“กลับมารักพี่อีกครั้งได้ไหมครับ” “ผมกลัว...” “พี่สัญญาว่ามันจะไม่เกิดขึ้นอีก” “ผมไม่แน่ใจ...” “ยังเชื่อใจพี่อยู่อีกไหม” พี่ปลายฝนกำมือผมแน่น ไออุ่นของความรู้สึกค่อย ๆ ไหลผ่าน “คราวนี้พี่ไม่

ผมแอบชอบรุ่นพี่ม.6 ห้องคิง พี่เขาเท่ห์มาก เท่ห์สุด โดยเฉพาะตอนเล่นบาสโคตรจัดว่าหล่อเลยอะ

คนเกิดเดือน 9 วันที่ 9 จะอาภัพคู่ครอง คำทำนายที่มอบเอาไว้ “มึงลองมองคนใกล้ตัวดิ เผื่อว่าจะเจอคนที่มึงตามหา” “ใครวะ คนใกล้ตัวกู” หญิงสาวคิ้วหมุ่นหาเพื่อนชาย “มีแต่มึงเนี่ย” “ก็กูไง!” “…”

เพราะค่ำคืนที่เขาเมาจนสติหลุด เขาได้เผลอจูบเจ้านายตัวเอง เลยทำให้ชีวิตของวินรวีย์ เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ และมันก็วุ่นวายมากขึ้น เมื่อเจ้านายของเขาบอกว่า "ปากผมเลอะลิบสติกคุณแล้ว"

ถ้าคิดว่าผมมันง่ายขนาดนั้น พี่ประเมินผมต่ำเกินไป และช่วยเก็บ…เหม็น ๆ ของพี่กลับเข้าไปด้วย อย่าหาว่าผมไม่เตือน!

เพราะความจริงมันยังคาใจ ต่อให้นานแค่ไหนเขาก็ไม่เชื่อว่า ข้าวฟางเป็นน้องแท้ ๆ

มีคนเสนองานกินข้าว ให้ค่าตอบแทนที่สูงลิ่ว ไหนเลยจะปฏิเสธคำขอนี้ได้

หลังจากพุ่งชนหอนาฬิกาในค่ำคืนพระจันทร์เต็มดวง อยู่ดี ๆ อัลฟ่าอย่างผมก็เกิดมาโผล่ในโลกที่เต็มไปด้วยความงุนงงแสนไม่คุ้นตา ซ้ำร้ายยังเข้ามาสิงในร่างผู้ชายแปลกหน้าอีกด้วย

ผมจำเลขห้องผิด เลยทำให้ผมเจอนายสถานีสุดหล่อ

“ผมจะจีบพี่” นั่นคือคำสารภาพครั้งแรกของผม ที่บอกไปกับเขาหลังจากไม่ได้เจอหน้ามาสองปี “ผมไม่ได้ชอบผู้ชายครับ” คนอะไรขนาดปฏิเสธยังหล่อเลย “ปฏิเสธไปก็เท่านั้นครับ ยังไงเสียผมก็จะจีบพี่

การเจ็บในอดีตทำให้เขาต้องสร้างกำแพงเพื่อปิดตายกับความรัก ทว่าอยู่ ๆ กำแพงนั่นก็ได้ทลายลง เมื่อมีผู้ชายที่ชื่อว่า เขียนฟ้า เข้ามาในชีวิต

อยากเอามากใช่ไหม มาเอากับกูเนี่ย!!! มึงได้เมียสมใจแน่ ไม่สิ ตกเป็นเมียกูถึงจะถูก