ฉันเก่งสองอย่าง หนึ่งผูกมิตรแต่ท้ายที่สุดจะโดนยี้ เพราะอีกเรื่องที่ฉันเก่งกว่าคือ'โกหก' และไอ้เพื่อนที่เสนอหน้ามาเคลียร์แทนก็ทำไว้เยอะ.. คอยดู กูจะเอาแม่มีงทำเมีย!

ไม่ว่าราชันย์จะ 'ใหญ่มาจากไหน' จะมีครอบครัวเป็นโคตรมหามาเฟียที่ฮ่องกง ฉันก็ยังบิดหูเค้าแบบเดิมเวลาที่เรียกร้องความสนใจ คนอะไรก็ไม่รู้ 'ไม่ได้เรื่อง' เอาซะเลย!

'เพลิงทมิฬ' เป็นคนชอบเลือด มีนิสัยน่าขนลุกหลายอย่าง และเผอิญฉันเป็นเมียเค้า วันปกติไม่เคยเหลียวแล เมนส์มาเมื่อไหร่อย่างกับหมาล่าเนื้อ คอยแต่จะสอดใส่เข้ามาให้ได้ "เพลิง นี่มันชักจะเกินไปแล้วนะ!"

เค้าได้ 'ครั้งแรก' ของฉันไป ด้วยความไม่เต็มใจ ก่อนออกมาฉันวางเงินเอาไว้แปดพัน ฉันหวังแค่ให้เด็กนั่นไสหัวออกไปพร้อมเงิน แต่กลับห้องมา เงินยังวางไว้ที่เดิม เด็กนั่น 'ต้องการ' แค่ฉัน

"ไปเลี้ยงลูก สงบสติอารมณ์ตัวเองซะ" ฉันมองท่าทีอีกฝ่ายแล้วก็ออมชอมด้วยการใช้ให้ไปเลี้ยงลูกแทน "ว๊าย!!!" แต่ท่อนแขนร้อนกระชากเอวฉันจนกระทั่งร่างฉันพาดบ่าเค้า "เดี๋ยวพ่อเสือจะทำให้ไม่มีแรงบ่นเอง!"

ฉันเดินไม่ได้ค่ะ แต่ก็ยังมีสองมือไว้หากินอยู่ มันเลยไม่ได้แย่มากนัก หรือความจริงคือ ..แย่ไปกว่านี้ไม่ได้แล้วล่ะค่ะ / ฉันตาบอดค่ะ แต่ที่ฉันตาบอด ทำให้บางคนมาใยดีฉัน มันก็มีข้อดีเหมือนกันนะ

สัตว์ร้ายตัวยักษ์พ่นเพลิงกัลป์แผดเผาได้ทั้งผืนป่าดมฟุดฟิดไปทั่วร่างอุ่นนุ่ม มันยอมให้มือคู่น้อยลูบคลำตามใบหน้าและเนื้อหนัง เพราะมัวแต่สงสัยว่ามนุษย์ผู้นี้เหตุใดเนื้อตัวหอมฟุ้งหวานเอียนได้ถึงเพียงนี้

เคยเตือนไปแล้วว่าไม่ควรทำฉันโกรธ แต่พวกมันห้าตัวก็ยังทำ ..อย่าหวังว่าจากนี้มันจะราบรื่นเตรียมตัวรับบทลงโทษจากฉัน "เล่นแรงไปหรือเปล่า คนสวย" คุณเชียร์ทัก "พวกมันเป็นพ่อเด็ก ต้องรับเมียให้ได้สิคะ"

“เคยยัง” “เคยดิ ไม่ได้อ่อน” “ไม่นับที่มึงทำคนอื่น นับแค่ที่มึงถูกทำ” ฉันยันแขนกึ่งนั่งบนเตียงดวงตาสุดเซ็กซี่ของตำไทยที่มักเอาแต่ชมว่าตัวเองหล่อยังไงฉันก็มองมันหล่อไม่เจอจริงๆ ยิ่งได้มามองใกล้ๆอย่างนี้

น้ำตาแห้งเหือดไปแล้วเพราะมันไหลเพราะความเจ็บปวดร่างกาย ตอนนี้ปวดแผลแต่ไม่ถึงขั้นทำฉันร้องไห้ได้ "ทีนี้ก็ตื่นแล้วใช่ไหม" แต่ให้ตาย...นี่คือคำพูดของโชกุนที่ทยอยเก็บเศษแก้วแตกไปทิ้ง

ฉันมองมันล้างมือตัวเองนิ่งๆ หลังมาล้างอะไรเลอะๆริมฝีปากให้อย่างไม่นึกรังเกียจ จุดนั้นทำให้ฉันไม่เคยชอบใจ ตั้งแต่สองวันก่อนที่มันจัดยารสห่วยแตกบรรลัยนี่ให้ เพื่อให้เลิกยา ฉันไม่ชอบที่มันดูแลฉัน...

คู่หลัก : ไอซ์ผลคูณ / คู่รอง : ธาราเพลิน / คู่รอง : พิณตุลย์

เจ้าตัวประหลาดเคยเป็นมนุษย์มาก่อน มันชื่อมินจิ มีแขนและมือสีดำอันใหญ่ มีเขางอกที่หน้าผาก "อะ..อะไรน่ะมินจิ" "ก๊าซ.." มันส่งเสียงเบาๆ ราวกับกำลังอ้อน

"ใครเป็นคนนอนกับเด็กที่เมื่อคืนค้างคืนกับพวกแก" "ภัค!/ภาคย์!" ภัคเด้งตัวลุกเหมือนต้องของร้อน ส่วนภาคย์ทำหน้าทำตามองไปทางภัค มีคนโกหก

ชาร์ล & เฟียร์