ฮ็อบบี้อึออกมาเป็นลูกสิงโตได้ไง? นี่มันเหลือเชื่อมาก กระต่ายป่าอย่างเขาอึออกมาเป็นสิงโตสองก้อนล่ะ

“อนุญาตให้ไปแล้วเหรอ? บอกไว้ก่อนว่าเธอแรดกับพี่ได้คนเดียวเท่านั้น”

“เลิกคลานหนีได้แล้วน่า มันไม่มีประโยชน์หรอก”

เป็นถึงพญาเสือแดนเหนือ แต่กลับมาโดนเสือแดนใต้เหยียบจมูกชิงตัวคู่หมายถึงถิ่น 'เสือเมือง' ยอมไม่ได้ เขาบุกไปฉุดน้องสาวสุดที่รักมันบ้าง หวังได้สาวงามเป็นเมีย แต่ไหงกลับฉุดผิดตัวได้ 'นางบ้า' มาแทน

ตั้งใจจะเอาลูกมันมาขัดดอก แต่มันเสือกหนีไปก่อน เหลือแต่ไอ้ลุงแก่หน้าเจียมกล้ามแน่นไว้ให้   “เหี่ยว ๆ ย่น ๆ แบบไอ้ลุงนี่กูเอาไม่ลงหรอก แค่มองก็เสียสายตาแล้ว”  

ขยะแขยงโอเมก้ามาทั้งชีวิต แต่ดันติดใจโอเมก้าตาบอดจนโงหัวไม่ขึ้น 'แรก ๆ เรียกมันไอ้ชั้นต่ำ หลัง ๆ แทบคลานให้มันเหยียบ'

ลูกหน้าตาเหมือนพ่อมันขนาดนี้ยังจะถามอีกเหรอว่าลูกใคร

คิดจะทำอะไรก็เกรงใจกล้ามอกเฮียบ้าง มันไม่ใช่ที่ที่เอาไว้ให้ใครบีบเล่นนะ

เรื่องอะไรข้าต้องอ่อนแอเช่นนาง อยู่ร่างนางแต่ข้าเป็นข้า จะมารดาเลี้ยงหรือน้องสาวขี้อิจฉาก็มาเถอะ ข้าจะจัดการให้หมด

จากบอดี้การ์ดมือซ้ายฝีปากกล้าอันดับหนึ่งของเจ้าพ่อมาเฟีย จู่ ๆ มันก็เปลี่ยนไปกลายเป็นบ่าวไพร่เจียมเนื้อเจียมตัว มือที่เคยจับปืนถือมีด มาบัดนี้มันถือดอกไม้นั่งร้อยพวงมาลัย

ผิวหยาบ ผมกระด้าง ขนแขนขนหน้าแข้งแข็งเหมือนขนหมูป่า ขนอกกับขนตูดก็รกครึ้ม เอวไม่บางแต่ขย้ำเต็มไม้เต็มมือ….กูชอบแบบนี้เหรอวะ?

“ถึงมึงจะบ้าใบ้รูปชั่วตัวดำ แต่มึงก็เป็นเมียของกู!”

"เอ่อคือ ผมไม่ขายแล้วครับ"

“เงินไม่พอใช้เหรอ เอาเงินเฮียไหมมีเป็นฟ่อน ๆ เลย เอาบัตรเฮียไปรูดเล่นก็ได้ไม่จำกัดวงเงิน”

กอดไว้ให้แน่นนะไอ้ทะเบียนสมรสโง่ ๆ ของมึงน่ะ เพราะอีกไม่นานกูจะทำให้มึงหย่ากับกูเอง แล้วก็อย่าคิดจะเอาลูกมาอ้าง เพราะถ้ามึงท้องกูพามึงไปเอาออกแน่

“ไหน ๆ มึงก็เสนอตัวทำหน้าที่แทนเมียมึงแล้ว งั้นก็ใช้ร่างกายของมึงสนองให้กูเหมือนที่เมียมึงเคยทำแล้วกัน”

หลังโดนรถชนจนภาพตัดจื่อหยวนก็คิดว่าตนจะได้ไปเกิดใหม่ในต่างโลกเหมือนนิยายที่ชอบอ่าน แต่ไหงลืมตาขึ้นมาตัวเองถึงกลายเป็นผีเร่ร่อนที่วิญญาณดันติดแหงกอยู่ในห้องนอนของมาเฟียเสียได้

“หม่าม้าครับ พ่อของพี่แดนไปไหนเหรอครับ......” “พ พ่อเขา….อยู่บนฟ้าแล้วครับ”

"ชอบหรือเปล่า ที่ต้องมาอยู่ใต้ร่างของคนที่มึงเคยรังแก?"

ผิวเข้ม ๆ ตัวล่ำ ๆ แถมตัดผมทรงสกินเฮดเสียด้วย ของชอบพอดี กะว่าจะเอาแก้เบื่อ แต่เสือกติดใจกว่าที่คิด รู้ตัวอีกทีก็เผลอกัดหลังคอมันไปเสียแล้ว