Miss Soraki

ลู่เหยาอดทนต่อการถูกดูหมิ่นดูแคลนจากสามีอย่างเฉิงอี้มาถึงหนึ่งปีเต็ม ครั้งนี้ถึงขั้นพาหญิงอื่นมาเหยียบย่ำน้ำใจและฟาดหน้านางด้วยตั๋วเงินก้อนโต พร้อมเอ่ยปากไล่ แต่หารู้ไม่ว่านั่นคือฟางเส้นสุดท้าย!

ความรักที่ 'คุณหนูเคอหยู่ซี' มีให้ 'ปรมาจารย์มารจวงเจียฮวน' แห้งเหือดไปหมดสิ้นตั้งแต่วันที่เขาสั่งให้นางทอดกายให้ 'นักพรตโอวเสียงเวย' เชยชมแล้ว หญิงชั่วช้าเช่นนางก็หมดความอดทนเป็นเช่นกัน!

‘ลั่วหว่านหลิง’ ถึงกับมือไม้อ่อน หลังได้รับสมรสพระราชทานให้แต่งเข้าจวนขุนนางคนสนิทของฮ่องเต้อย่าง ‘หนานเสียงเฟย’ นางคงไม่หวั่นใจขนาดนี้ หากเขาไม่ใช่ตัวร้ายที่โหดเหี้ยมอำมหิตและน่ากลัวที่สุดในนิยาย!

เมิ่งจื่อ' พ่ายแพ้ในการแย่งชิงความรักกับนางเอกในนิยาย จึงเลือกจากมาและเริ่มต้นชีวิตใหม่ในที่ใหม่ ทุกอย่างกำลังไปได้สวย กระทั่งพระเอกมาเคาะประตูพร้อมบุตรเพื่อขอความช่วยเหลือ ส่วนนางเอกนั้นตายไปแล้ว!?

"แค่แม่ไก่พิการที่ไม่มีปัญหาออกไข่ ยังกล้าเสนอหน้ามาเป็นฮูหยินของใต้เท้าเจียง" โจวจื่ออี้ต้องทนฟังคำถากถางมาตลอดการแต่งงาน ในวันที่นางยอมแพ้และถอยออกมากลับพบว่าในท้องมีอีกหนึ่งชีวิตติดมาด้วยเสียแล้ว

ท่ามกลางสนมนับหมื่นพัน มีเพียงนางที่สลักในใจฮ่องเต้ ยิ่งพานพบสบพักตร์ยิ่งหลงใหลราวติดบ่วง ยิ่งดิ้นหนีก็ยิ่งพันธนาการ นามของนางคือ เสวี่ยมู่เหมียน

สวรรค์! สวีกงหลินไม่คิดเลยว่าการอ่านป้ายผิดจะทำให้นางกลายเป็นฮูหยินประมุขพรรคมารอย่างไม่ทันตั้งตัว เพ้ย! นางมาผิดที่ ปล่อยนางไปเถิดท่านประมุข! “เด็กๆจับนางไว้ แล้วมัดขึงเตียงให้แน่น"

ซ่งหูเตี๋ยผู้เป็นฮูหยินเอกของตระกูลพ่อค้าผ้าที่ใหญ่ที่สุดในแคว้นไห่ ถูกใส่ร้ายจากอนุจนต้องระหกระเหินจากจวน ทว่าตอนนั้นเองที่เผลอดื่มเมาจนเผลอล่วงเกินรัชทายาทหนุ่มเข้า!

'อู๋ซินหยาน' พอแล้วกับการทุ่มเทความรักให้กับคุณชายรองผู้แสนอ่อนโยนแห่งตระกูลฮั่ว เขาดีกับทุกคน ยกเว้นนาง แค่นี้ก็ชัดเจนแล้วว่าความพยายามที่ผ่านมาไม่มีความหมาย นางจึงขอยุติการไล่ตามและกลับมารักตนเองแทน

เมื่อความรักของนางคือการยัดเยียด นางร้ายมิอาจสมหวังกับพระเอกหรือพระรองในนิยายได้ นางจึงยอมหย่าขาดจากอดีตสามีแต่โดยดี ทั้งที่ตั้งใจไว้แล้ว หนึ่งอาทิตย์ต่อมาพระเอกนิยายดักรอนางอยู่หน้าจวน นางร้าย: ...

ชาติก่อนนางเคยเจ็บช้ำจากการรักตัวร้าย คิดฝันไปว่าความดีจะทำให้เขากลับตัวได้ ท้ายที่สุดจนตายนางยังมีน้ำตานองหน้า แต่เมื่อคิดละทิ้งหัวใจโง่งมในชาตินี้ ตัวร้ายผู้นั้นกลับทำทุกอย่างเพื่อพันธนาการนางไว้!

'กู้จิวหรง' ถูกชายนิรนามพรากพรหมจรรย์ก่อนวันแต่งงานหนึ่งสัปดาห์ ด้วยมิอยากหลอกลวงว่าที่สามี นางจึงสารภาพความจริงทุกอย่าง แทนที่จะถูกทอดทิ้ง ตัวเอกผู้ยิ่งใหญ่กลับทะนุถนอมนางราวกับไข่ในหิน!

เพื่อทำให้แสงจันทร์ขาวสมหวังกับตัวเอก เขายอมกระทั่งทำร้ายหัวใจคู่หมั้นของคนๆนั้นเช่นนางอย่างเลือดเย็น ดังนั้น พระรองกับนางร้ายไม่มีทางลงเอยกันได้หรอก พระรอง: ...(ยืนคอตกหน้าประตู)

'อวี้หลิน' ถูกมอบเป็นของกำนัลแก่ตัวร้ายในนิยายอย่าง 'มู่ชินอ๋อง' อ๋องรัชสมัยก่อนที่ขึ้นชื่อเรื่องความโหดเหี้ยมอำมหิต ทั้งยังลุ่มหลงในการร่ำสุราเคล้านารี เพื่อเอาชีวิตรอด นางต้องพิชิตใจเยือกแข็งให้ได้!

ทุกห้าวันจะมีคุณชายผู้ร่ำรวยและขุนนางมากอำนาจขอซื้อเวลาของ'ซูเซียว'คณิกาอันดับหนึ่งแห่งหอนางโลมเฟยหย่า ทุกครั้งพวกเขาเพียงมานั่งดูนางร่ายรำและยลโฉมก่อนจากไป ผู้ใดจะคิดว่านั่นคือ'เหล่าตัวเอกของนิยาย'!

'ซูหรง' ปักใจรักตัวร้ายที่เป็นปรมาจารย์ด้านโอสถเช่น 'ประมุขเจียง' มานานหลายปี เฝ้ามองและเอาใจใส่มาโดยตลอด ทว่าทุกความหวังดีล้วนถูกเมินเฉยดั่งสวะไร้ค่า หรือนางควรกลับมารักตนเองเสียที ตัวร้าย: (เหม่อรอ)

'ซ่งเจียอี' ตบแต่งให้แก่คุณชายใหญ่ตระกูลต้วนได้เพียงหนึ่งสัปดาห์ก็กลายเป็นหม้ายสามีตาย ฮูหยินเฒ่าชิงชังนางเข้ากระดูกดำจึงโยนนางให้แก่อดีตประมุขผู้โหดเหี้ยมอย่าง 'ต้วนฉือ' ที่เป็นตัวร้ายอำมหิตในนิยาย!

เขาชิงชังหงส์คู่บัลลังก์บิดาเช่น 'ฉินฮองเฮา' ยิ่งกว่ากิ้งกือไส้เดือน เพราะบังอาจช่วงชิงทุกสิ่งไปจากมารดาของเขา ยามนี้ฮ่องเต้สิ้นพระชนม์ คิดว่าตนคงมิแคล้วถูกสังหาร ทว่ากลับถูกขอให้เป็นฮองเฮาอีกรัชสมัย!

'หวังเจียวลู่' คิดว่าภารกิจสวมบทหญิงโง่งมจะสิ้นสุดหลังการตายของตัวร้าย มิคิดว่ากระทั่งตาย เขาจะกลายเป็นราชาผีและต้องการลากนางไปเป็นเจ้าสาวในปรโลกเพื่อตอบแทนรัก! ขออภัย! ที่ผ่านมาล้วนเป็นมารยาทั้งนั้น!

'ผู่เยว่เอ๋อ' เปรียบดั่งรอยด่างดวงในชีวิตอันสมบูรณ์แบบของ 'เสนาบดีจ้าวติงหราน' ใช่ว่านางอยากอยู่เคียงคู่ชายเลือดเย็นและเห็นแก่ตัวเช่นเขานัก หากมิติดว่าในครรภ์โตๆนี้ไม่ได้มีเลือดเนื้อเชื้อไขของเขา!