ชาติที่แล้วความดีไม่มี ความชั่วยาวเป็นหางว่าว เลยถูกถีบหัวส่งมาทำความดีในยุคจีนโบราณ ดันมาอยู่ในร่างนางร้ายปลายแถวที่คู่หมั้นไม่รัก เรื่องคู่หมั้นช่างมันเถอะ ว่าแต่..ความดีนั้นทำอย่างไร

เสิ่นเจียอีไม่เคยคิดเลยว่าตนจะได้ทะลุมิติเหมือนอย่างในนิยายที่เคยอ่าน แล้วที่สำคัญร่างนี้ยังเป็นถึงคุณหนูตัวร้ายที่ขวัญกล้าเทียมฟ้าวางยาปลุกกำหนัดฉินอ๋อง จนเกือบจะถูกอีกฝ่ายฆ่าตายอีกด้วย

ชาติที่แล้วนางช่วงชิงวาสนาของน้องสาวต่างมารดา จนตัวเองได้สมรสกับชายในฝันตามที่ต้องการ ก่อนจะพบจุดจบที่น่าเศร้า เพราะไม่เป็นที่ต้องการของสามี เมื่อย้อนกลับคืนมาได้อีกครั้ง จึงอยากคืนวาสนาให้กับพวกเขา

ชาติที่แล้วเฝ้ารอบิดามาทั้งชีวิต เฝ้ารอความจริงใจจากมิตรสหาย ยามออกเรือนก็เฝ้ารอความรักจากผู้เป็นสามี ทว่าสุดท้ายก็ไม่ได้อะไรกลับมา ตกตายมาหนึ่งชาตินางจะกล้าหวังอะไรได้อีก

ตั้งแต่จำความได้ นางก็มีสติปัญญาเชื่องช้ากว่าคนทั่วไป นางไม่เคยโกรธที่หลายคนต่อว่า มีแต่รอยยิ้มสดใสอยู่เสมอ จนกระทั่งตกหลุมพรางผู้อื่น ได้แต่งงานกับบุรุษที่ชื่นชอบ น่าเสียดายที่เขาไม่ชอบนาง

ลู่เหมยป่วยตายด้วยไข้ป่า หลังฟื้นขึ้นมาราวกับปาฏิหาริย์ กลับพบกับความจริงที่ว่า ตนเป็นแค่เพียงสตรีไร้สมองอันดับหนึ่งของหมู่บ้าน ในนิยายรักแนวปลูกผักเรื่องหนึ่ง

ทะลุมิติมายังอีกโลกก็ว่าแปลกมากแล้ว พอมาเจอการดำรงชีวิตของคนที่นั่นกลับแปลกยิ่งกว่า ผัวออกรบ เมียอยู่เรือน ไฉนถึงมีกฎให้ภรรยาเอาชายอื่นมากกกอด ระหว่างรอสามีกลับมา

ในอดีตนางคือสตรีอ้วนฉุ ที่ริอาจหมายปองพี่ชายข้างบ้าน เพียรพยายามตามจีบตามตื้อทุกวิถีทาง จนกลายเป็นที่รังเกียจของสังคม

“เลือกเอาเถอะระหว่างแต่งเข้าไปเป็นอนุ หรือยอมเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับ แล้วรับเงินไปหนึ่งแสนตำลึงทอง”

สมัยนี้ใครเขาสนที่วิธีการกันเล่า เขาสนกันที่ผลลัพธ์ต่างหาก แน่นอนว่าข้าเป็นคนฉลาด ข้าย่อมไม่สนวิธีการไร้สาระเหล่านั้นอยู่แล้ว อิอิอิ

“ยามนั้นข้าเพียงแค่อยากมีน้องสาว จึงทูลขอหมั้นหมายกับเจ้า แต่ยามนี้ข้าเจอคนที่ถูกใจแล้ว” “แสดงว่าพระองค์มิเคยรักหม่อมฉันเลยหรือเพคะ” “ใช่”

ตามตื้อมานานหลายปี ไม่เพียงไม่ได้ใจกลับได้ความตายมาแทน

อาณาจักรที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม จะทำให้คุณมีความสุขแม้จะเป็นชั่วระยะเวลาสั้นๆก็ตาม

คดีทุจริตเรื่องรถดูดส้วมทำให้เขาถูกปลดจากตำแหน่ง ผันตัวมาเป็นโปรเจคในบริษัทรับเหมาก่อสร้าง เรื่องวุ่นๆจึงบังเกิดขึ้น

"ท่านแม่ทัพ ข้าชอบท่าน" "สตรีไร้ยางอาย" "ข้าชอบท่าน" "แต่ข้าไม่ได้ชอบเจ้า... สตรีในใจข้าเป็น เซียนเอ๋อร์เท่านั้น" "ท่าน... " "ไปซะ"

เพราะขัดราชโองการไม่ได้ข้าจึงต้องอภิเษกับองค์หญิงต่างแคว้นเพื่อมีทายาทมังกรสืบบัลลังก์ทว่าน้ำหนักในใจข้ามิเคยมีหญิงใดนอกจากบุรุษรูปงามเช่นท่าน