แม่งเอ้ย… ไอ้แฟนคลับโรคจิตนั่นมัดมือชกผม ให้มาคอยกินข้าวเย็นกับมันทุกวันตั้งหนึ่งปี จบกัน…วิน ศตาวิน ดาราจากซีรี่ส์วายที่โด่งดังที่สุด แต่ต้องมาทำตัวเป็นเด็กเสี่ยรับงานกินข้าว เจ็บใจชะมัด!

ชีวิตอันสงบสุขของเธอได้ถูกเจ้านายสุดหล่อทั้งสี่เล่นงานซะแล้ว และข้อผิดพลาดอย่างใหญ่หลวงคือเธอเผลอไปนอนกับหนึ่งในสี่คนนั้น แล้วเธอจะทำอย่างไรดีเนี่ย

เรื่องราวความรักปนดราม่า ของชายที่ปราถนาจะให้เธอคนนั้นมีความสุข ขอเชิญพบกับ Fanfic เรื่องเจ้าสาวผมเป็นแฝดห้า ที่จะทำให้คุณรักตัวละครจากเรื่องนี้มากขึ้น โดยเฉพาะกับนางเอกของเรื่องนี้อย่าง นาคาโนะ มิคุ

อย่าสิลืมอีสานถิ่นฐานเกิด อย่าเตลิดเลิศหลงเจ้าคนหาญมองข้างหน้าเฮืองฮุ่งรุ่งตระกาล อย่าวิจาณว่าอีสานบ่มีดี

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

ข้าเป็นเพียง หญิงคณิกา จะสามารถอยู่เคียงข้างท่านได้หรือไม่! ถึงแม้จะไม่มีสิทธิ์ครอบครองก็ไม่เป็นไร

เรื่องราวการผจญภัยพร้อมกับโชคแรงค์Eของวีรชนเอมิยะ ชิโร่ ผู้ที่โชคร้ายแทบจะที่สุดในบรรดาเอมิยะ ชิโร่ทั้งหลาย มาดูกันว่าเขาจะต้องเจอกับอะไรกันบ้าง!!

น้ำ ผ่านการทดสอบเพื่อเป็นผู้บุกเบิกไปลุยโลกต่างมิติ แต่กลายเป็นว่าเขาดันได้อาชีพ 'หัวขโมย' ซะงั้น แต่ก็คงโชคดีล่ะมั้งที่ได้ 'ระบบการชี้นำเส้นทางการโจรกรรม' สุดโกงมาใช้งานแค่คนเดียว ทีนี้ล่ะสบายแน่ !!

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

เรื่องราวแห่งนรกในโลกคู่ขนานเมื่อผู้พิฆาตปีศาจได้ร่วงหล่นสู่นรกขุมใหม่อันแตกต่างจากที่รู้จักเขาได้เผชิญกับศัตรูใหม่ มิตรภาพ ความรัก ความเศร้า และ เสียงหัวเราะครั้งใหม่เหนือ Galaxy!!

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

เขาเป็นดั่งสายลม ที่พัดพาความทุกข์ร้อนไปจากใจเธอ

ย้อนอดีตมาเป็นสาวใช้ของนางเอกที่ถูกเอ่ยถึงเพียงหนึ่งย่อหน้า บทบาทน้อยเสียยิ่งกว่าน้อยแล้วจะให้ข้าเอาความสามารถใดไปทำเรื่องยิ่งใหญ่ได้เล่า!

สัมผัสกับประสบการณ์การเป็นนักขับรถรับส่งดีดี้ รับรางวัลเป็นรถปากานี สัมผัสกับประสบการณ์การเป็นอาจารย์ในระดับมหาวิทยาลัย รับรางวัลอาคาร 10 หลัง สัมผัสกับประสบการณ์... รับเงินหนึ่งพันล้านหยวน!

เป็นนักเขียนอิสระทำงานสุจริตอยู่ดีๆ ก็ถูกระบบหน้าไม่อายพามาปล่อยทิ้งไว้ในยุคดึกดำบรรพ์ที่มีแต่สัตว์ประหลาดกับไดโนเสาร์เดินยั้วเยี้ยเต็มไปหมด นี่มันชีวิตสงบสุขบ้าบออะไรกัน ไอ้ระบบเฮงซวย! แกมันหลอกลวง!!

เพื่อที่จะได้พลังมา เขาตัดสินใจเดินทางไปทดสอบคัดเลือกเพื่อเข้าเป็นหนึ่งใน “ภาคีธรรม์อาถรรพ์” สถาบันปลุกปั้นจอมขมังเวท หากแต่เบื้องหน้าอันสวยงามยิ่งใหญ่ก็ยังแฝงไปด้วยเบื้องหลังอันดำมืดสุดคาดคิด...

ใครว่าตายแล้วเกิดใหม่จะสบาย ไหน!เอาคนที่พูดออกมาคุยกันหน่อยซิ! ไม่เห็นมีตรงไหนเลยที่จะสบาย ฮืออ~ หันซ้ายก็เจอมาร หันขวาก็เจอปีศาจ ตรงไหนที่มันเรียกว่าสบายกัน ข้าไม่อยากทำงานแล้วน่ะ! มันเหนื่อย! โฮ ToT

หืม...? ผมว่ามันต้องมีอะไรผิดพลาดตรงไหนซักที่ อยู่ดีๆ จากที่นอนอยู่ในฟูกนุ่มสบายบนพื้นเสื่อทาทามิจะมานอนเป็นซากที่ตรอกร้างในซอยเปลี่ยวได้ไงกันครับ

ช่วยเหลือผู้อื่นเพียงเพื่อชดใช้บาปที่เคยก่อ เพื่อเหตุผลนั้น ผมจะยังถูกนับเป็น ‘ตัวร้าย’ อยู่หรือเปล่า?