มังกรดำและมังกรขาวไม่ถูกกัน เป็นเรื่องเล่าขานที่ใคร ๆ ก็ทราบกันดี หากแต่สวรรค์มีตา(ถั่ว)ยิ่งจึงมีราชโองการประทานสมรสให้ถึงหน้าวัง !

นี่คือเรื่องราวความรักครั้งแรกของฉันที่เคล้ากับความคิดตัวเองอยู่ฝ่ายเดียวผสมเข้าด้วยกันกับช่วงเวลาที่ยังคิดถึงเธอจวบจนวันนี้

เขาผู้เป็นดังจ้าวแห่งรัตติกาล เธอผู้เป็นดังแสงสว่างนวลตาในท้องฟ้ายามราตรี โซตรวนที่ผูกผันทั้งสองไว้จะเป็นความรักหรือคำสาปที่นำพาไปสู่หายนะกันแน่นะ..?

ชื่อ [แห้ว] ก็ว่าแปลกแล้ว "แต่การที่มีคนมาบอกชอบคงแปลกมากกว่า" เขาหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะตอบกลับมาด้วยรอยยิ้ม "งั้นผมคงแปลกยิ่งกว่าที่ไม่ได้สนใจเลยว่าคุณชื่ออะไร ขอแค่เป็นคุณ ผมก็ไม่ต้องการอะไรแล้วครับ"

สวัสดี ความรัก Hello, LOVE เราเจอกันเป็นครั้งที่เท่าไรแล้วนะ ฉันละเบื่อขี้หน้าเธอจริงๆ แต่ก็อดคิดถึงไม่ได้ทุกที

:) ก็แค่อยากจะเขียนเรื่องราวอีกมุมหนึ่ง ผ่านบทเพลงของเขาเท่านั้นเอง รักคุณนะ เป๊ก ผลิตโชค

ถึง ผีเสื้อแสนรัก ถ้าคุณได้รับ "จดหมาย" ฉบับนี้ ที่ออกจะเป็นนิยายมากกว่า "ก็คงดี" ขอบคุณที่ยังไม่ละทิ้งความฝันนะ "เป๊ก ผลิตโชค"

สวัสดี.. " ตัวฉัน " ตอนนี้เธอกำลังคิดอะไรอยู่เหรอ ? เหมือนกับ...ที่ฉันคิดรึเปล่า :)

ระวังตัวไว้ให้ดี! เมื่อราตรีคืบคลานมาเมื่อใด เมื่อนั้นคุณจะถูกพันธนาการด้วยความมืดแสนหวาน..ที่ไม่สามารถหนีไปไหนได้! ฉันเป็นคนหนึ่งที่ตกอยู่ในห้วงความมืดแสนหวานที่เขาสร้างขึ้นมา!

เฮ้อ.ทำไมหัวใจที่ตายด้านของฉันถึงกลับมาหวั่นไหวอีกครั้ง..เพราะนายคนเดียว..ริว เฮ้อ.ผมไม่รู้ตัวเองเหมือนกันว่าทำไมถึงอยากรูัเรื่องของเธอไปซะหมด ทั้งเรื่องสองบุคลิก เธอทำให้ฉันไม่เป็นตัวของตัวเอง.. เคอง

เขาว่ากันว่า...เมื่อพบเจอกันแล้วก็ย่อมมีคำว่าลาจากเป็นธรรมดา แน่นอน...เขาเข้าใจดีมากกว่าใคร..แต่ถึงกระนั้น...จิฮิโระ ฉัน...อยากจะเจอเธออีกสักครั้ง..

นี้อาจจะเป็น นิยายเรื่องสั้นแสนธรรมด๊าธรรมดา~ แต่อย่าได้คิดจะดูถูกนะ!! ต้องอ่านก่อนจ้า คลิกเลยจร้า~!