บางเรื่องไม่เคยมีคำอธิบาย เสียงร้องในค่ำคืน กลิ่นเย็นยามฝนตก หรือเงาบางเงาที่หายไปเมื่อหันกลับไปมอง... ล้วนฝังอยู่ในความทรงจำของคนบ้านนอกอีสาน

เมื่อความรัก ความผูกพัน และความสัมพันธ์ที่ไม่มีชื่อ ค่อย ๆ แทรกซึมในวันที่ “มัธยมปลาย” คือทั้งชีวิต แล้วใครกันแน่...จะเป็นคนสุดท้ายในใจของใคร

เราบันทึกเรื่องราวไว้ในทุกช่องว่างของเวลาหรือเวลาคอยสลักริ้วรอยไว้ให้รา?

บาชา บาซี เด็กหนุ่มนักระบำแห่งอัฟกานิสถาน เมื่อการเต้น เป็นหน้าที่ของเด็กหนุ่ม ความย้อนแย้งของสังคมอนุรักษ์นิยม

หนึ่งใจหวัง ตั้งต้นใหม่ กับใครอื่น หนึ่งคนฝืน รักษาแผล ที่แพ้พ่าย หนึ่งคนยอม หวนกลับมา เพราะเปล่าดาย แต่จุดจบ ตอนสุดท้าย ไม่ต่างกัน

ชายหนุ่มอกหัก จึงจองทริปล่องแก่งน้ำว้า หวังตัดขาดจากโลกภายนอก ให้ธรรมชาติเยียวยาจิตใจ แต่ระหว่างทริปกลับมีบางอย่างสะกิดให้ชายหนุ่มรู้สึกอะไรบางอย่างขึ้นในใจ ทิ้งคำถามที่คล้ายกับไม่มีคำตอบไว้ตลอดกาล

เมื่อนนนท์อกหัก จึงหาทางเยียวยาตัวเองโดยการไปให้ไกล ๆ จากสิ่งแวดล้อมที่คุ้นชินสักพัก ... ไกลคนละซีกโลก ด้วยภาษาอังกฤษแบบบ้าน ๆ ประสบการณ์เข้าสังคมต่ำ นนนท์จะใช้ชีวิตในต่างแดนอย่างไร

หากเปรียบชีวิตเป็นการเดินทางไกล เราต่างผ่านอะไรมามากมายจากการเดินทางครั้งนี้ กลอนเหล่านี้สะท้อนอารมณ์ของผู้เขียน ในระหว่างการเดินทางนั้น ทั้งจากผู้คน สื่อ และสิ่งแวดล้อมรอบตัว ในแต่ละช่วงเวลาของชีวิต

กลอนรักฉบับวัยรุ่นยุค 90 ด้วยความพูดไม่เก่ง เวลาตกหลุมรัก เจ็บปวด จึงมักจะถ่ายทอดออกมาเป็นกลอน