หลังจากเกิดใหม่ ลู่ซือพบว่าคนรอบกายของนางยังคงมีความคิดแปลกประหลาด ทั้งคู่หมั้น พี่ชาย หรือแม้แต่สหายล้วนเปลี่ยนใจไปหานางเอกนิยายอย่างง่ายดาย เอาเถิด การเป็นนางร้ายในนิยายตรรกะป่วยนั้นไม่ง่ายเลย
เมื่อความรักของนางคือการยัดเยียด นางร้ายมิอาจสมหวังกับพระเอกหรือพระรองในนิยายได้ นางจึงยอมหย่าขาดจากอดีตสามีแต่โดยดี ทั้งที่ตั้งใจไว้แล้ว หนึ่งอาทิตย์ต่อมาพระเอกนิยายดักรอนางอยู่หน้าจวน นางร้าย: ...
ท่ามกลางการแก่งแย่งชิงดีชิงเด่นของวังหลัง ความสงบเรียบง่ายดุจผืนวารีไร้คลื่นของ 'หวั่นเต๋อเฟย' เท่านั้นที่สามารถปลอบประโลมพระทัยของจักรพรรดิผู้อำมหิตเช่น 'หลี่เซวียนหยาง'
อ้อนวอนไปก็ไร้ประโยชน์ เมื่ออิสตรีไร้ใจ ต่อให้หลั่งอัสสุชลก็ไร้ความหมาย ย้อนใคร่ครวญดู ยามนางวิงวอนทั้งน้ำตา เขาเคยเหลียวแลหรือไม่
สองบุรุษสูงศักดิ์ หนึ่งโฉมสะคราญผู้มีชะตาดอกท้อ ต่อให้คำว่า 'ฝาแฝด' สำคัญเพียงใด รักนี้ก็มิอาจจบด้วยการเสียสละ เพลิงปรารถนาที่เปี่ยมด้วยเล่ห์กลจึงเริ่มต้นขึ้น โดยมีหัวใจนางเป็นเดิมพัน! /มีE-bookแล้ว
ความรักที่วาดหวังพังทลายยับเยิน เมื่อเขาตวาดกร้าวว่ามีสตรีในใจมาโดยตลอด ซึ่งไม่ใช่นาง ใจแค้นแสนแค้นแต่ก็ทำร้ายเขาไม่ลง ในตอนนั้นเองที่บุรุษเจ้าของรอยยิ้มสว่างไสวดุจแสงตะวันก้าวเข้ามา นางต้องเลือกระหว่าง 'รักแรก' หรือ 'รักต้องห้าม'!
ซ่งหูเตี๋ย อดีตฮูหยินเอกตระกูลพ่อค้าอันดับหนึ่งของแคว้นไห่ถูกใส่ร้ายจากอนุโดยมีสามีรู้เห็นเป็นใจ นางถูกหย่าขาดต้องระหกระเหินจากมาทั้งใจสลาย ทว่าราตรีนั้นนางกลับพลั้งเผลอเมามายจนล่วงเกินรัชทายาทหนุ่มเข้า!
สวรรค์! สวีกงหลินไม่คิดเลยว่าการอ่านป้ายผิดจะทำให้นางกลายเป็นฮูหยินประมุขพรรคมารอย่างไม่ทันตั้งตัว เพ้ย! นางมาผิดที่ ปล่อยนางไปเถิดท่านประมุข! “เด็กๆจับนางไว้ แล้วมัดขึงเตียงให้แน่น"
เหมยฮวาถูกลอบทำร้ายจนเกือบเอาชีวิตไม่รอด สวรรค์บันดาลให้ได้พบกับเสวี่ยหนิงเหลียน หมอเทวดามากฝีมือเข้าโดยบังเอิญ ศรรักพลันปักอก ดอกเหมยผู้หยิ่งทระนงจึงยอมละทิ้งศักดิ์ศรีเข้าพิชิตหัวใจหมอหนุ่มเต็มกำลัง!
ท่ามกลางสนมนับหมื่นพัน มีเพียงนางที่สลักในใจฮ่องเต้ ยิ่งพานพบสบพักตร์ยิ่งหลงใหลราวติดบ่วง ยิ่งดิ้นหนีก็ยิ่งพันธนาการ นามของนางคือ เสวี่ยมู่เหมียน
ซ่งหูเตี๋ยผู้เป็นฮูหยินเอกของตระกูลพ่อค้าผ้าที่ใหญ่ที่สุดในแคว้นไห่ ถูกใส่ร้ายจากอนุจนต้องระหกระเหินจากจวน ทว่าตอนนั้นเองที่เผลอดื่มเมาจนเผลอล่วงเกินรัชทายาทหนุ่มเข้า!
กุหลาบงามเช่นนางไม่ควรแต่งงานได้สามวัน สามีก็ตายจาก ทิ้งเงินทองให้จับจ่ายและบุตรหลานชายให้เลี้ยงดู ไหนจะบุรุษที่ตามเทียวไล้เทียวขื่อเหล่านั้นอีก นางมีอนุนับร้อยขนาดนี้ยังจะมาเกาะกินกันอีกหรือ!
จวี๋ฮวาจับได้คาหนังคาเขาว่าองค์ชายสวามีที่รักมีชู้คือนางกำนัลประจำกาย ความแค้นยังไม่ทันได้สะสางให้สาแก่ใจ ดันมาถูกพ่อพระใต้คราบราชครูห้ามปรามไว้เสียนี่ "อามิตตาพุทธ การให้อภัยเป็นกุศลมิใช่หรือ"
ซิ่งฮวา นางเป็นเพียงสาวใช้ธรรมดาที่สวยเกินหน้าเกินตาพระชายาของอ๋องห้าแห่งเจิ้งหนาน จึงถูกรังแกเป็นว่าเล่น แต่ทว่านางกลับสั่นหัวใจเหล่าอ๋องผู้เยือกเย็นแห่งแคว้นเจิ้งหนานจนแผ่นดินแทบลุกเป็นไฟ!
'เสวี่ยลี่เหริน' ชายผู้นั้นเป็นยิ่งกว่าอำมหิต เป็นดั่งพายุที่บ้าคลั่งพร้อมถาโถมให้เขาแหลกสลายไปพร้อมๆกัน! "ข้าเป็นพี่ของเจ้านะ! หยุดทำอะไรบ้าๆสักที! หยุดที ได้โปรด..." "ไม่มีวัน"
