- 23
- 26.14K
- 460
หนูเรย์ไม่ต้องกลัวนะ มัมหมีจะปกป้องหนูเอง อ๊ะ! ไอ้ผู้ชายคนนั้นน่ะ บังอาจขโมยหนูเรย์ไปได้ยังไง! เดี๋ยวจะแช่งให้ยิงปืนไม่แม่นเสียหรอก!
หนูเรย์ไม่ต้องกลัวนะ มัมหมีจะปกป้องหนูเอง อ๊ะ! ไอ้ผู้ชายคนนั้นน่ะ บังอาจขโมยหนูเรย์ไปได้ยังไง! เดี๋ยวจะแช่งให้ยิงปืนไม่แม่นเสียหรอก!
“หม่าม๊าเรย์เพนหม่าม๊าของเลา! หยั่มมาเจ๊าะแจ๊ะหม่าม๊าเลานะ! ไอ่เจ้าปู้จายเจ้าจู้!” ฟุรุยะ เรย์ ควรจะทำอย่างไรกับความกระอักกระอ่วนนี้เมื่อลูกชายตัวน้อยดันไปชี้หน้าด่าไรย์ว่าเป็นผู้ชายเจ้าชู้
เราสามคนเมื่อก่อนเราก็ยังรักกันดีอยู่หรอก [กรุณาอ่านและทำตามเข้าใจอย่างละเอียดที่ข้อมูลเบื้องต้นก่อนนะคะ]
ได้แค่แอบมอง เพราะฉันมันไม่คู่ควรที่จะยืนเคียงข้างเขา ฟ้าได้ลิขิตมาแล้วว่าพวกเขาต้องคู่กัน ฉันไม่มีสิทธิ์เข้าไปยุ่งเกี่ยวหรอกค่ะ
คนธรรมดาที่อยากใช้ชีวิตอย่างสงบสุขกับเพื่อน(?)หนุ่มมากความลับ "เพื่อน? ผมไม่ได้เข้าหาคุณด้วยสถานะแบบนั้นสักหน่อยนะครับ...หรือผมควรชัดเจนกว่านี้?" ปากว่าก็พอมือไม่ต้องขยับ!!
เพราะว่าทำงานหนักเลยทำให้ทะลุมิติไปต่างโลก ขอโลกนี้ให้เธอได้นอนพักสบาย ๆ เถอะ แล้วนี่อะไรทำไมดันมาเกิดเป็นแมวของมิโดริยะเฉยเลยล่ะ
ดอกทานตะวันมักหันหน้าเข้าหาดวงอาทิตย์ และเขาก็เป็นหนึ่งในดอกไม้พวกนั้น
ชีวิตก่อนนางร้ายกาจเพราะต้องการแย่งชิงความรักของบิดาจากพี่สาว ทว่าท้ายที่สุดสิ่งที่นางทำกลับช่างไร้ค่าสิ้นดี จวบจนลมหายใจสุดท้าย บิดาก็ไม่เคยเหลียวแลนาง เมื่อได้รับโอกาสอีกครั้ง ชีวิตนี้นางพอแล้ว...
เจียงกุ้ยฟางสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เธอไม่ได้หวาดกลัวสิ่งที่ยากลำบากที่รออยู่เบื้องหน้า แต่กำลังพยายามรวบรวมสติเพื่อค้นหาบางสิ่งในห้วงวิญญาณของเธอ ก่อนจะยิ้มมุมปากเงียบๆคนเดียว ยังดีที่พลังมิติตามเธอมาด้วย
‘พระเจ้าครับ ถ้าจะให้ผมไปเกิดใหม่ในโลกไททันล่ะก็ขอผมเกิดเป็นตัวประกอบได้ไหมครับ แบบว่าไม่ต้องมาสนใจผมมากมาย เอาธรรมดาแบบสุดๆ เป็นไปได้ก็ไม่ต้องไปยุ่งเกี่ยวกับตัวละครหลักเลยยิ่งดีครับ!!'
เพียงเพราะเหตุบังเอิญจากเพียงแค่เพียงกิน 'ลูกอมสีรุ้ง' สิ่งประดิษฐ์ล่าสุดของจางนีนี่ ชีวิตอันไม่ธรรมดาของเด็กสาวอย่าง 'ซายะ โทโมเอะ' กับบอสและเหล่าผู้พิทักษ์ของวองโกเล่จึงได้เริ่มต้นขึ้น
เซย์ระไม่แน่ใจเหมือนกันว่าการได้พบกับโกะโจ ซาโตรุเป็นเรื่องโชคดีหรือโชคร้ายกันแน่ รู้ก็แต่เพียงว่าในฤดูใบไม้ร่วงปี2006 ตอนที่เธอและเขาอายุสิบหกปี...ผู้ชายคนนี้ก็ได้เข้ามาเปลี่ยนโลกทั้งใบของเธอเสียแล้ว
ร่างสูงใหญ่ดั่งปราการเหล็กยักษ์ ร่มสีแดงชาดถูกกางออกจนส่งเสียงพรึบใหญ่ ท่อนแขนล่ำสันยื่นออกไปบดบังหยดน้ำฝนให้กับเด็กชายตัวเล็กผู้เฉลียวฉลาด "เดี๋ยวก็เป็นหวัดหรอก" [Oc x Shinichi]
ผมเนี่ยแหละลูกชายของเอ็นเดเวอร์ ผมเนี่ยแหละฝาแฝดของโชโตะ และผมเนี่ยแหละ!คือความผิดพลาดทางอสุจิของเขา!! “แล้วผมไม่ใช่ลูกป๊าหรอ! ผมมาเรียกร้องในฐานะผมที่เป็นลูกป๊า!” “ชูยะ พ่อขอร้อง ไปนอนเถอะลูก”
เด็กหนุ่มผู้ถูกกระแสแห่งมิติพลัดลงเข้ามาสู่อีกที่หนึ่งมันคือโลกใบใหม่ที่ยังไม่ถูกค้นพบ ทั้งตำนานเทพเจ้า7องค์ มอนเตอร์ตามทาง และก็ผู้ใช้พลังวิเศษที่เรียกว่าวิชั่น "ชัดเจน...เราอยู่ในเกมGenshinละ!"
หลี่เมิ่งเหยาย้อนเวลามาอยู่ในร่างของเด็กสาววัยสิบสองปี ในวันที่มารดาอนุผู้โง่เขลา ถูกขับไล่ออกจากจวน โชคยังดีที่ตอนตาย นางสวมกำไลหยกโลกันตร์เอาไว้ มันจึงติดตามนางมาที่นี่ด้วย
ผมแค่อยากเป็นเด็กเรียน ทำงานดี ๆ มีเงินเยอะ ๆ แค่นั้นครับ ทำไมต้องลากผมไปฟัดกับเจ้าพวกนั้นด้วย!!!! (รีไรท์)
หนุ่มหล่อที่ทำงานอยู่ร้านปัวโรต์ เป็นที่นิยมไม่น้อยเลย มีหลายคนมาใช้บริการร้านนี้เพียงเพราะอยากเห็นหน้าเขา แต่สาว ๆ ที่มาจองโต๊ะมุมดี ๆ คงไม่รู้หรอก ว่าโอโตเมะจองที่ที่ดีกว่าใครไว้ตั้งนานแล้ว