คิดจะจับฉัน ฝึกวิ่งให้ไวกว่าฉันให้ได้ก่อน

“ไม่ตลกนะ ขนุน เรื่องแบบนี้อย่ามาทำเป็นเรื่องไร้สาระได้มั้ย จริงจังหน่อยสิ” “อ่า พี่จริงจังกับผมงั้นเหรอ ผมคิดว่าพี่เล่น ๆ อ่ะ ผมขอโทษ”

พี่เลห์ไม่มีหัวใจ ใคร ๆ ก็บอกแบบนี้ แต่ว่านั่นก็แค่มุมมองของคนอื่นที่มองมา สำหรับผม...พี่เลห์คือพี่เลห์...คนที่มีหัวใจเหมือนกับผม และทุก ๆ คนบนโลกนี้นั่นแหละ

เพื่อกำจัดความกลัวของอีกคน เยวายอมลากมันเข้ามานอนด้วยกันทุกคืน ไม่รู้เพราะอยากช่วย หรือ ทำตามหัวใจตัวเองกันแน่

กลายเป็นคุณหนูตกอับ ที่โคจรกลับมาเจอกับอดีตบอดี้การ์์ดผู้ซึ่งสร้างฐานะจนร่ำรวยมหาศาล ช่วยโอบอุ้มเอาไว้ ให้งาน ให้เงิน แต่งานนั้นคืองาน 'คนรับใช้'

ความรักของพวกเขา เหมือน 'โชคชะตา' กำหนดมาแล้ว

“ลองมาเป็นเมียแวมไพร์เลว ๆ อย่างกูหน่อยเป็นไง?” “อย่ามาล้อเล่นกับผมนะ!” “มึงเคยเห็นกูเล่นเหรอ...ในเมื่อกูฆ่ามึงไม่ได้ กูเอามึงทำเมียแทนแล้วกัน”

“แต่งกันมาขนาดนี้ คำว่ารักไม่จำเป็นแล้วมั้งหนานหนิง”

“ความตกของดาว ทำให้พี่ได้มองเห็นดาวนะ” “...” “ถ้าไม่ใช่ดาวตก พี่จะสังเกตเห็นได้ยังไง ว่ามีดาวดวงหนึ่งอยู่ตรงนั้นด้วย...” “...” “ความตก ไม่ได้แย่สักหน่อย”