ดวงตาสีอำพันสุกสว่าง อาทิตย์อัสดงเคลื่อนคล้อยต่ำลงไป ชุดกักคุรันสีเข้มเริ่มกลืนเข้ากับความมืด สุดท้ายคือใบมีดคมกริบที่ชักออกมา... ‘โฮโจ เมย์’ หัวเราะฝืด สบถในใจอยู่เพียงหนึ่งคำ —ซวย

“การพบกันครั้งแรกแสนประทับใจ” ฉันกล่าวไว้ทว่าในใจกลับคิดอีกแบบ หรี่ตามองเจ้าแมวดำตรงหน้าอย่างระแวง รอยยิ้มมีเลศนัยและยันต์ประหลาดสีดำข้างแก้มขวา— ให้ตายเถอะ พัง! ชีวิตฉันพังแน่ๆ

เอ็ดมันห์ให้สัญญาว่าจะปกป้องฉัน จะดูแลฉันอย่างดีราวกับเจ้าหญิงในหอคอย เขาไม่เคยโกหก เพียงแค่ปิดบังความจริงบางอย่างไว้เท่านั้น ความจริงที่ว่า...ฉันได้ตายไปแล้ว