- 83
- 145.31K
- 576
เซวียชิงหนี่ว์คือนามของข้า องค์หญิงใหญ่ผู้ถือกำเนิดจากฮองเฮา อายุสิบหกก็กลายมาเป็นนางหงส์ของแคว้นพันธมิตร ชีวิตที่ข้าไม่สามารถทำได้อย่างที่ใจนึก จุดจบสุดท้ายข้าตายอย่างน่าสังเวช
เซวียชิงหนี่ว์คือนามของข้า องค์หญิงใหญ่ผู้ถือกำเนิดจากฮองเฮา อายุสิบหกก็กลายมาเป็นนางหงส์ของแคว้นพันธมิตร ชีวิตที่ข้าไม่สามารถทำได้อย่างที่ใจนึก จุดจบสุดท้ายข้าตายอย่างน่าสังเวช
ฉันมันก็แค่คนธรรมดาๆคนหนึ่ง(ที่มีหน้าที่เก็บเงินกู้)พึ่งข้ามโลกมายังไม่ทันหายงงดีก็มีสมรสพระราชทานมาตกใส่หัว! กับองค์ชายที่ขึ้นชื่อว่า ไร้ ประ โยชน์ ที่ สุด!
“กราบทูลฝ่าบาท การคงอยู่ของเผ่าจิ้งจอกเก้าหางจะทำให้ราชวงศ์ถึงการสูญสิ้น หนทางแก้ไขที่ดีที่สุดคือต้องกำจัดให้หมดสิ้นไปพ่ะย่ะค่ะ”
‘หย่ง‘ สตรีกำพร้า มือสังหารแนวหน้าจากสำนักหลินอี้ผู้มีเบื้องหลังลึกลับ ’จ้าวหย่งหนาน’ อ๋องปีศาจ บุรุษผู้โหดร้ายแห่งราชวงศ์กับเบื้องหลังที่อาจไม่ใช่อย่างที่หลายคนเข้าใจ
ในวันที่จากไปด้วยความคับแค้น ‘เว่ยไป๋อิง’ ไม่คาดคิดว่าจะมีวันนี้ วันที่นางได้เหยียบเท้ากลับมายัง ‘ชางเหริน’ กลับมาเพื่อพบกับคนที่ทำให้นางสูญเสียทุกอย่าง!
มีคนกล่าวไว้ว่า หากผิดพลาดไปสักชาติหนึ่ง จักผิดพลาดตลอดไป แล้วนางผิดพลาดตั้งแต่ชาติไหนกัน
นางแต่งให้เขาตั้งแต่เขายังเป็นเพียงองค์ชาย ยามนี้มีวาสนาได้เป็นฮ่องเต้ไม่คาดคิดว่าชายผู้นี้จะส่งนางที่เป็นซูเฟยไปรบ!!!
'นาง'ตื่นขึ้นมาในอีกโลกหนึ่งที่ไม่มีสิ่งใดอยู่บนหลักวิทยาศาสตร์ทั้งสิ้น เข้าหลักนิยายทะลุมิติอะไรแนวนั้นแน่ๆ แล้วต้องทำอะไรเป็นอย่างแรก อ่อ ถามชื่อคนที่นั่งอยู่ข้างๆก่อนแล้วกัน
ในเมื่อเป็นลูกเหมือนกันเหตุใดจึงมีแต่นางที่เจ็บปวดและถูกทอดทิ้ง เหตุใดจึงเป็นนางที่ถูกกักขังอยู่ภายในกำแพงสูงราวกรงขัง เหตุใดนางจึงไม่มีสิทธิ์เรียกหญิงผู้นั้นว่าแม่ หรือเพียงเพราะนางเป็นสตรี
นางเป็นเพียงหงส์ขาวกำพร้าที่ปรารถนาจะมีครอบครัวเป็นของตนเองจึงเฝ้าสวดมนต์วอนขอต่อผู้เป็นใหญ่ให้เมตตา ทั้งที่อีกไม่นานนางจะสมปรารถนา เหตุใดนางจึงถูกแย่งชิงชะตา! แล้วเหตุใดนางจึงเป็นผู้ถูกลงโทษ!
“แล้วที่ผ่านมาข้าไม่ใจเย็นหรือ ข้าใจเย็นมากี่ครั้งแล้วท่านพี่ก็เห็น” “จะให้ข้าใจเย็นไปถึงไหนกัน”
ทิชากร แปลว่า นก เพราะนางคือนกอาภัพที่ผลัดถิ่นมาเจอแดนใหม่ หญิงสาวชาวเผ่าที่เผ่าถูกปล้น บิดามารดาญาติผู้ใหญ่ล้วนไม่หลงเหลือ ในวันที่หมดสิ้นแล้วซึ่งความหวัง 'เขา' ได้เป็นผู้ฉุดรั้งนางขึ้นจากนรก
"ความบาดหมางระหว่างเราจะยาวนานถึงลูกหลาน" "ปัญญาอ่อน"