ตายอนาถแบบไม่ทันตั้งตัวก็ว่าแย่แล้ว แต่การเวียนว่ายตายเกิดในนิยายเรื่องเดิม ซ้ำยังเป็นบทบาทเดิมถึงสองชาติ มันช่างเลวร้ายยิ่งกว่า นางเอกก็ไม่ได้เป็น เป็นได้แค่นางร้ายที่ต้องถูกฆ่าตายตอนจบ!

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

เพื่อความสงบสุขในชีวิตมู่หยางตัดสินใจจะเป็นคนดี แม้บ้านใหม่ของเขาจะมีชีวิตที่ลำบาก ย่ากับป้าเป็นอสรพิษ ก่อนจากกันกูขอเผาบ้านมึงก่อนเถอะอี้เหี้ย ยังยืนยันคำเดิมมู่หยางในโลกใบใหม่นี้คือคนดี

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

"ห๊ะ!!!อะไรนะท่านจะจ้างให้ข้าแต่งงานกับท่านเนี่ยนะท่านแม่ทัพ ข้าฟังผิดไปหรือเปล่า"เจ้าฟังไม่ผิดหรอกข้าจะจ้างเจ้ามาแต่งงานหลอกๆแต่ข้ามีค่าจ้างให้เจ้ามหาศาลพอที่เจ้าจะนำไปใช้หนี้ให้พ่อของเจ้าได้

ทั้งที่ผมควรตายไปแล้ว...ผมกลับตื่นขึ้นมาอีกครั้งโดยปราศจากบาดแผล แถมสามีของตนในตอนนี้ยังกลายเป็นราชาซอมบี้ไปแล้ว และยังดูคลั่งรักเขาอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนด้วย

ยุคสมัยของมัชฌิมาโลก ที่ปรากฎการย่ำให้เกิดรอยเท้าของผู้ที่สามารถเข้าถึงปัญญาแห่งกาลเวลา ให้การกลับมาของนางนั้นปรามต่ออุบัติกาลของวิปโยค ของมัชฌิมาโลกนี้ หากตัวนางนั้นทันยังปัญญาของกาลเวลา

หลินหลิน พ่างไจ๋และกู่ไท่หยาง สามเด็กน้อยที่ต้องประสบกับความโชคร้าย ถูกกองโจรเข้าปล้นฆ่า และเผาบ้านเรือน จนต้องหนีตายไปหาความช่วยเหลือจากเมืองหลวง และเพื่อความอยู่รอด พวกเขาต้องออกตามหาปัญจคัมภีร์

ผีเปรตปะทะเด็กแว้น

"เหิงเยว่เอ๋ย ความรักและความพยายามของเจ้าไหนเลยจะมีค่าในสายตาของเขา" นางกล่าวกับตัวเองด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

ทุกๆ100ปีจะเกิดรอยแยกระหว่างมิติขึ้นมาซึ่งตัวการคือราชาปีศาจ ผู้ที่จะสามารถหยุดเรื่องนี้ได้มีเพียงผู้กล้าและนักบุญจากต่างโลกเท่านั้น

เขาที่ปฏิเสธคำสารภาพรักของเธอในวันนั้นได้กลับกลายมาเป็นเจ้านายที่พร้อมจะกลืนกินเธออยู่ตลอดเวลาในวันนี้ ‘ทวงใจท่านประธาน”

เมย์ทะลุมิติมาอยู่ในร่างถังซูเจียวที่ตรอมใจตายเพราะถูกน้องสาวแย่งคู่หมั้น และตัวเองก็ต้องแต่งกับคู่หมั้นน้องสาวแทน แถมคนผู้นั้นยังมีคนรักอยู่แล้วไม่พอยังประกาศว่าจะแต่งฮูหยินรองในวันที่แต่งนางเข้าจวน

"นางเหมาะจะเป็นแม่ของหมูในเล้า มากกว่าจะเป็นฮูหยินของข้า"