“...ผมผู้ไม่เคยเชื่อเรื่องในโชคชะตาและห้วงแห่งกาลเวลาจวบจนกระทั่ง...” ปุณภัทรมองคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าด้วยแววตาที่ลึกซึ้งเต็มไปด้วยความรู้สึกที่มีให้กับหมื่นอินทระ

"อี้หยาง"วัย28ปีโฮสต์หนุ่มหล่อสุดฮอตอันดับหนึ่งของบาร์ชื่อดังคิดไม่ถึงว่าเขาจะคลั่งรัก"ถิงถิง" หญิงสาวหน้าตาธรรมดาแต่เธอซ่อนความเร่าร้อนเอาไว้จนเขาแทบอยากจะกลืนกินเธอทั้งตัว"

“หนิงเฉิงหนุ่มแพทย์นักรักที่ชอบโปรยเสน่ห์สาวๆ ไปทั่วและหักอกเป็นว่าเล่นใครจะคิดว่าเขาจะได้ย้อนเวลามาพบเจอกับแม่ทัพหญิงที่งดงามและยังทำให้เขาคลั่งรักจนถอนตัวไม่ได้”

"หากแม้นดวงหทัยเทพมังกรรัตติกาลเปลี่ยนผันไปยังมีดวงหทัยของหงส์น้อยอีกหนึ่งดวงคอยโอบอุ้มไม่ผันแปรแม้จะผ่านไปกี่ภพกี่ชาติรักของทั้งสองคนก็ยังเป็นรักแท้ที่มั่นคง"

“หยางจุนอี้ข้าขอสัญญาว่าจะสู้รบเคียงบ่าเคียงไหล่อยู่ข้างกายของท่านตลอดไปจนว่าชีวิตของข้าสูญสลาย” นี่คือคำสัญญาระหว่างจ้าวเทียนหยูที่ให้ไว้กับบุรุษผู้ที่เป็นดั่งดวงใจของเขา

“นี่ข้ารู้สึกหวั่นไหวกับเจ้าตั้งแต่เมื่อไหร่กัน” หลี่เยี่ยนฟางไม่เคยคิดเลยว่าความรู้สึกที่เกิดขึ้นภายในจิตใจของเขานั้นจะเป็นความรู้สึกที่พิเศษแบบนี้จำเช่นไรเขาดันรู้สึกดีกับชายหนุ่มที่เคยกลั่นแกล้งเขา

องศาไม่คิดว่าการที่เขานั้นได้มาพบเจอกับมิลรุ่นน้องเฟรชชี่ปีหนึ่งในวันนั้นจะทำให้องศารู้สึกดีกับมิลมากขนาดนี้

"นางคือเทพธิดาดอกไม้ศักดิ์สิทธิ์แห่งเผ่าเทพส่วนเขาคือจอมมารผู้เหี้ยมโหดแห่งเผ่ามารบทสรุปของสองเผ่าพันธ์จะลงเอยเช่นไร"

จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อแม่หญิงในสมัยกรุงศรีอยุธยาได้ข้ามยุคจากอดีตมาอยู่ในยุคปัจจุบันเธอได้มาเจอกับเขาบทสรุปของเรื่องราวจะเป็นเช่นไรคงต้องแล้วแต่วาสนาโชคชะตาลิขิต

“อดีตชาติภพมิอาจขวางกั้นความรักของทั้งคู่ได้ “ภัทริน”และ“หมื่นฤทธิไกร” ทั้งสองคนได้มาพานพบเจอกับความรักที่ต่างภพชาติบทสรุปจะลงเอยเช่นไร”

มีคนบอกว่า"ถ้าเราเกลียดอะไรมักได้อย่างนั้น"ตัวผมเองก็เช่นกันที่เกลียดและไม่ชอบขี้หน้าไอ้รุ่นพี่คนนี้แต่สุดท้ายกลับไปชอบไอ้รุ่นพี่คนนี้ซะงั้นแล้วจะผมจะทำยังไงดี

“แม้ว่าวันเวลาจะผ่านมาเนิ่นนานแต่ความทรงจำเรื่องราวต่างๆ ของคนๆหนึ่ง เธอยังคงจดจำเขาได้ไม่มีวันลืมเลือน”