ฮานชางหมิง มาที่ทวีปDouluoโดยบังเอิญ หลังปลุกวิญญาณยุทธได้ไม่นาน เขาก็ได้รับระบบ นอกจากของขวัญมือใหม่ ระบบก็แทบไม่มีประโยชน์อะไรมากนักในช่วงเริ่มต้น (หาอ่านแนวนี้ไม่เจอ เลยเขียนเองตามความชอบส่วนตัว)

คืนวันฝนโปรยปราย คือจุดเริ่มต้นของเรื่องราว “คุณบุกรุกที่ดินของผม”

ชายหนุ่มที่ประสบอุบัติเหตุจนเสียชีวิตทันที และได้ไปเกิดใหม่ที่ต่างโลก เด็กหนุ่มได้พบกับอสูรสาวที่อ่อนแอที่สุด.....

ก่อนตายก็ทำไร่ส้ม เกิดใหม่ก็ยังทำไร่ส้มอีก นี่มันอะไรกันแน่เนี่ย ทำไมชีวิตของฉันถึงได้วนเวียนอยู่แต่กับไร่ส้มแบบนี้ ช่วยไม่ได้ ในเมื่อเลือกเกิดไม่ได้ก็มีแต่ต้องทำมันสินะ เอ๊ะ! นี่ฉันมีสามีด้วยเหรอ

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

จากสัตวแพทย์สู่คุณหนูขี้โรคของจวนสกุลฮุ่ย ไหนจะต้องมาตามหาคนที่วางยามารดาของตนเองอีก งานนี้นางคงต้องสร้างอำนาจลับ ๆ ขึ้นมา

จากที่ไม่ค่อยชอบขี้หน้า ทำหน้าตาน่าหมั่นไส้ เห็นแล้วเป็นต้องคอยตามคอยแกล้ง พอไม่เห็นหน้าทำไมหัวใจมันร้อนรนอยู่ไม่ได้ต้องอยากเห็นหน้าตลอด หรือจะเป็นแบบที่โบราณว่าไม่เห็นหน้าเห็นหลังคาก็ยังดี

ความผิดพลาดของโลกวิญญาณ ส่งผลให้ชีวิตนัทธ์กับอีกคนเปลี่ยนไป เมื่อแก้ไขไม่ได้ก็อยู่ด้วยกันเสียเลย…ถึงแม้ดวงความรักของโปรดยังทำงาน แต่ก็พัลวันจนยุ่งเหยิง กว่าจะผ่านมาได้ เล่นเอาหมดธูปไปหลายดอก

"ทำไมคุณถึงฆ่าพี่ชายของตัวเอง" "วิญญาณเป็นข้อแลกเปลี่ยนที่พี่เสือต้องจ่าย"

คำสัญญาที่เคยให้ไว้กับเพื่อนสมัยเด็ก แต่เมื่อโตมากลับต้องทำตามสัญญานั้น

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

ใครจะคิดล่ะว่าพนักงานเงินเดือนต่ำอย่างฉันจะเผลอไปช่วยลูกสาวตระกูลดังเอาไว้เพราะความบังเอิญและความบังเอิญที่ว่านั่นก็ทำให้หล่อนติดฉันแจไม่ยอมไปไหน ใครก็ได้บอกหล่อนทีว่าฉันไม่ใช่สามีของเธอนะ !?

ทำไมต้องเป็นตัวเอก ? เด็กหนุ่มผู้มีชีวิตแสนสุขกับการเป็นแค่ส่วนหนึ่งในจักรวาลมิใช่ศูนย์กลางดาราจักร แต่เมื่อเค้าต้องเข้าไปเดินเล่น ๆ ในเกมส์ออนไลน์เกมส์หนึ่ง...อ่าวทำไมเป็นงั้นหละ!!

ขณะที่คนหนึ่งเป็นห่วงกลัวคนรักจะทำงานหนัก แต่อีกคนไม่รู้อะไรเลย เพราะมัวแต่แบ่งเวลาที่เคยใช้ร่วมกันไปให้อีกคนแล้วหลงระเริงว่ามันคือความสุขที่เขาต้องการ “อยากคบกันนักก็ไปเลย อิสระผมคืนให้"

ใครๆก็ว่าฟู่เจินเจินเป็นสตรีร้ายกาจเอาแต่ใจจึงเป็นเหตุให้นางถึงแก่ความตายแต่ความจริงจะเป็นเช่นไรนั้นมีเพียงสหายคนสนิทของนางที่นู้ความจริง

ปากบอกว่าไม่ แต่หัวใจบอกว่าใช่ ถ้ามัวแต่ปากไม่ตรงกับใจอยู่แบบนี้ละก็ ระวังจะเสียคนที่มึงรักไปโดยไม่รู้ตัว