ยิ้มประไพ

อยู่ๆ จางม่านม่านก็มาอยู่ในยุค 80 ยังแต่งออกไปกับอันธพาลตัวร้ายของหมู่บ้านหลิน ซวยซ้ำเมื่อไล่ไปแล้วปีนี้จะมีปราบปรามอันธพาล ถ้าเธออยากรอดจากสถานการณ์นี้ ไม่หย่า ก็ต้องทำให้อันธพาลกลับใจให้ได้

“ชอบแบบไหน ใส่ถุง หรือไม่ใส่ถุง” เฮียอี้เอ่ยขึ้นพร้อมเอื้อมมือไปหยิบแก้วที่เตรียมพร้อมช้อน “ ” คนที่ในหัวมีแต่นิยาย แถมต้องคิดหามุกหื่นมาเขียนให้คนอ่านได้ชื่นใจ ถึงกับชะงักกับคำถาม ใส่ถุง? ไม่ใส่ถุง

เป็นฮูหยินน้อยในจวนโหวแล้วอย่างไร เมื่อในใจซื่อจื่อมีเพียงพี่สาวของนางเข้าครอบครอง

ใครจะไปคิดระหว่างอ่านนิยายเพลินๆ ดูดชานมไข่มุก สำลักทีเดียวลืมตามาอีกที เธอเข้ามาอยู่ในนิยาย

เพื่อแก้ปัญหาเขาจำต้องมีเมีย!

“แล้วการเป็นสมาชิกรายปีของคุณ ผมต้องจ่ายราคาเท่าไหร่ เตียงผมถึงจะมีคุณครับ ‘น้องดาว’ ”

แม่บอกว่าเจอคนที่ชอบให้รีบคว้า คุณสีตอนแรกก็ว่าไม่ใช่สเปก แต่ทำไม มองไปมองมา ก็น่าติ่ง จะโพลูกก็ไม่ได้ มันต้องโพสามีเท่านั้นที่คุ่ควร เมียผี หรือว่าที่เมียใหม่ถอย เพราะนี่มันของฉัน

สัด! กูอยากฆ่าไอ้พี่ใหญ่ทิ้งจริงๆ เสือกมาเลียมือ จองกูไว้ทำเหี้ยอะไรของมันวะ

ไม่รู้ทำไมเขาร้อนรุ่มจนแข็งขึง เพียงหลับตาก็เห็นร่างแน่งน้อย พวงแก้มเนียนใส ท่าทีเยือกเย็นนั่นต่างจากเมื่อก่อนลิบลับ "ทำไมเด็กเดี่ยวนี้มันโตเร็วจังวะ!!"