“จงเอ่ยความปรารถนาของเจ้ามา” บุรุษหน้าตาหล่อเหลาราวกับไม่มีอยู่จริง ใส่ชุุดสีดำทำเป็นขรึมอยู่หน้าบ้าน คอสเพลย์เป็นซาตานที่ถูกเรียกจากนรก เพื่อให้เกียรติการเล่นใหญ่ ฉันเลยตอบไปขำๆ “ขอเป็นเมียท่านค่ะ”

“ความรักกับเซ็กส์มันไม่เหมือนกัน ฟังเราก่อนดิ” ฉันโมโหที่คนตรงหน้าบอกว่ารักแต่ก็ทำทุกอย่างที่มันแย่ พอจับได้คาตายังมีหน้ามาอ้าง "เออ ถ้าแกบอกว่ามันแยกกัน งั้นเค้าทำบ้างมันก็คงไม่เป็นไรมั้ง แฟร์-แฟร์"

“โรคนี้ รักษาได้อยู่สามวิธีนะ ใช้ยา ผ่าตัดและ... ท้อง” คำตอบของคุณหมอทำให้หญิงสาวเงียบไปอึดใจก่อนจะตอบกลับด้วยสีหน้าราบเรียบ “งั้นวิธีสุดท้ายแล้วกันค่ะ...รบกวนคุณหมอด้วยนะคะ"

"นอนหอนนท์มั้ย?" ฉันเคยรักผู้ชายคนนึงมาก แต่ก็สู้คนในใจของเขาไม่ได้ บางเรื่องรู้ทั้งรู้ว่าทำไปก็เท่านั้น ความรักของฉันจึงมีลักษณะปลงๆ และคงความช่างมันเอาไว้สูง "เอาสิ" อย่างน้อยก็ดีกว่าไม่ได้อะไรวะ

"ตบแล้วทำไม จะจูบแบบในละครไง?"ฉันหัวเราะเมื่อแกล้งตบตรงรอยช้ำที่ผิวแก้มของเพื่อนสนิทเพื่อยั่วประสาทมันเล่นๆ ไอ้เตย์ชักสีหน้าไม่พอใจ"ตบจูบมันน้อยไปนะเวย์..." มันยกยิ้ม "ระดับพี่เตย์ต้องตบตับ!!!"

ฉันกำลังเรียนมหาลัยปีสุดท้าย เจอกับผู้ชายหล่อเหลากระแทกใจให้ไหวหวั่น ฉันกับเขาเราเข้ากันดี แต่วันนี้เขามาพร้อมชุดลูกเสือ... ลูกเสือสามัญแถมไม้ง่ามหัวหน้าหมู่อีก! นี่หนูจะคบพี่เป็นเมียหรือแม่เนี่ย!!

"แม่ฟังนะ หนูจะไม่..." ฉันกำลังจะปฏิเสธการแต่งงานคลุมถุงชนที่โคตรไร้เหตุผล แต่พอแม่วางรูปผู้ชายคนนั้นที่หน้าเหมือนมินฮยอนวันนาวัน ฉันก็... "หนูจะไม่ปฏิเสธ เพราะหนูเป็นคนกตัญญูยังไงล่ะ"

"ชอบก็จีบดิ" ไอ้เจตอบนิ่งๆ เมื่อเห็นฉันมองตามร่างสูงโปร่งหน้าตาน่ารักเรียบร้อย โอ๊ย จีบอะไร ฉันเคยทำที่ไหน งั้น.... "จีบไม่เป็นว่ะ ตีหัวแล้วจับปล้ำทำผัวเลยได้ปะวะ?"

"ก็บก.บอกให้ฉันเขียนฉากพระนางอามีกาฟรื้อ~กัน ฉันก็ต้องดูหนังโป๊น่ะสิ งั้นจะเขียนยังไง" นั่นคือข้ออ้างของยัยนักเขียนข้างห้องที่กระหน่ำเปิดเอวีจนผมเสียสมาธิ ได้... “งั้นปิดวิดีโอไป ฉันสาธิตให้ดู ฟรี!”

"อ้าวพี่ ถึงจะแบนแต่ก็เร้าใจนะ ไม่เคยลองก็อย่ามาดิสเครดิตหนูดิ" ฉันกับพี่เซ้นส์คบกันมาก็เป็นปี เถียงกันแต่ละทีก็มีหน้าหงาย จากรักใสๆ ก็กลายเป็นหนังอีโรติก และอยู่ดีๆ ก็อ้าว... ท้องเฉย!!

เพราะเจอผู้ชายที่ใจร้าย นิสัยเปรตแบบไร้คำบรรยายฉันจึงบินไปที่ฮ่องกง ยกมือพนมขอผัวทีเป็นคนดี แต่ท่านเทพคงจะลืมไปว่าฉันขอคนดี ไม่ได้ขอพระ！ *(ไม่ใช่พระในไทยนะคะทุกคน แต่งงานได้)*

เมื่อมีชะนีน่ารำคาญมาเกาะแกะ ผมตีไหล่เธอก่อนจะชี้ปลายนิ้วไปทางเพื่อนชายคนสนิทเพื่อบอกกับสาวเจ้าว่า... "เรายังไม่มีแฟนหรอก แต่ฟังนะ...นั่นผัวกูค่ะ อีชะนี!" เท่านั้นแหละ งานเข้า!

“ไม่ต้องห่วงหรอก"ฉันเอ่ยปากพลางตบบ่าไอ้นุ่นเพื่อให้มันคลายความกังวลใจเรื่องที่ฉันอยู่มหาลัยจนจะปีสี่แล้วยังไม่มีแฟนเป็นตัวเป็นตนกับเค้าสักที "ถ้าหาใครไม่ได้ กูก็จะเอามึงนี่ล่ะ"

"ทำไมจีบไม่ได้อ่ะพี่ พี่มีแฟนแล้วเหรอ" ฉันกำลังพยายามดีลคุณหมอให้มาเป็นผู้ชาย ในคอลเล็คชั่น เขาก้มหน้าเย็บแผลอย่างขมักเขม้น ไม่แม้แต่จะมองหน้าสวยๆ ของฉัน "ไม่มีครับ แต่ไม่เอาคุณ" ว้อททททททท!!!

ฉันมาทัวร์ขอผัวที่จีน ขอผัวหล่อ การศึกษาดี มีเชื้อชาติเอเชีย ก็คือขอทุกอย่าง ยกเว้นนิสัยที่ดี!! "ถ้าเธออยากคบกับผมก็ต้องไฟท์หน่อยนะ เพราะว่าผู้หญิงจีบผมเยอะมาก แค่ในวีแชทก็มี 800กว่าคนและ"

"ฉันมีแฟนแล้ว" เพราะฉันดันไปสาดน้ำมันพรายผิดคน จากมาร์คก็อตเซเว่นกลายเป็นไอ้บ้าหน้าเลือดที่น่ากลัวสุดๆ ฉันแทบร้องไห้และหาข้ออ้างให้เขาหายไป หากแต่... "งั้นก็เลิกซะ แล้วมาคบกับฉัน"

"พ่อฉันไม่ชอบผู้ชายทุกคนที่จีบฉันนั่นแหละ" ฉันเจอผู้ชายหน้าตาดี มีเสน่ห์ เราเข้ากันได้ดีแต่ใครจะรู้ว่าเบื้องหลังรอยยิ้มแสนหวานนั้นมีอะไรซ่อนอยู่บ้าง "งั้นถ้าไม่มีพ่อเธอ มันจะง่ายขึ้นไหม?"

"ท่านจำข้าได้หรือไม่ เจ้าคะ" ฉันรีบพุ่งออกไปหลังจากที่พบว่าตัวเองโผล่อยู่ในยุคดึกดำบรรพ์ สมัยรัชกาลที่เท่าไหร่ไม่ทราบ ชายผู้ถูกถามทำหน้างงๆ "ข้าเป็นภรรยาท่านไงเจ้าคะ"

"มึงยอมทำให้กูทุกอย่าง แต่ก็เสือกไม่คบกับกู มึงเป็นอะไรวะ" ฉันงงผู้ชายที่ทำทุกอย่างให้ยิ่งกว่าแฟน ปรนนิบัตรได้ดีกว่าผัว บางทีก็เหมือนรักแต่บางทีก็ไม่ "เป็นเพื่อน"