ความต้องการของขุนเขา มีหรือที่กระต่ายตัวน้อยจะหนีพ้น ต่อให้วิ่งหนีสุดฝีเท้าก็ยังคงวิ่งวนอยู่ใน..ขุนเขา!

ภาพอันเลือนรางและเสียงครางกระเส่าที่คลับคล้ายคลับคลาว่าจะเป็นตัวเองไหลบ่าเข้ามาในหัวทำให้ฉันตื่นเต็มตา แต่นั่นไม่ทำให้ตกใจเท่ากับ..... “ตื่นแล้วเหรอ”

ในวาระสุดท้ายเขาให้คำมั่นกับร่างไร้วิญญาณ.... บนสะพานไน่เหอ...ข้าจะไม่ปล่อยมือเจ้า!!

ทั่วทั้งเมืองหลวงอบอวลไปด้วยกลิ่นอายมงคล เนื่องจากยอดวีรบุรุษแห่งสำนักคตะวันตัดบูรพา ถึงคราแต่งงาน ทว่เหตุใด..ใบหน้าเจ้าบ่าวถึงถมึงทึงปานนั้นเล่า!!!

เหตุไฉนสวรรค์จึงไม่ลงโทษคนผิด กลับปล่อยให้เขามีชีวิตสุขสบาย ถ้าเช่นนั้น นางจะขอพิพากษาโทษตายให้เขาด้วยตนเอง!

เมื่อค่ำคืนมาเยือนเธอมักตกอยู่ในอ้อมกอดของชายผู้หนึ่งในห้วงฝันความฝันแสนวาบหวามที่เมื่อลืมตาตื่นก็จะหายวับไป แต่ความรู้สึกที่ยังคงอยู่นั้นยังชัดเจนประหนึ่งเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริง และแล้ววันหนึ่ง...

แม้จะถูกมองเป็นเพียงหมากตัวหนึ่ง ทว่าเพราะรักจึงมองข้ามทุกสิ่ง

เล่ห์เหลี่ยมใดที่ข้าพ่ายแพ้ให้ ชาตินี้ข้าจะขอหน้าไม่อายใช้มันดูบ้าง!