หนูนาคือชื่อผมเอง แม่ตั้งให้ น่ารักซะไม่มีล่ะ เพราะตอนท้องแม่ชอบกินหนูนา แต่ขอโทษเถอะครับ ชื่อนี้ไม่เข้ากับหน้าตาอันหล่อเหลาของผมเลย “เฮ้ย! หนูนาคนสวย ไปลงทะเบียนก่อน” “กูหล่อ” “มึงส่องกระจกหรือยัง“

ชาตินี้ครอบครัวไม่รักแล้วยังไง เธอก็ยังมีชีวิตที่ดีได้ แล้วย้อนมาปี 1975 แบบนี้ สวรรค์ต้องการอะไรจากเธอ เกิดใหม่ครอบครัวก็ยังผลักไสไล่ส่งอีกแล้วเหรอ อยากทิ้งเธอไว้ อย่ามาง้อเธอทีหลังแล้วกัน

ให้ตั้งตัวหน่อยเถอะเจ้าค่ะ นี่ญาติหรือแร้ง ไม่ต้องจิกกัดรุมทึ้งกันขนาดนี้ เดี๋ยวแม่ก็ฟาดให้ซะหรอก แต่ผอมแห้งขนาดนี้ ไม่ได้กินข้าว?ข้าวสารอยู่ไหน? รังแกกันขนาดนี้ ไม่ทนมันแล้ว

เมื่อเขาตื่นขึ้นมาพบว่าตัวเองอยู่ในโลกอนาคต ที่ไม่รู้จักแม่กระทั่งสตรอเบอร์รี่ “พี่ตัวเล็กกินลูกหญ้าทำไมอ่ะ” “นี่คือสตรอเบอร์รี่ มันกินได้ อื้ออ อร่อย” ‘โถ่ คงหิวมากแน่เลย แม้แต่ลูกหญ้ายังเก็บมากิน’

เซียนน้อย จากเขาคุนหลุน บำเพ็ญเพียรกว่าพันปี ต้องผ่านทัณฑ์สายฟ้า เพื่อพิสูจน์ตน ลืมตามาอีกที เขาคุนหลุนอยู่ที่ใดเล่า ชุดนักเรียนนี่เหมือนชุดของสำนักศึกษาหรือไม่ ที่นี่ที่ไหน ใยไอปราณจึงบางเบาเช่นนี้