‘โลกเปิดให้จิตวิญญาณหนึ่งได้พบกับภาชนะที่เหมาะสม แต่ไม่ยอมให้ภาชนะหนึ่งรับเอาจิตวิญญาณที่กระจัดกระจายเอาไว้’ “ขอให้เธอมีความสุขในโลกใบใหม่นี้นะ ไป่เหิง” อ้อมกอดสุดท้ายก่อนที่ร่างของเธอจะแตกสลายไป

'ความรักคือคำสาปที่บิดเบี้ยวที่สุด' ใครคนหนึ่งเคยพูดไว้แบบนั้น และริกะคิดว่ามันอาจจะเป็นจริงก็ได้ เพราะไม่อย่างนั้นมันคงอธิบายไม่ได้ว่าทำไมชีวิตของเธอถึงยังติดพันอยู่กับอคคทสึซ้ำแล้วซ้ำเล่าอยู่ดี

ไมค์กี้น่ะ -- เกลียดผู้หญิงคนนั้นเข้าไส้...

"ความสัมพันธ์งั้นเหรอ...ยุ่งยากจัง" คำพูดนั้นทำให้ฟุยุมิได้แต่ยิ้มอย่างอ่อนใจขณะที่ทิ้งตัวลงพิงนางิที่นั่งอยู่ข้างเธอ... ความรักมันก็เป็นเรื่องยุ่งยากเสมอนั่นล่ะ

ตลอด 1,000 ปีที่เธอตามหาพ่อของเธอ ในที่สุดเธอก็เจอพ่อ แต่ไหงพ่อดันจำเธอไม่ได้ซะล่ะ

เพื่อที่จะได้พลังมา เขาตัดสินใจเดินทางไปทดสอบคัดเลือกเพื่อเข้าเป็นหนึ่งใน “ภาคีธรรม์อาถรรพ์” สถาบันปลุกปั้นจอมขมังเวท หากแต่เบื้องหน้าอันสวยงามยิ่งใหญ่ก็ยังแฝงไปด้วยเบื้องหลังอันดำมืดสุดคาดคิด...

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

เธอก็เป็นแค่รุ่นพี่ที่อยากดูแลรุ่นน้องให้ดี แต่ทำไมรุ่นน้องถึงโตมาเป็นคนแบบนี้! #จิโตเสะเหนื่อยมากนะ

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

นี่คือมหกรรมเรื่องสยองอันไร้เดียงสา เมื่อจู่ๆ ผีที่เกิดขึ้นในจินตนาการของเด็กๆ ก็เกิดมีตัวตนจริงขึ้นมาและออกอาละวาดไปทั่ว

เธอที่ต้องใช้ชีวิตภายใต้เงาของพี่ชายตัวเอง เกะโท สุงุรุ เพื่อซ่อนบาปทั้งปวงที่เขาก่อเอาไว้ภายใต้แสงอรุณ

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย