองผมบ้าง แต่มันก็เท่านั้น เพราะเขาไม่เ

ครั้งหนึ่ง ผมเคยถูกคนที่ผมไว้ใจที่สุดสองคนหักหลัง คนหนึ่งคือคนที่ผมรักและพร้อมจะฝากอนาคตไว้ด้วย ส่วนอีกคนคือเพื่อนสนิทที่คิดว่าเป็นคนที่ผมไว้ใจได้มากที่สุด แต่พวกเขากลับรวมหัวกันหลอกผม สวมเขาให้ผม และ

เกิดใหม่ปุ๊บ มีสามีปั๊บ มันก็น่าดีใจอยู่หรอก แต่คุณสามีดันไม่สนใจแถมยังชอบเก๊กหล่ออยู่ตลอดเวลาแบบนี้อีก สามีภรรยาที่ไหนเขานอนแยกห้องกัน แถมยังไม่มีอารมณ์ทั้ง ๆ ที่ภรรยาถอดผ้าอยู่ต่อหน้า ขอเถอะคุณตายด้

เป็นนักมวยอยู่ดี ๆ หลังจากโดนรถชนดันต้องกลายมาเป็นเด็กเสี่ยที่ไหนไม่รู้ มึงฟังกูบ้างไอ้เสี่ย กูไม่ใช่เด็กมึง! เด็กมึงนอนพะงาบ ๆ อยู่ในร่างกูโน่น! มึงจะมาเอากูเหมือนที่ทำกับเด็กไม่ได้! ไอ้เวร!

ถ้าวันนั้นผมไม่คึกคักอยากจะลอง ผมก็คงไม่รู้จัก ไม่ได้หลงรักมันมากขนาดนี้

ผม ขัน อายุ 20 ปี ผู้ซึ่งถูกแม่เรียกกลับจากไปเที่ยวต่างประเทศแบบกะทันหัน พอกลับมาถึงผมก็ได้รับข่าวร้ายที่สุดในชีวิต คือผมจะต้องแต่งงาน!!! ถ้าผมได้แต่กับสาวสวยหรือสาวน่ารัก ๆ หน่อยผมจะไม่บ่นเลย แต่นี้น

ต๊อด พึ่งย้ายมาอยู่หอใกล้ ๆ กับโรงเรียน ข้างห้องเลี้ยงแมวมีอยู่วันหนึ่งแมวตัวนั้นจะมากินลูกไก่เขา เขาเลยตั้งใจจะไปต่อว่าเจ้าของ แต่ภาพที่เห็น ดันกลายเป็นเจ้าของคนนั้นทรุดตัวล้มลงต่อหน้าต๊อดพร้อมกับขอข

การมีแฝดเป็นผู้หญิงไม่ใช่จะดีเสมอไป ล่าสุดผมต้องแต่งหญิงเพื่อไปแต่งงานแทนพี่สาวฝาแฝดของผม หลังจากยัยนั้นหอบข้าวของหนีตามแฟนหนุ่มไปต่างประเทศ แล้วผมก็ต้องรับผิดชอบชีวิตยัยพี่บ้านโดยการไปเป็นเจ้าสาวมาเฟ

ทำไมการที่ผมชอบใครสักคนมันต้องมีมารมาคอยขัดขวางด้วย มันไม่ขัดขวางธรรมดาแต่มันยังจะแย่งเธอไปจากผมอีก จากคนที่ไม่เคยรู้จักกันดันเจอกันทุกวัน ทะเลาะกันทุกวันจนมันค่อย ๆ เข้ามาอยู่ในชีวิตประจำวันของผม

ในเมื่อกูทะลุมิติเข้ามาอยู่ในโลกของมึงแล้ว กูจะไม่ยอมให้ใครรังแกมึงอีก พระเอกอย่างมึงควรมีความสุขที่สุดสิ เพราะงั้น กูจะเป็นคนจีบมึงเอง

ผมผู้ซึ่งรักในการอ่านนิยาย ดูหนัง ละคร ซี่รี่ หรือแม้กระทั้งอนิเมะ ผมรักสิ่งพวกนี้เป็นชีวิตจิตใจแต่ทำไมไม่ว่าเรื่องไหน ๆ พระรองถึงมักจะเป็นคนเดียวที่ไม่สมหวัง ต่อให้ดีมากแค่ไหน ทำไมตอนสุดท้ายนางเอกถึง

นอกจากจะตายอย่างอนาถจนไม่กล้าพูดถึง ผมยังต้องมาอยู่ในร่างตาลุงเครายาว ไม่พอ ยังต้องเป็นตัวประกอบที่อีกไม่นานจะต้องตาย แค่นี้ก็ซวยพอแล้ว ยังต้องมาเป็นเครื่องมือที่พระเอกใช้กรีดกันพระรองจากนายเอกอีก!

อ้ายหนาว อ้ายเคยไปไต้กบบ่ มา ๆ ผมสิพาไป อย่าไปหาคิดพ้อคนใจฮ้ายหลาย เขายังบ่คิดฮอดอ้ายมาเล่นนำผมดีกว่า เดี๋ยวสิพาไปลงต่มหย่ำกี่ซอน อยู่กับบักเปี๊ยกรับลองบ่เหงา ย้านตะอ้ายฮ้องไห้อยากกลับเมียงกรุงละวะ

ผมคือนักฆ่าที่ถูกว่าจ้างมาเพื่อสังหาร 'มัน' งานนี้สำเร็จผมจะได้เงินรางวัลอย่างงาม แต่ทำไมผมถึงได้ซวยแบบนี้ วันแรกที่เข้าไปฆ่าก็พลาดท่าโดนมันละเมอจับกดลงกับเตียงซะงั้น นี่ผมจะแทงมันหรือโดนมันแทงกันแน่!

ตายว่าอนาถแล้ว เกิดใหม่อนาถยิ่งกว่า เกิดใหม่ทั้งทีดันเกิดเป็นต้วร้ายในนิยายรักน้ำเน่าที่เคยอ่านเมื่อสมัยเด็ก มิหนำซ้ำชีวิตยังโคตรรันทด ไม่รู้จะเรียกว่าโชคดีที่เกิดใหม่หรือโชคร้ายที่ต้องมาใช้ชีวิตแบบรั