ตายแล้วกูควรจะได้พักป่ะวะ ไม่อยู่นรกก็สวรรค์ หรืออย่างน้อยก็กลายเป็นควันลอยไปแบบฟุ้งๆ แต่เปล่า! วิญญาณดันไปสิงร่างใครก็ไม่รู้แบบงงๆใครก็ได้บอกกูที กูควรอยู่ตรงนี้มั้ย หรือควรโทรเรียกยมบาลมารับไป!

ตื่นขึ้นมาแล้วพบว่ามีผู้ชายแปลกหน้านอนเปลือยอยู่ข้างๆ ธารรีบหนีสุดชีวิตเพราะกลัวโดนจำหน้าได้ แต่ใครจะคิดว่าแค่พลาดมีอะไรกันคืนเดียว เขา ดัน ท้อง!

ตอนนี้ยังมองไม่ออกเลยว่าคุณศิลป์คิดอะไรอยู่ คิดแบบเดียวกันไหม ส่วนข้อตกลงที่บอกว่าห้ามล้ำเส้นน่ะ ทำได้หรือเปล่า หมายถึงกูอะ ห้ามใจตัวเองไม่ให้รู้สึกกับคุณศิลป์ได้หรือเปล่า ทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ได้วะ

'ม่อนแจ่ม' ดันทะลุมิติเข้ามารับบทบาทเป็นหนึ่งในตัวประกอบของนิยาย ต้องมาเจอกับผู้ชายที่ตรงสเปคอย่าง 'กรกันต์' เพื่อนพระเอกเพลย์บอยรักสนุกที่คิดว่าตัวเองรักใครไม่เป็น ชาตินี้คงหาคนที่เข้ากันได้ไม่เจอ

ท้อแท้ในโลกความเป็นจริงว่าแย่แล้ว พอได้เข้ามาในโลกนิยาย'ซันไชน์'ดันถูกกล่าวหาว่าอยากเป็นแฟนพระเอกจนตัวสั่นเพียงเพราะจำเป็นต้องเข้าไปอยู่บ้านหลังเดียวกัน ให้ไปชอบอิตามาเฟียจอมจิกกัดคนนั้นอะนะ? เหอะ...

มาสมัครงานเป็นเด็กนั่งดริ้งอยู่ดีๆ ดันได้ตำแหน่งพี่เลี้ยงเด็กแทน มากไปกว่านั้นยังตีคู่มาพร้อมตำแหน่งเด็กเลี้ยงในนาม ชีวิตแบบใดของมึงวะไอ้อิง โอ๊ย! ชีวิตที่ปั่นป่วนขนาดนี้เป็นของกูนะ

คนเรามันต้องซวยทั้งปีให้ได้เลยใช่ไหมไอ้เหนือเอ๊ย เรื่องใจเต้นแรงตอนมองคีรินก็อาจเป็นผลพวงมาจากช่วงเบญจเพส ดวงตก โชคร้าย หรืออะไรก็ตามแต่ เขาเนี่ยนะคิดอะไรกะหมอนั่น จะบ้าเหรอ!

เมื่อพนักงานสำนักพิมพ์อย่าง'สกาย'อกหักดังเป๊าะจนอยากตาย เมาหนักคิดว่ายมทูตมารับตัวไปลงนรก แต่ที่ไหนได้ ฉิบหาย! นี่เขาทะลุมิติเข้ามาในนิยายที่ตัวเองเพิ่งพิสูจน์อักษร!

ปกติคนที่ตายแล้ววิญญาณต้องไปไหน? นรก สวรรค์ เป็นผีเร่ร่อนหรือล่องลอยสลายหายไปเหมือนควันไก่ย่าง แล้วกูตายยังไงวิญญาณถึงได้เข้ามาอยู่ในร่างคนอื่นวะ?!!