- 18
- 6.01K
- 54
ยินดีด้วยคุณได้รับรางวัล ผลปีศาจ 1 EA
ยินดีด้วยคุณได้รับรางวัล ผลปีศาจ 1 EA
ทุกอย่างได้ถูกกำหนดไว้แล้วเจ้าหญิง ราชบัลลังก์ก็เช่นกัน ไม่มีใครหนีโชคชะตาได้
“งั้นก็คลานเข่ามาหาฉันแล้วเห่าเหมือนหมาให้ดูหน่อยสิ ถ้าฉันพอใจแล้วจะเซ็นให้”
จากเด็กไร้บ้าน หากินตามถังขยะ สู่ลูกรักของพระเจ้า ที่บ้านโครตรวย อยากได้อะไรก็มีคนหามาให้ เเต่ตัวผมอยากเป็นโปเกม่อนบรีดเดอร์! ผมจึงตัดสินใจออกเดินทางสู่โลกกว้าง! เพื่อตามหาโปเกม่อนมาเพาะพันธุ์!
จุมพิตตรงหลังมือแสดงถึงการยกย่อง ไม่น่าเชื่อว่าฉันคนนี้จะได้รับเกียรติจากหัวหน้าทหารกองกำลังสำรวจด้วย ฉันหวังว่าการตัดสินใจของฉันจะเป็นกำลังให้พวกเขา แต่แล้วฉันกลับถูกหยิกแก้มเบาๆ "ซื่อบื้อจริง"
ราชาสู่แมวดำอัปมงคล! ในโลกใบใหม่ เลี่ยงจินทำทุกวิถีทางเพื่อมีชีวิตรอด ปฏิบัติการเสาะหาทาสซื่อสัตย์คอยเลี้ยงดูนี่มันยากจริงๆ มีใครอยากเลี้ยงแมวไหม? ไม่ดื้อไม่ซนกินอิ่มแล้วนอนพร้อมเป็นภาระให้ทาส เหมียว!
ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย
เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง
พยายามรวบรวมสติตั้งจิตอธิษฐาน มูเตลูขอพรกับกลุ่มเพื่อนสาวอยู่ดี ๆ ไหงลืมตาตื่นขึ้นมาอีกทีถึงได้มาโผล่ในยุคจีนโบราณอันมีอิอ๋องหน้าเหม็นคนนี้คอยเป็นเจ้ากรรมนายเวรอยู่ได้ล่ะ!
ชอบตัวร้ายอย่างเบอร์เบิ้น หลงใหลพนักงานแสนดีอย่างคุณอามุโร่ คลั่งรักตำรวจสันติบาลผู้เชี่ยวชาญงานนอกกฎหมายอย่างคุณฟุรุยะ! รวมฟิคที่คุณขาเป็นพระเอก ซีรีส์ 2 :FWB มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน
แค่เพื่อนพี่อย่าทำตัวเป็นผัว ตอนนี้ก็แค่น้องเพื่อน เดี๋ยวจะได้เป็นเมีย
เย่เฉินได้เดินทางไปยังอีกโลกที่วิญญาณยุทธ์ได้ถูกปลุกให้ตื่นขึ้น เขาได้ปลุกวิญญาณยุทธ์หอกศักดิ์สิทธิ์แห่งยมโลก แต่หลังจากที่ระบบถูกเปิดใช้งาน มันก็เพิ่มอายุของวงแหวนวิญญาณของเย่เฉินได้ 100 ปีในทุกๆ วัน
"นำตัวมันออกไปขังตามเดิม ตะวันตรงหัววันพรุ่ง นำตัวขึ้นแท่นประหาร" "ฮ่าฮ่า ขอบพระทัยฝ่าบาท นี่คือสิ่งตอบแทนความรักที่ข้าได้รับเป็นพระมหากรุณาธิคุณ อย่างหาที่สุดแล้วพ่ะย่ะค่ะ"
นี่มันที่ไหน ทำไมฉันถึงอยู่ที่นี่ได้ หรือว่า มันเหมือนนิยายในเน็ตฉันเกิดใหม่อย่างนั้นหรอ แต่เดี๋ยวนะ นั่นมันตัวอะไร อย่าเข้ามานะ ฉันเพิ่งจะเกิดใหม่เองนะฉันยังไม่อยากตาย ใครจะได้ช่วยด้วย!!
กลิ่นสนิมคลุ้งคละเคล้าไปกับเสียงกรีดร้องสิ้นหวัง ลำนำแห่งการสังหารได้เริ่มบรรเลง เวทีหายนะอันเจิ่งนองไปด้วยเลือดปรากฏขึ้นบนผืนดินมนุษย์เป็นครั้งแรก ท่ามกลางความโกลาหลนั้น...อคิราห์ยิ้มรับมันโดยดุษฎี
เธอทำงานเป็นสาวใช้ ที่ถูกเขาโยนสถานะเมียเก็บให้อย่างน่าตาเฉย...
เมื่อลูกคุณหนูหลงไปอยู่ในโลกคุ้นเคย นางจะมีชีวิตรอดหรือไม่?
"แค่เพื่อนเองเหรอ" ในขณะที่ถาม เขาก็เอื้อมมาประคองใบหน้าของเธออย่างทะนุถนอม มอบสัมผัสนุ่มละมุน จูบนั้นของคุโรซากิช่างอ่อนโยนและบริสุทธิ์เหมือนกับสายลมเย็นในฤดูใบไม้ผลิ...
การมุ่งทะยานขึ้นสู่ฝากฟ้า ความสำเร็จที่แลกมาด้วยคราบเลือดและหยดน้ำตา เป้าหมายเพื่อการค้นหาความจริงของชาติกำเนิดของตนเอง
“ฉันไม่เชื่อเรื่องพระเจ้าที่สร้างกำแพง ไม่เชื่อเรื่องความรัก ไม่เชื่อเรื่องความบังเอิญ แต่ฉันเชื่อในความแค้น และความตายเท่านั้น”