นิยายติดท็อปหมวด นิยายรักสีเทา

ทุกอย่างที่เป็นของข้า ใครอย่าริมาแตะ และโดยเฉพาะเมีย กูหวงหนัก ถ้ารักชีวิต อยู่ให้ห่างๆ เมียกู

"คุณมังกร อยู่กับฉัน เขาคงเบื่อเมียท้องโตอย่างเธอแล้วล่ะ" ในคืนที่เธอนอนร้องไห้อยู่คนเดียว แต่เขานอนอยู่กับผู้หญิงอีกคน!

วินาทีนั้นเขารู้แค่ว่าต้องหาใครสักคนมาแก้หน้า เขามั่นใจว่าเธอจะยอมรับสมอ้างเพราะเงินค่าจ้างที่ไม่ธรรมดา แต่ชายหนุ่มไม่รู้หรอกว่าเธอยอมรับปาก เพราะมีใจให้เจ้านายขี้แกล้ง!

“คุณจะอยากนอนกับผมด้วยเหตุผลอะไรก็ช่าง แต่ในเมื่ออยากนอนแล้ว…ก็ต้องนอน” [ดรัณภพ vs นภัสษา]

เมื่อใจดวงนี้ไม่มีค่าพอ เธอจึงขอจากลา ทิ้งความรัก ความเสน่หาไว้เบื้องหลัง // เมื่อเธอไปเขาถึงได้รู้ ว่าที่เป็นอยู่มิใช่ความเกลียดชัง อยากจะขอโอกาสแก้ตัวอีกสักครั้ง แต่หนทางมันช่างแสนห่างไกลเหลือเกิน

เพราะทิฐิทำให้ไม่เปิดรับเธอเข้ามาเต็มหัวใจ แม้ความจริงเขาก็รักเธอไม่น้อย คำว่า 'รัก' มันยากที่จะหลุดออกจากปาก ปรานต์คงต้องรอถึงวันที่สายเกินไป

เขายอมซื้อหุ้นบริษัทเพื่อนหลายสิบล้าน เพียงเพื่ออยากดึงเธอมาอยู่ใกล้ๆ ด้วยการตั้งให้เป็นเลขา แถมตั้งเงินเดือนสูงลิ่ว เพราะอยากให้รักเก่ากลับมาเป็นใหม่อีกครั้ง เธอยินยอมตามเงื่อนไขเพราะหัวใจยังมีเขา

“คุณว่าระหว่างเราสองคน คืนนี้สามกล่องจะพอไหม” คนใต้ร่างหนาเบือนหน้าหนีไปทางอื่น น้ำตาไหลออกมาจากดวงตาทั้งสองข้าง “เล่นละครได้เก่งนี่ แบบนี้ก็ดีดูตื่นเต้นดี"

พิรัมภาแต่งงานกับชินบุตรมาหนึ่งปี แต่สถานภาพของเธอก็แค่เจ้าสาวในห้องหอที่ไร้การสนใจจากเจ้าบ่าว

อุตส่าห์ไปขอผัวถึงฮ่องกง ดั๊น...ตกบันไดวัด999ขั้นตายแล้วไปโผล่ในร่างนางร้ายนิยายดราม่ามาเฟีย...ที่แม้จะได้แต่งงานกับพระเอกแต่ก็ต้องตายตอนจบเนี่ยนะ!

เธอเป็นดั่งลมหายใจในวันที่เขาเจ็บเจียนตาย ซ่อมแซมหัวใจที่ชำรุดหม่นไหม้กลับมาใช้งานอีกครั้ง "เพราะหลินรักคุณ รัก...ที่คนอื่นไม่สามารถรักคุณได้ในแบบที่หลินรัก พอรู้แค่ว่ารัก มันก็รัก…แค่นั้น”

เธอกลัวฝนแต่เธอไม่กลัวผม!!! (สายฟ้า) หยิบยื่นค่ำคืนเร่าร้อน และพรมจรรย์ให้ผมแล้วก็ทิ้งให้ผมค้างเติ่งสมองวนเวียนคิดถึงแต่ใบหน้าเนียนที่ผมไม่รู้จักแม้แต่ชื่อถึงสองปี อย่าให้ผมเจอเพราะผมไม่เอาไว้แน่!!!

“แค่เอากันสนุกๆ ส่วนเรื่องความรู้สึก คุณควรจัดการตัวเอง”

วรวัชรต้องช่วยแม่ไม่ให้ทุกข์ใจด้วยการฉกนัดดากรไปจากอกพ่อ ที่เจ้าชู้ไม่เลิก พอได้เธอเขาก็ติดใจ แต่แม่ก็ทำให้ต้องปล่อยเธอไป โดยไม่รู้ว่าเธอไม่ได้ไปตัวเปล่า พอรู้ทีหลังเขาจึงต้องทวงคืนอย่างเอาเป็นเอาตาย

“ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ฉันก็ขอไม่รู้จักผู้ชายเลวๆ อย่างคุณ” “ไม่จริงหรอก ฉันว่าเธออยากรู้จักฉันนะ”

“คุณรักษ์อยากหย่ากับนิ้งใช่ไหมคะ”

เธอตั้งใจปกปิด พรากพ่อพรากลูกไม่ให้ได้เจอกัน งานนี้เขาจึงต้องทวงคืน ลูกต้องเป็นของเขา และแม่ของลูกก็ด้วย

“คุณปล่อยฉันไปเถอะ…ฉันจะหาเงินมาใช้หนี้ก้อนนั้นให้เอง" “ฉันมีวิธีที่ดีกว่านั้นอีก” นัยน์ตาหวานวูบไหวระริก ไม่เข้าใจสิ่งที่เขาต้องการจะสื่อ “มันเอาน้องฉันจนท้อง ฉันก็เอาน้องมันคืนบ้าง เธอว่าเป็นไง”

“ฉันเมาคุณก็เมาแล้วคุณจะให้ฉันเรียกร้องอะไรล่ะต่างคนต่างไปน่ะดีแล้ว” “แต่ผมเป็นผู้ชายคนแรกของคุณนะ”อีเดนบอกสาวมั่นที่ทำท่าโนสนโนแคร์อย่างไม่อยากจะเชื่อหูเชื่อตาตัวเอง “ทุกคนต้องมีครั้งแรกเสมอ”

"ฉันท้อง" "แล้วไง เธอแน่ใจเหรอว่าลูกฉัน" เป็นคำพูดที่สร้างความเจ็บปวดให้หล่อนไม่น้อย หล่อนจึงหอบความเจ็บช้ำกลับเมืองไทย พร้อมสายเลือดมาเฟียที่หล่อนสัญญากับตัวเองว่า จะดูแลเขาให้ดียิ่งกว่าชีวิตตัวเอง