- 514
- 11.04K
- 60
สรุป โดยบังเอิญ หลัวเฉิน เดินทางผ่านอีกโลกหนึ่งและถูกผูกมัดเข้ากับระบบอัพเกรดด้วยคลิกเดียว เพียงปลายนิ้วสัมผัส อาณาจักรจะแตกสลายในทันที ไม่ต้องกังวลกับศิลปะการต่อสู้ เพียงคลิกเดียวก็สามารถไปถึง
สรุป โดยบังเอิญ หลัวเฉิน เดินทางผ่านอีกโลกหนึ่งและถูกผูกมัดเข้ากับระบบอัพเกรดด้วยคลิกเดียว เพียงปลายนิ้วสัมผัส อาณาจักรจะแตกสลายในทันที ไม่ต้องกังวลกับศิลปะการต่อสู้ เพียงคลิกเดียวก็สามารถไปถึง
ณ หุบเขาที่เป็นดั่งสมรภูมิรบ แพทย์แห่งโรงหมอหุยชุนได้เก็บชายหนุ่มปริศนามาดูแลจนก่อเกิดเป็นความรัก กระทั่งการมาถึงของจอมทัพผู้ยิ่งใหญ่ ชะตาชีวิตของทั้งสามจะเป็นอย่างไรต่อไป!?
[สตรีมเมอร์ผู้นี้คือใครน่ะ เหตุใดจึงใช้คำพูดคำจาแปลกประหลาดยิ่งนัก][วิปลาสไปแล้วหรือไร พูดจาไม่น่าฟังเอาเสียเลย][คุณเขาก็น่าเอ็นดูถึงเพียงนั้น หากไม่ชอบใจก็ทำเพียงเปลี่ยนไปดูคนอื่นไม่เป็นหรืออย่างไร]
เกิดใหม่!? เหตุใดจึงกลายเป็นหมีแพนด้า... ในยุคสมัยที่เจ้าปุกปุยนี่ยังไม่ได้เป็นสมบัติของชาติด้วยซ้ำ! ทั้งถูกล่า โดนจับไปต้ม! ศิษย์พี่เจ้าขา… แพนดี้น้อยจะรับมือไม่ไหวแล้วนะเจ้าค้าาา~
'ชอว์น'ก็เป็นแค่มาเฟียไร้หัวใจในสายตาของเฟรย์ เขาไม่รู้เลยว่าจะต้องบ้าคลั่งสักแค่ไหน เธอถึงจะเข้าใจบ้างว่าคนมันรักมาก
เมื่อดาราสาวโดนยมทูตเก็บวิญญาณผิดพลาด จนต้องมาอยู่ในร่างของชายาผู้ไม่เป็นที่ต้องการของสามี แต่กลับเป็นที่ต้องการของชายหนุ่มงานดีอีกหลายคน ชีวิตท่ามกลางหนุ่มๆที่พัวพัน จะเข้ามาช่วยหรือทำให้ชีวิตพัง
ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย
ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร
ขอโอกาสให้คนโง่อย่างผมได้ไหมครับ...
เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง
กว่าจะมีการงานมั่นคงไม่ใช่เรื่องง่าย แต่กลับถูกส่งไปอยู่ในพื้นที่ชนบทยุค60 เนี่ยนะ สามีก็ไม่รัก พ่อแม่สามีก็ดุด่าไม่เว้นวัน ทว่าลูกชายน่ารักจริงๆ เธอจะเป็นแม่ที่ดีให้เขาก็แล้วกัน
เพราะ 'ความแค้น' ทำให้เซียงรุ่ยเสียนมีจุดจบที่อนาถ นางที่สมควรจะตายไปแล้ว กลับย้อนอดีตกลับมาเมื่อสิบห้าปีก่อน ในตอนที่ทุกอย่างเพิ่งจะเริ่มตึ้นขึ้น เช่นนั้นครั้งนี้นางควรทำอย่างไร
“ความฝันอะไรจะสมจริงขนาดนี้!? แล้วตอนที่ข้าถูกเข็มตำตอนเย็บชุด...ถ้าเป็นแค่ความฝัน...ทำไมข้าถึงได้เจ็บ? แต่ถ้า...ทั้งหมดเป็นแค่ความฝัน...ก็เป็นฝันที่ดีที่สุด และเป็นฝันที่ข้าไม่อยากตื่น...”