นางเคยคิดว่านางสามารถสวมบทเป็นสตรีซื่อบื้อเพื่อให้สามารถเอาตัวรอดในยามคับขันได้อย่างดีเยี่ยมไร้ที่ติ แต่นางคิดผิดเมื่อต้องมาเจอเขา บุรุษหน้าหนาไร้ยางอายผู้นั้น!

ชาติที่แล้วนางถูกคนรักหักหลัง มาเกิดใหม่อีกชาติก็ยังถูกเทแล้วเทอีก ได้!! นับจากนี้นางจะต้องสวยและรวยที่สุด และนางจะต้องเป็นผู้เลือก ไม่ใช่ผู้ถูกเลือก!!

ย้อนอดีตมาอยู่ในร่างเด็กสาวรูปร่างอัปลักษณ์แม้แต่บิดายังไม่รัก ตัดสินใจจะเรียนรู้และใช้ความรู้ที่มีจากชาติก่อนเปลี่ยนแปลงชีวิตตนเองให้ดีขึ้นจนผู้คนอิจฉา!

ฟ่านอวี้หลันคนเก่าอาจจะไม่สู้คนแต่ข้าคนนี้จะไม่ยอมให้พวกเจ้ามาข่มเหงได้อีก บุรุษชั่วช้าเช่นนั้นอยากได้นักก็เอาไป ข้าไม่ต้องการ และหลังจากนี้ข้าจะไม่ใช่ฟ่านอวี้หลันที่โง่เขลาผู้นั้นอีกแล้ว!

อุตส่าห์หนีงานแต่งจากภพก่อนมาได้ ดันต้องมาเจอวัฒนธรรมคลุมถุงชนในภพใหม่อีก ก็เอาสิ จะได้รู้กันไปว่าระหว่างชายาตัวป่วนกับท่านอ๋องปีศาจใครจะเป็นฝ่ายเอ่ยคำว่า "หย่า" ก่อนกัน

เขาว่ากันว่าคืนแรกของการเข้าหอ นางต้องปรนนิบัติฝ่าบาทเพื่อให้พระองค์ทรงพอพระทัยได้ ได้ นางจะปรนนิบัติให้ถึงพระทัยทั้งดวงเลยทีเดียว

ความเคียดแค้นชิงชังคือสิ่งที่หล่อหลอมให้หัวใจของนางกร้าวแกร่ง จากสตรีที่ยอมให้คนหลอกใช้จนกลายเป็นสตรีแสนร้ายกาจในสายตาผู้อื่นวันนี้แปรเปลี่ยนเป็นสตรีไร้ใจและเด็ดเดี่ยว ได้เวลาเอาคืนของนางแล้ว!

ถูกคนรักกับเพื่อนสนิทหักหลังไม่พอจะไปเกิดใหม่ทั้งทีดันไปอยู่ในร่างขององค์หญิงที่ถูกส่งมาเป็นของบรรณาการแก่ฮ่องเต้แคว้นศัตรู ซ้ำร้ายองค์หญิงผู้นั้นยังถูกเมินราวกับไม่มีตัวตน โธ่เอ้ย..พีคกว่านี้มีอีกไหม

ชาติก่อนข้าโง่งม เห็นกงจักรเป็นดอกบัว ซ้ำยังร้ายกาจจนผู้คนหลีกหนี มาชาตินี้ข้าก็ยังร้าย และจะไม่ขอรักท่านอีกแล้ว

ก่อนสิ้นใจนางได้อ้อนวอนภาวนาต่อสวรรค์ชั้นฟ้าเพื่อขอโอกาสอีกครั้งและแล้วนางก็ได้กลับมาทวงแค้นสมใจ และการกลับมาคราวนี้นางไม่ใช่คนเก่าและเขาไม่ใช่คนเดิม การเอาคืนของนางกำลังจะเริ่มต้น

“มีอันใดก็ว่ามา เปิ่นหวางให้เวลาเจ้าเพียงชั่วจิบชาเท่านั้น” ปากไม่ว่าเปล่ายังพยายามยั่วเย้าคนใต้ร่างไม่ยอมหยุด “หม่อมฉันง่วงแล้วเพคะ!” “เช่นนั้นเปิ่นหวางจะทำให้เจ้าง่วงไม่ลง”

จอมมารผู้ได้ชื่อว่าโหดร้ายที่สุดในสามโลกและไม่เคยมีรัก กลับมาบังคับสตรีที่เก็บได้ระหว่างทางให้แต่งงานด้วยโดยที่นางไม่เต็มใจ ดูแล้วน่าจะเปลี่ยนจาก จอมมาร เป็น จอมตื้อ ดีกว่ากระมัง

ชิงเอ๋อร์ ในใจเจ้ามีข้าอยู่บ้างหรือไม่? หากไม่มีเขาเจ้าจะอยู่ข้างกายข้าเช่นเดิมได้หรือเปล่า? เจ้าลืมคำสัญญาระหว่างเราไปแล้วหรือ?

ต่อให้ผ่านไปอีกกี่ชาติภพ คนที่นางรักก็คือเขาเพียงผู้เดียว คำสัญญาที่มีให้ต่อกัน หากชีวิตไม่ดับสลาย นางและเขาย่อมไม่มีวันลืม

“หรือจะให้ฉันทำอีกสักรอบสองรอบ ก็ไหวนะ ฉันอึด”

เทพบุตรแล้วอย่างไร รูปงามแล้วอย่างไร คนอย่างหลี่เสวี่ยหลินมีบุรุษให้เลือกมากมายเหตุใดต้องไปยื้อแย่งบุรุษที่มีดีเพียงหน้าตาเช่นเขาด้วยเล่า เสียเวลา!