อลาสธีน่าใช้มืออีกฝ่ายของท่อนแขนที่ไร้รอยกรีดเขียนที่ผนังที่เธอพิง —ใช้เลือดตนต่างหมึกหยด ใช้นิ้วเขียนต่างตวัดขนนก และใช้ความเครียดแค้นสลักไว้ไม่ให้พวกมันได้ลืมเลือน 'พระเจ้าไม่มีวันอภัยแด่เอเลนเธีย'

'Oh- I know who you are' 'We've something look alike, Harry'

ข้ามิใช่หญิงเจ้ามารยา มิใช่สตรีอ่อนหวาน มิมีความรู้ดั่งบัณฑิต เป็นเพียงหญิงบ้ากำลังที่หลุดมาในที่ที่มองไปก็มีแต่สตรีในห้องหอ - โจวอีอีคนเก่า ข้าขอโทษด้วยที่ต่อจากนี้คงมิอาจเป็นสตรีห้องหอเช่นเจ้า

- สวนสาธารณะ เวลา 17.00 น. - นั่นคือเวลาที่ผมชอบมากที่สุดของแต่ละวัน

'ถ้าฉันร้องไห้แล้วมีนาย ฉันก็ยอมร้องไห้จนฉันตายเพื่อมีนายจนสุดช่วงชีวิตของฉัน'