เซี่ยเหยียนอวี่ถูกใส่ร้ายจนโดนองค์ชายจวิ้นอี่เนรเทศ เขาตรอมใจตาย แต่ความแค้นสุดท้ายก่อนวิญญาณดับสิ้นพาเขาย้อนเวลากลับไปยังจุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมดเพื่อแก้ไขมัน

ผมทะลุมิติไปเป็นตัวร้ายในนิยายน้ำเน่าที่ตอนจบต้องถูกพระเอกทำลายครอบครัว เพื่อปลายทางอันแสนสุข ผมเลยขัดขวางเส้นเรื่องด้วยการเอาตัวเองเข้าไปแทรก แต่ไหงพระเอกดันมาติดหนึบอยู่กับผมซะงั้น!

ผมถูกจับเข้ามาอยู่ในรังของพวกแวมไพร์สุดโหด วิธีเดียวที่จะเอาตัวรอดได้ก็ต้องเกาะขาใหญ่เอาไว้ให้แน่น แต่ขาใหญ่ที่ผมไปขอพึ่งใบบุญ กลับเป็นสุดโหดที่กินดุกว่าใคร !!

หลังซดเหล้าดองงูจนถูกรถชน เขาตื่นขึ้นมาเป็นอสรพิษตัวเล็ก ๆ อนาคตดูมืดมน จนกระทั่งได้เห็น องค์รัชทายาทผู้สง่างาม เป้าหมายเดียวคือ การเกาะติดคนรวยและสบาย!

เป็นผัวของคนอื่นแต่ตอนกลางคืนกลับต้องเป็นเมียไอ้เพื่อนตัวดี ความลับนี้รู้กันแค่สองคน "ห้ามให้คนอื่นรู้เรื่องของเรา" นั่นคือคำพูดที่ผมได้รับหลังจากต้องกลายเป็นเมียไอ้ตัวดีที่ยัดเยียดความเป็นผัวให้ผม

'ริน' ผู้ปลุกสกิลคลาส E ด้วยความที่กลัวจะเอาชีวิตไปทิ้งในดันเจี้ยนและคมเขี้ยวมอนเตอร์ จึงทำงานอิสระเป็นตามหาสัตว์เลี้ยงสูญหายในระแวกใกล้เคียงด้วยสกิลของเขา จนกระทั่งวันหนึ่ง..

"ข้าบอกว่า ข้าไม่ชอบ ข้าอยากกินอาหารเหมือนคนอื่น"

แม่ทัพใหญ่ ผู้ถูกขนานนามว่า ‘อสูรแห่งลมหนาว’ ผู้ถูกผูกมัดด้วยคำสัตย์ของบิดา ต้องแต่งกับบัณฑิตแพทย์ผู้มีจิตใจเมตตา ราชโองการที่ไม่ใช่รัก จะจบลงเช่นไร!!?

อดีตชาติไม่อาจเคียงคู่ ...เมื่อกลับมาพบกันอีกครั้ง ข้าคนนี้จะไม่ยอมให้อะไรมาพรากเราสองได้อีก

การเลื่อนสถานะมันต้องใช้เวลา ถ้าน้องยังไม่พร้อมให้พี่เป็นแฟน…งั้นพี่เป็นผัวไปก่อนก็ได้ครับ

นักเขียนไส้แห้งได้เกิดใหม่เป็นคุณชายตระกูลใหญ่ทั้งที ทำไมต้องอยู่ในร่าง ของคนอ่อนแอ ไม่เอาอ่าวและยากจนด้วย แถมยังเกิดในโลกผู้ฝึกตนอีกแล้วเขาจะเอาตัวรอดยังไงเนี่ย!

ต่างคนต่างแอบรัก... ต่างคนต่างมีความลับ คนหนึ่ง ซ่อน 'ความรู้สึก' ไว้ใต้ความเย็นชา... คนหนึ่ง ซ่อน 'ตัวตน' ไว้ใต้ความภักดี...

ชีวิตที่แล้วผมรักพี่มากครับ แต่ผมกลับได้แต่ความเกลียดชังกลับมา งั้นชีวิตใหม่นี้ผมไม่ขอรักพี่แล้วนะ เพราะผมเจ็บมามากเกินพอแล้วครับ (Omegaverse)

ชีวิตใหม่นี้ขอเป็นขี้เมาทำตัวชั่ว ๆ ไปวัน ๆ ได้หรือไม่...อ๋อ ไม่ได้สินะ

เรื่องราวเริ่มต้นมาจากIGของอีกฝ่ายที่เป็นนายแบบชื่อดังเห็นคอมเม้นเข้ามายิ้มเยาะทำให้อีกฝ่ายไม่พอใจจึงอยากรู้ว่าคนที่ส่งสติเกอร์นั้นคือใครเมื่อรู้ว่าผู้ชายคนนั้นเป็นเทรนเนอร์เขาจึงคิดหาวิธีเอาคืนทันที

“เธอรู้ไหม…หูแบบนั้น แปลว่าอะไร”เซฟีนหน้าแดงวาบรีบจับหูตัวเองแล้วสะดุ้ง“ผะ…ผมไม่รู้!”คิงยิ้มมุมปาก “มันแปลว่า…” “…เธอกำลังเรียกหาฉันอยู่”หางแมวสะดุ้งลุกฟูทันทีคิงหัวเราะ

ไอ้ศัตรูหัวใจกุ้งในวันนั้น ไม่คิดเลยว่าจะเป็นคนข้างห้องในวันนี้

เมื่อตำรวจหน้าใหม่ได้ย้ายมาประจำการที่เมืองเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง เขาได้พบว่าเมืองแห่งนี้เต็มไปด้วยความเลวทรามและความเห็นแก่ตัวของคนใหญ่คนโตที่เอาแต่มุ่งแสวงหาอำนาจอย่างเดียว แม้แต่ตำรวจฝีมือดีหลายนายยังทนส

ผมเกลียด 'ระบบเส้นสาย' เลยตัดสินใจลาออกจากงาน แต่โชคชะตากลับเหวี่ยง 'เส้นสาย' ที่ใหญ่ที่สุดในชีวิตมาให้

เขาไม่ควรรู้สึกกับผู้ชายคนนั้น ไม่ควรหลงใหล ไม่ควรจดจำ แต่เมื่อเผชิญหน้ากับแววตาสีแซฟไฟร์คู่นั้น… ทุกคำว่า ‘ห้าม‘ ก็กลายเป็นเพียงลมหายใจที่สั่นไหวในอก