- 53
- 19.56K
- 16
คบกับพี่ เธออาจจะเจ็บทุกวัน รับได้ไหม?
คบกับพี่ เธออาจจะเจ็บทุกวัน รับได้ไหม?
หลงซาน เด็กหนุ่มผู้เกิดมาพร้อมพรสวรรค์เหนือธรรมชาติ แต่พลังที่ยิ่งใหญ่กลับมาพร้อมกับความเสี่ยง เขาต้องฝึกฝนอย่างหนัก ฝ่าฟันอุปสรรคมากมาย เพื่อก้าวสู่เส้นทางแห่งเทพเจ้า!
เรื่องราวของชายหนุ่มที่ได้รับโอกาสเดินทางข้ามผ่านมัลติเวิร์ส เพื่อโหยหาพลังและครอบครองทุกสิ่งทุกอย่างให้เป็นไปตามใจปรารถนา
“ขอผมดูหอยหน่อยสิครับ”คำพูดนั้นทำให้เธอไม่อยากคุยด้วย“ให้ผมกินหอยคุณเดี๋ยวนี้เลยนะครับ”(เอ๊ะ!)ร้องออกมาแล้วก็นึกได้ ‘ยัยบ้าเอ้ย!เธอเป็นแม่ค้าขายหอยนะอย่าคิดเยอะ’ลูกค้าจะดูจะชิมหรือจะกินหอยมันก็ปกติปะ
คอมเมนต์ด่าพระเอกอยู่ดีๆ ดันทะลุมิติเข้ามาอยู่ในร่างนางร้ายที่จุดจบไม่พ้นความตายเนี่ยนะ! ทั้งต้องวางแผนอนาคต ทั้งต้องเอาตัวรอดจากแผนร้ายที่มีเข้ามาไม่เว้นวัน แล้วนางร้ายเช่นข้าจะมีชีวิตที่ดีได้ไหมนะ?
เท็กเซีย"ทำไมทุกคนถึงจ้องจะเล่นฉันกันค่ะ!"
เพราะเผลอกดโดนลิงก์แปลก ๆ ในเวยป๋อก่อนตาย เย่จิ้งหย่า ราชาจอเงินผู้มากความสามรถ จึงถูกผูกติดกับระบบและภารกิจกำราบจอมมาร เขาต้องใช้ความสามารถทั้งหมดที่มีเพื่อเดิมพันกับชีวิตใหม่ในต่างโลก!
ในคืนร้าวรานอันเล่อกับทอดกายให้บุรุษองอาจเชยชมเพียงเพราะประชดคนรักเก่า สามเดือนต่อมาอันเล่อกลายเป็นเฒ่าแก่เนี๊ยที่มีคนต้องการตัวมากที่สุดในหอสุริยันจันทรา
เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง
"รุ่นพี่...ฉันชอบพี่ค่ะ" "หึ! ยัยผมหน้าม้าอย่างเธอไม่ใช่สเปกฉัน"
จาคอปบินลัดฟ้ามาเยี่ยมพ่อแม่และพี่ชายบุญธรรมที่เมืองไทยแต่สร้อยโบราณที่เขาห้อยอยู่ตั้งแต่ยังเด็กเปล่งแสงทุกครั้งเมื่อเจอหญิงสาวคนหนึ่งจนต้องหาคำตอบว่าเธอเกี่ยวข้องอะไรกับสร้อยที่เป็นมรดกตกทอดของตน
ผิดหรือที่เธอตัดใจจากเขาไม่ได้ ผิดหรือที่เธอยังตอแยเขา...ผิดด้วยหรือที่สุดท้ายเธอยอมแพ้และจากไปโดยไม่บอกลา
ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร
ทั้งที่ผมควรตายไปแล้ว...ผมกลับตื่นขึ้นมาอีกครั้งโดยปราศจากบาดแผล แถมสามีของตนในตอนนี้ยังกลายเป็นราชาซอมบี้ไปแล้ว และยังดูคลั่งรักเขาอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนด้วย
“เรานี่ดื้อกว่าที่คิดอีกนะเปรมยุดา ที่ดุไปไม่ใช่เพราะโกรธแต่อาเป็นห่วง แล้วยังเรื่องนี้อีกนี่เราคิดไปถึงไหนน่ะ หื้ม?”
ผีเปรตปะทะเด็กแว้น
ข้า 'หรงลู่ชิง' ไม่คิดไม่ฝันว่าวันนี้จะพ่ายพลาดท่าให้กับศิษย์ของตนเอง ศิษย์ที่ศิษย์ที่ข้าสืบทอดวิชาให้ ศิษย์ที่ข้าไว้เนื้อเชื่อใจยอมให้อยู่ใกล้ตัว ศิษย์ที่ข้าห่วงใย ศิษย์ที่ข้า...