เพื่อน ก็เปรียบเสมือนสายฝน ที่คอยชำระล้างจิตใจ

คบกันมาสิบปี ความรักแน่นอนย่อมไม่ธรรมดา หากแต่ยิ่งรู้จัก ยิ่งไม่ใส่ใจความรู้สึก ความเคยชิน ความชินชาและเฉยชาเข้าแทนที่เป็นธรรมดา ดุจหิมะที่โปรยปรายลงมาและละลายหายไป

ชีวิตของหญิงสาวที่เคยมีความสุข แต่กลับต้องเสียครอบครัวในวันสำคัญ รวมเรื่องในอดีตที่สะสมไว้ ทำให้โรคซึมเศร้ากำเริบ เธอพยายามฆ่าตัวตาย แต่สายลมเพื่อนร่วมชั้นที่ไม่สนิท แถมเธอไม่ชอบได้เข้ามาช่วยชีวิตเธอ

ชีวิตฉันก็เหมือนนิทานเรื่องหนึ่ง แต่ฉัน ซินซิน จะไม่ดำเนินตามเนื้อเรื่อง แม่เลี้ยงกับลูกเลี้ยง ฉันจะแกล้งให้หมด และเจ้าชาย ต้องเป็นของฉัน

ชีวิตซินเดอเรลล่า ไม่ง่ายอย่างที่ใจคิด หลังจากโดนแฉพฤติกรรมสุดวายป่วง เธอได้ถูกส่งตัวไปเมืองนอก ตอนนี้เธอกลับมาแล้ว!! แต่อย่าฝัน ว่าซินซินคนนี้จะญาติดีด้วยง่ายๆ ใครทำอะไรไว้ ฉันเอาคืน!!

เฟิ่งหวงไทซา ข้ารักเจ้าถึงเพียงนี้ แต่เจ้ากลับทำร้ายข้าในทุกโอกาส ชาติหน้าฉันใดข้าและเจ้าอย่าได้เจอกันอีก ข้าจะขอเกลียดเจ้า ทุกชาติ ทุกภพไป หลงหวังเยี่ยนปฎิญาณเช่นนั้น แต่กลับยังคงรักมั่นฝังใจทุกชาติ

ข้า หลงหวังเยี่ยนคือเซียวเยี่ยเซียน ท่าน เฟิ่งหวงไทซาคือหวงหลงหยาง เช่นนั้น มันเกิดอะไรขึ้น ข้าจะตามหาท่านและความจริงให้พบ อดีตอันแสนขมขื่น ความจริงอันน่าผิดหวัง ชะตากรรมอันน่าเศร้า ข้าจะจบมันเอง

ซูฮุ่ยเหมย ผู้พิพากษาสาวแห่งยุคไอที แค่เพราะกินน้ำแกงทำให้ต้องถูกดึงข้ามภพให้กลับมาอยู่ในร่างตนตามที่สมควรแต่แรก แล้วเหตุใด ข้าจึงไร้พลังเช่นนี้!! ไม่เป็นไร เรามีอาจารย์และเทพมังกรเปย์!!!

ยามมีชีวิตช่างใช้ชีวิตได้คุ้มค่า ชีวิตหลังความตายเลยแสนสบายสุขอุรา สวรรค์อย่าได้ถามถึง นรกยังปิดหนี จึงต้องเร่ร่อนนานนับหลายปี วิญญาณเร่ร่อนหรือ ก็อย่าได้อยู่สุข จะยอมให้ข้าเกิดหรือยัง?

คนแต่งจิต นิยายจิต พระเอกอัมหิตขนาดนี้ ชอบไปได้ยังไงกัน ผมขอแอนตี้!! แต่ทำไม นี่ซวยอะไร ผมดันมาเป็นตัวประกอบที่เป็นคู่นอนของนายเอกซึ่งต้องโดนพระเอกเก็บ เลยคิดหนี แต่ทำไม ดันหนีเจอตัวร้ายกว่า อะไรครับ!