ตั้งใจให้เป็นแค่ของว่าง แต่ดันเป็นจานหลักที่โปรดปราน

ต่อให้ ‘ทะเล’ จะหล่อและตรงสเป็กเธอมากแค่ไหนก็ตาม ยังไงเธอก็จะจัดการเขาให้ถึงที่สุด ในฐานะที่เธอเป็นเจ้าของเกาะ และในฐานะที่เธอเป็นผู้คุมกฎของเกาะแห่งนี้

หัวใจของเขาคือลูก แต่เมื่อลูกเลือกเธอเข้ามาในชีวิต เขาจึงต้องเลือก

คนหนึ่งคนตายไปรวมสิบปีจะกลับมาได้ยังไง แล้วลันนาหายไปไหน

‘เราดีกับใครห้าส่วน คนนั้นต้องดีกลับมาสิบส่วน ใครทำเราหนึ่งส่วน เราต้องทำมันคืนกลับไปสิบส่วน’

ชีวิตของยัยบุญญาเหมือนจะเป็นบ้าได้แล้ว เมื่อจู่ ๆ คุณยายวัยแปดสิบสี่ปีก็กลายเป็นเศรษฐี

วันนี้เธอกลายมาเป็นลูกหนี้ของดาวินโดยไม่รู้ตัว เขาจึงหมายจะมอบบทเรียนราคาแพงให้ ว่าสิ่งที่ผู้ชายคนนั้นให้เธอได้คือเศษเงิน แต่เขาต่างหากที่เป็นเม็ดเงินล้ำค่ามหาศาล ทว่าเธอกลับทิ้งเขาไปได้ลงคอ

'นที' เป็นเพียงแค่กระเป๋าเงินสำรองของ 'นารี' เท่านั้น เขาเป็นเพื่อนของพี่ชาย เป็นคนที่ตามใจมากันมาตั้งแต่เด็ก ไม่ใช่ผู้ชายที่อยากได้มาเป็นสามี

“คุณคิดไปเองว่าตัวเองไม่น่ารัก จริง ๆ แล้วคุณน่ารักมากต่างหากล่ะ เสียงคุณเพราะรู้ตัวหรือเปล่า ตาคุณก็สวยนะ ยิ้มก็มีเสน่ห์มากด้วย ดูสิ... ขนาดทำคิ้วขมวดยังน่ารักเลย”

รักแรกของเขาอาจผิดพลาด ทว่ารักเดียวจะไม่มีวันเปลี่ยนแปลง

มาเดียรีอยากซื้อของขวัญให้กับมารดา แต่ระหว่างทางดันทำถุงเงินหาย แม้แต่เงินจะซื้อข้าวกินก็ยังไม่มี ชีวิตองค์หญิงแสนซนอับจนได้ถึงเพียงนี้ เธอคงต้องลงมือทำอะไรสักอย่างแล้ว

ถ้าจะมองมันสวยขึ้นทุกวันขนาดนี้ ทดลองคบกันมันเลยก็แล้วกัน

คนเป็นแฟนไม่ยอมให้บอกใครว่าคบหากันอยู่ ส่วนคนที่ไม่ใช่แฟนกลับป่าวประกาศว่าคบหากันแล้ว แม่สาวหมวยจะทำอย่างไรกับชีวิตของตนเองดี

เมื่อยูทูปเบอร์หนุ่มสายป่วนต้องมาก่อกวนเกมเมอร์หน้าตาย น้ำลายบูด ผลมันจะออกมาเป็นยังไงกันนะ?

จากคำพูดในคราวนั้น ติดพันจนมาถึงทุกวันนี้ แม้ว่าภรรยาของเขาจะจากไปนานกว่าสิบหกปี ความรักของเขาก็ไม่สามารถมอบให้ใครอื่นได้

เขาคือองค์รัชทายาท ส่วนนางเป็นเพียงแม่นางดอกไม้ป่า ++++ ความใกล้ชิดดั่งเมล็ดพันธ์ของต้นรัก ร่วงหล่นสู่พื้นดินที่ชุ่มสมบูรณ์ แตกรากแห่งความเสน่หา ผลิใบแผ่กิ่งก้านความผูกพันธ์จนยากจะถอน

แต่ให้ตายสิ! หล่อนทำเหมือนเขาไม่อยู่ในสายตา

เธอคล้ายกับสายลมอ่อน ๆ ที่พัดโชยในฤดูใบไม้ผลิ อบอวลไปด้วยกลิ่นไม้เลื้อยนานาชนิด อยู่ใกล้ชวนให้ปิดเปลือกตาแล้วหลับฝัน เป็นความสบายใจที่หาได้ยากยิ่งในชีวิตเขา

ชีวิตนี้มันช่างตลกร้าย คงต้องหัวเราะทั้งน้ำตาจึงจะสาสม

ให้ไปแล้วทุกอย่าง มองกันบ้างไม่ได้หรือ