วันหนึ่งเขาได้เข้าเล่นเกมสร้างโลก วันหนึ่งเกมนั้นดันสร้างโลกใบหนึ่งขึ้นมาจริงๆ วันนั้นมันพาตัวผมเข้าไปในโลกที่ผมสร้าง .....วันหนึ่ง...ทุกเผ่าพันธ์ุในโลกของผมพยายามแย่งชิงความโปรดปรานของผม...
ข้าที่ตายแล้วครั้งหนึ่งจู่ๆก็ได้กลับมาอีกครั้งในอดีตชาติของตัวเองเพราะว่าข้ายังไม่ได้แต่งงานในอดีตชาติต้องกลับมาแต่งงานก่อน และน้องชายของข้าคือตัวแปลสำคัญ แต่ว่าในตอนนี้ตัวแปลสำคัญกำลังพังงานแต่งข้า!!
เธอเคยเฝ้าถามตัวเองมาเนินนานว่าสิ่งที่ทำมันผิดรึเปล่า เคยคิดว่ามันไม่ผิดมันเป็นของเธอ เธอมีสิทธิ์หวงแหนมันไม่ให้ใครแตะต้อง แต่พวกเขากลับบอกว่าเธอผิด เธอทำผิดอะไรกัน? แต่ว่าตอนนี้เธอไม่ต้องการคำตอบแล้ว
อันว่าบุรุษมักผ่ายให้มารยาสตรี แต่เจ้าไม่จำเป็นต้องใช้มารยาอันใดเพราะข้า หลงจางเหว่ย ผู้นี้พร้อมจะถวายชีวิตและหัวใจให้เจ้าตั้งเเต่เเรกพบสบตา!! เพราะฉนั้นรีบแต่งเข้าสกุลข้าเสียที!
กลิ่นของคุณช่างหอมหวน เชิญชวน เเต่ทว่ามันก็ล่อลวงอัลฟาตัวอื่นๆเข้ามาดอมดมกลิ่นกายที่แสนหอมหวานนี้เหมือนกัน ชวนให้หลงใหล กลายเป็นทาสรักที่แสนโง่งม แต่ว่ากลิ่นกายหอมนี้ไม่อาจกกกอดไว้เพียงผู้เดียว=)
พี่น้องนะรักกันไม่ได้ แต่ว่าเขาหยุดที่จะรักฉันไม่ได้ เขากำลังบ้าครั่งเพราะความรัก หัวใจของเขาเรียกร้องหาฉัน เขาขาดฉันไม่ได้และไม่มีทางขาดได้ ฉันเป็นโลกทั้งใบของเขาเป็นแสงสว่างเพียงหนึ่งเดียวของเขา
หัวโขกโต๊ะแรงไปจึงระลึกเรื่องชาติที่แล้วได้และเมื่อรู้ว่าตัวเองกำลังอยู่ในนิยายเรื่องหนึ่งที่เคยอ่าน ก็ตอนที่บ้านฉันกลายเป็นบ้านของพวกตัวประกอบแต่เดี่ยวนะทำไมพวกนายถึงแข็งแกร่งกว่าเหล่อพระเอกล่ะ!!
"ท่านเเม่ข้าทำให้ท่านลำบากเเล้วว่าเเต่ต่อไปนี้เราจะไปที่ไหนต่อเหรอขอรับ"เด็กน้อยถามด้วยความใสซื้อแต่ "ข้าไม่ใช่แม่เจ้า!" -- "นับวันเจ้าชักจะเเปลกขึ้นนะโดยเฉพาะคำว่ารักของเจ้า" "ข้ารักท่านที่สุด"
