อัมพิกาไม่ชอบเขาเลยสักนิด ส่วนเขาก็รำคาญหูรำคาญตากับการแต่งตัวของเธอเหมือนกัน /ให้กินข้าวต้มไม่ใส่เกลือยังดีกว่าชอบคนแบบนี้เลย พับผ่าสิ !

ในปีแรก เขาไม่เปิดเผยความแข็งแกร่งของเขา และได้รับรางวัลเป็นฮาคิของผู้พิชิต! ในปีที่สอง เขาไม่เปิดเผยความแข็งแกร่งของเขา และได้รับรางวัลเป็นซันปาคุโตะ! ในปีที่สาม เขาไม่เปิดเผยความแข็งแกร่งของเขา แล

ถ้าบทบาทของนางเอกมันจะเหนื่อยขนาดนี้นะ...

เธอผิดเองที่เลือกทางเดินโง่ ๆ นี่ พิมพ์นาราทรุดตัวอยู่กับพื้นอยู่ตรงหลังประตูบ้าน ตรงที่ที่กวีวัธน์เพิ่งจะเดินออกไป

ทำไมที่นอนมันแข็งอย่างนี้ ต้องบอกคนมาเปลี่ยนให้แล้ว เหมยเหมยลืมตาขึ้นมองไปรอบๆตัว เอ้าที่นี้ที่ไหนเนี่ยเราทำไมมีแต่ป่า เราไม่ได้อยู่ที่บ้านหรอกเหรอ เมื่อคืนจำได้ว่าเล่นเกมระหว่างรอพ่อกับแม่กลับบ้าน

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

ตอนอ่านนิยายเธอไม่เคยเข้าใจ..ทำไมรักแรกของพระเอก ต้องเป็นนางร้ายด้วยนะ แต่ก็แค่สงสัยไง..ไม่จำเป็นต้องส่งเธอมาพิสูจน์ก็ได้

"จอมเวทย์ข้ามมิติ: ตำนานแห่งพลังเลือด", เรื่องราวของการเสียสละ, ความสัมพันธ์ที่ซับซ้อน, และการเผชิญหน้ากับความจริงที่ไม่คาดคิด กำลังจะเริ่มต้นขึ้น.

ซี รุ่นพี่หน้าหล่อที่โดนรุ่นพี่ที่เพื่อนๆต่างก็รู้ดีว่าเป็นคนไม่ดีชวนไปกินข้าว เพื่อนๆของซีจึงจำใจไปขอร้อง โลมา รุ่นน้องที่ ซี แอบชอบให้ไปช่วยขัดขวาง แต่ไปๆมาๆทำไมพวกเขาถึงได้กันเองเนี่ย!?

เมื่อพี่ชายสุดแสนจะเจ้าชู้ของผม ฟันน้องสาวมาเฟียแล้วก็ทิ้งไปมีคนใหม่ แถมหนีหายไปไหนไม่รู้ จนผมต้องมาซวยแทน โดนมาเฟียแ้แค้นทำให้ท้อง"พะ พอแล้ว มารุ " "ต้องมากกว่านี้มันถึงจะพอ"

กว่าจะรู้ว่าเขาไม่ใช่จอมโจรธรรมดา เขาก็ได้ทุกสิ่งทุกอย่างไปจากกายและหัวใจเธอแล้ว

เพราะเธอเร่าร้อนเขาจึงหิวบ่อย

พระเอกมีพลังที่แข็งแกร่งกว่าทุกคนบนโลก แต่เขาปกปิดพลังและไม่บอกใคร

ผมรู้ว่าไฟมันร้อน แต่หากคุณเป็นไฟผมก็ยอมถูกไฟเผาตายขอเพียงแค่ได้อยู่ใกล้ๆ คุณก็พอ...

เจียวจินจากคนยุคปี พ.ศ. 2567 ผู้ที่เป็นทหารหน่วยรบพิเศษอันดับหนึ่งของค่ายที่ขึ้นชื่อว่าลงมือเหี้ยมโหด ลงมือแต่ล่ะครั้งไม่เคยทำภารกิจพลาด แต่แล้ววันหนึ่งก็เกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้น~

เรื่อง ผมได้เกิดใหม่ในต่างโลก

“ไหนบอกให้พี่มีความสุขมาก ๆ แล้วทำไมไม่ทำให้ตัวเองมีความสุขบ้างล่ะ”

‘กู้เหวินหรง’ จำต้องแต่งงานกับตัวน่ารำคาญอย่าง ‘ลู่เจียวซิน’ ด้วยเหตุผลบางประการ เขาจะหย่ากับนางทันทีเมื่อถึงเวลาเหมาะสม แต่ทว่าเขาไม่รู้เลยว่านี่จะเป็นการแต่งงานเพียงครั้งเดียวและครั้งสุดท้ายในชีวิต