นางตื่นขึ้นมาในร่างของเด็กสาวที่เสียชีวิตลงด้วยร่างกายไม่แข็งแรงบ้านที่แทบจะไม่มีความเป็นบ้านนี้อีกภารกิจการเอาตัวรอดจึงเริ่มขึ้น ไหนจะเด็กน้อยที่เอาแต่เรียกนางว่าท่านแม่อีกเล่า

ดอกแก้วเผยยิ้มเย้ยหยันให้กับตัวเองในช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิตเธอเธอเลิกคาดหวังถึงความรักจากคนที่ได้ชื่อว่าพ่อ ทุกอย่างเปลี่ยนไปเมื่อพ่อพาภรรยาคนใหม่และลูกสาวแท้ๆที่มีอายุห่างจากเธอเพียงสองปีเข้าบ้านมา

เขาทำทุกอย่างเท่าที่จะทำได้แล้ว หลังจากนี้ไปเขาจะไปจากที่นี่ไปให้ไกลจากบุรุษใจร้ายอย่างจ้าวอวี้อิงหลงจะตัดคนผู้นั้นออกจากใจไปพร้อมกับลมหายใจของเขาอยู่ให้ห่างอย่างที่คนผู้นั้นต้องการ

เมื่อการกลับมาพบรักแรกของหนูยุ้ยครั้งนี้เธอตั้งใจว่าจะไม่ตกหลุมรักเขาอีก ครั้งนี้เธอจะเลืกรักเขาอย่างจริงจัง กลับเป็นเขาที่ไม่ยอมให้เธอตัดใจเลิกรักเขา "เพราะอะไร" "เพราะว่าฉันจะไม่รักคุณอีกต่อไปแล้ว

"ห๊อะไรนะนี้ที่เราสองคนต้องตายเพราะท่านหรอคะ" "เอิ่มมมคืออย่างนี้นะมันเป็นอุบัติเหตุน่ะข้าแค่รีบไปหน่อยน่ะ" "รีบไปไหนไม่ทราบ" "เรย์ตัวพูดดีๆสิ" "เอิ่มคือคือข้ารีบไปสังสรรค์น่ะ" "นี้นี้ท่านเรนปล่อยนะ"

"ห๊อะไรนะนี้ที่เราสองคนต้องตายเพราะท่านหรอคะ" "เอิ่มมมคืออย่างนี้นะมันเป็นอุบัติเหตุน่ะข้าแค่รีบไปหน่อยน่ะ" "รีบไปไหนไม่ทราบ" "เรย์ตัวพูดดีๆสิ" "เอิ่มคือคือข้ารีบไปสังสรรค์น่ะ" "นี้นี้ท่านเรนปล่อยนะ"

ลู่ชิงนักฆ่าในโลกอนาคตที่ถูกดึงข้ามมิติมาแบบงงในระหว่างปฏิบัติภารกิจ กับการขอพรที่สุดแสนจะเทพทรูและเกรียนสุดฤทธิ์ และความแสบซ่าสุดแสนจะร้ายกาจที่พร้อมจะเอาคืนทุกคนที่เดินเข้ามาเหยียบเท้านาง

เมื่อทีมได้กลับมาเจอกับคนที่เป็นรักแรกและยังเป็นคนที่เขารักอยู่เขาจะทำอย่างไรต่อไปเมื่อรักนี้มีคำว่าเพศและคนที่เขาชอบก็ไม่ได้ชอบเขาแล้วแบบนี้ทีมจะทำอย่างไรต่อไป