หวงที่สุด หยุดที่เธอ

เพิ่งอ่านมาถึงบทที่ 3 แต่ว่าทำให้ติดหนักมากแล้ว ชอบนิสัยที่แสดงออกของนางเอก พระเอกมากค่ะ เป็นคนตรงๆ กันทั้งคู่ ไม่ได้มีโลเลลังเล คิดยังไงก็แสดงออกแบบนั้นไปเลย กับที่ชอบมากคืออารมณ์ขันของตัวละคร เช่น บอดี้การ์ดพระเอก ชื่อคีเลียน แต่นางเอกได้ยินเป็นคาเมเลียน555 นั่นมันกิ้งก่าาาาในรีบอร์นเหรอ นข.ต้องเป็นแฟนคลับรีบอร์นแน่ๆ กับโปรยในบทที่หนึ่ง คำคมภาษา ที่บอกว่า การรอคอยใครสักคนอย่างไม่คาดหวัง ดีกว่าการรอคอยใครสักคนที่เปี่ยมด้วยความหวัง มันโดนใจ ไม่ว่าเราจะรอคอยอะไรก็ตามถ้าเราหวังมากก็เจ็บมาก งั้นก็ไม่ต้องไปหวังมันดีกว่าเนอะ

เพิ่งเคยได้ยินนามปากกาฮาลาปัญครั้งแรก แถมนิยาเรื่องแรกที่อ่านจากคุณก็ทำเราต้องอ่านต่อ เราโดนตกตั้งแต่ช่วงตอนที่ 2 ที่อิศณะมีโอกาสที่จะคือมีคสพ.ลึกซึ้งกับโมนาได้ตอนที่โดนวางยาในไวน์ แต่พระเอกเลือกที่จะหยุดอ่ะ คือรักนางเอกมาก คือแมนมากเว้ย รอให้นางเอกพร้อมให้เต็มใจ รอให้โมนารักเขาก่อนเท่านั้น เป็นความคลั่งรักที่โคตรจริงใจ และโคตรดี อีกอย่างรู้สึกว่าคุณไรต์เก็บรายละเอียดดีมากเกี่ยวกับสถานที่ หรือยี่ห้อไวน์ คือทำให้อินไปถึงในช่วงเวลานั้นที่ตัวละครกำลังเผชิญอยู่จริงๆ เราอ่านจะเปย์ให้ไรต์นะคะ ดูสิว่าพระนางจะเจออะไรต่อ ตื่นเต้นทุกตอนไม่ค้างคาไม่งี่เง่า