แค่หลุดเข้ามาในนิยายได้รับบทเป็น ตัวร้ายผู้ฉาวโฉ่ ก็ว่าแย่แล้ว ทว่าอะไรดลใจให้พระรองผู้เกลียดชังฉันยิ่งกว่า แมลงสาป จิ้งจก จับฉันล่ามขังฉันไว้บนยอดหอคอย ทั้งที่มีประกาศจับฉันทั่วเมืองกันล่ะ?

ฉันเคยมีชีวิตที่ราบเรียบและสงบสุข จนกระทั่งถูกโรคจิตตามสตอล์คเกอร์ นั่นเป็นก้าวแรกที่ทำให้ฉันได้รู้จักผู้ชายที่ชื่อว่า 'ฮารุโตะ' เขาใสซื่อ น่ารัก ราวกับดอกบัวขาว ทว่าใครจะรู้ว่าการพบกันของเรา

จู่ๆ ฉันก็ได้ตั๋วฟรีมาต่างโลกหนึ่งใบ โดยโลกที่ฉันต้องเข้ามาอยู่คือโลกของนิยายที่เคยอ่าน เอาล่ะ! ฟังเหมือนจะดี ถ้าหากว่าร่างที่หลุดเข้ามาไม่ใช่นางร้ายเกรด C ของนิยายเรื่องนี้

ใครจะรู้ว่าหลังจากฉันตัดสินใจออกมาอยู่คอนโดคนเดียว จะบังเอิญได้พบกับเรื่องวุ่นๆ ชวนเลือดโชก เพราะดันไปนั่งทานข้าวร่วมโต๊ะกับชายหน้ามึนคนหนึ่ง 

'เรา เป็น อะไร กัน' ฉันพูดเน้นย้ำช้าๆ พร้อมกับมองหน้าไนท์อีกรอบ 'ก็แฟนกันไง บอกเป็นรอบที่ร้อยแล้วไม่ใช่เหรอ' อาฮะ เขาบอกฉัน แล้ว? แค่นี้เหรอ? 'นายรักฉันว่างั้น' 'ก็ไม่'