ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

หญิงสาวแอบรักชายหนุ่มรุ่นพ่อซึ่งเป็นพ่อของเพื่อนอีกทีเธอต้องทำอย่างไรในเมื่อสายตาของเขามองเธอแค่เด็กกระโปโลคนหนึ่งเท่านั้น

วินาทีที่เขาปรากฏตัวขึ้น ห้วงเวลาแห่งประวัติศาสตร์ก็เริ่มหมุนเปลี่ยนทิศ...

มาเฟียสาวที่ถูกฆ่าตายโดยคนรัก ฟ้าส่งนางมาเกิดใหม่ในร่างคณิกา และในชาตินี้นางตั้งใจว่าจะไม่ขอรักใครอีก แต่ดูเหมือนฟ้าจะกลั้นแกล้งนาง ทำให้นางต้องไปเกี่ยวพันธ์กับชะตากรรมของแคว้น หากนางตายแคว้นก็ล่มสลาย

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

เด็กหนุ่มโอตาคุที่ตายจากอุบัติเหตุเนื่องจากเขาได้เข้าไปช่วยเด็กน้อยทำให้เขาเสียชีวิตลงก่อนที่เขาจะได้รับระบบกาชาอนิเมะมาหลังจากนี้จะเป็นยังไงไปดูกัน

นี่เป็นเรื่องราวในช่วงยุค 80 ของ อวี๋ชิงถง เด็กน้อยผู้มีภาวะดวงตากลัวแสง...แต่ใครสนกันล่ะ?! ในเมื่อ...ดวงตาข้างซ้ายของเธอสามารถมองเห็นอนาคตได้! ส่วนดวงตาข้างขวาของเธอก็สามารถมองเห็นอดีตได้!

เย่เฟิงชายหนุ่มยากจนไม่เอาใหนใช้ชีวิตไปวันๆแบบโอตาคุวันหนึ่งชีวิตเขาได้เปลี่ยนไปเมื่อเขาได้รับระบบเต๋าเปาที่สามารถซื้อสินค้าทุกอย่างบนโลกและต่างโลกโดยใช้เงินเพียง1หยวนเท่านั้น

เกลียดเธอมากก็เกลียดไปเลย..แล้วไง? ใครแคร์!!

นักฆ่าสาวฝีมือฉกาจตายแล้วนรกไม่ยินดี สวรรค์ไม่ต้อนรับ มาอยู่ในร่างคุณหนูผู้อ่อนแอมีแต่คนรังแก ทว่าใครจะรู้ภายภาคหน้านั้นนางจะก่อหายนะเพียงใดแต่เอาเถอะข้าเหนื่อยแล้วกับชีวิตเช่นนี้ ข้าขอลาไปทำไปทำเกษตร

เมื่อสองรวมเป็นหนึ่ง มันจะสมบูรณ์หรือพังทลาย

“อ้าวไม่โหยหาแล้วเหรอ” อี้หยางพูดพร้อมหัวเราะอย่างสนุกสนาน หญิงสาวหันไปมองตัวเองในกระจกอีกครั้งอย่างรังเกียจ เธอตอนนี้ในสภาพเปลือยท่อนบนเสื้อในหลุดรุ่ย ร่างกายกลับโหยหาคนแปลกหน้าคนนั้นไม่สิ้นสุด

มีคนเคยบอกว่า แค่ปลายเสื้อแตะกันก็เป็นพรมลิขิตแล้ว การที่เธอเจอกับเขา มันเรียกแบบนั้นได้มั้ย เพราะเขาเป็นตัวอันตราย...

ข้ามมิติมาในโลกของผู้มีพลังวิเศษแบบงงๆ ได้พร2ข้อ เลยขอแค่พลังเสกเมล็ดพันธุ์ที่ปลูกอะไรก็ได้ไม่จำกัดครั้งต่อวัน กับพลังมิติที่เก็บของได้ไม่จำกัด ไอเราก็ขอแบบฉลาดซะด้วย ผู้ดูแลมิติก็ว้าวุ่นเลย

ความรักมีได้แค่เพียงสองคน แล้วทำไมท่านถึงต้องเป็นคนที่สามเสมอ ต้องเจ็บซ้ำเพราะนางอยู่ทุกภพทุกชาติเรื่อยมา เป็นข้าได้หรือไม่ ให้ข้าผู้นี้โอบกอดหัวใจของท่านไว้

"ฉันหลงห้วงเวลาย้อนกลับไปปี พ.ศ.2510 และฉันตกหลุมรักผู้หญิงคนหนึ่ง สุดท้ายโชคชะตาก็พาฉันกลับมาที่เดิมที่ปี พ.ศ.2567 พร้อมกับความจริงที่ว่าแฟนสาวคนปัจจุบันคือหลานสาวของคนรักฉันในห้วงเวลาปี พ.ศ.2510"

เธอ ผู้ถูกแฟนที่คบกันมานานสามปีนอกใจ เขา ชายที่แอบชอบเธอตั้งแต่แรกพบหน้า เมื่อทั้งคู่วนมาเจอกันอีกครั้งเป็นจุดเริ่มต้นของความรักของทั้งคู่

จำไว้ถ้าหลังจากคืนนี้ผ่านไปเธอจะเป็นของฉันของฉันคนเดียวเท่านั้นไม่มีสิทธิ์ไปเป็นของคนอื่น