- 135
- 278.72K
- 247
“เป็นคู่นอนไม่ใช่เมีย”(ปรมินทร์ x บัวบูชา)
“เป็นคู่นอนไม่ใช่เมีย”(ปรมินทร์ x บัวบูชา)
เขียนหนังสือหย่าร้างให้ข้า ! นางพูดกับเขาจริงจัง แต่เขากลับเมินเฉยใส่นาง แล้วตอบกลับมาว่า ไม่มีวัน ต่อให้เสด็จพ่อทรงแต่งตั้งรัชทายาทแล้ว ข้าก็ไม่หย่ากับเจ้า ! … ท่านตระบัดสัตย์ ! นางแว้ดเสียงสวนกลับมา
เก้าเดือนที่หายไปไม่มีผล ตราบใดที่ความรู้สึกของเรายังตรงกัน
เด็กที่โดนแยกออกจากหมู่บ้านมาตั้งแต่เด็กก็ได้กลับมาลงการต่อสู้ที่ไม่เหมือนของโลกนี้ จากการเป็นเทพการต่อสู้แทนแล้วจะได้ฮาเร็มเป็นของตัวเอง เหมือนมีน้ำหอมดึงดูดคนอยู่นั้นแหละนะงานนี้
การจากลา...ไม่ได้ช่วยให้ความรู้สึกรักหายไปไหนเลย เพราะเพียงแค่ได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง…ความรู้สึกนั้นก็กลับขึ้นมาชัดเจนอีกครั้งอย่างง่ายดายจนเกินที่จะควบคุม
ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย
"นี่ฉันมาอยู่ในเกมแล้วสินะ ดีเหมือนกันเบื่อโลกภายนอกมานานล่ะ"
ทั้งที่ผมควรตายไปแล้ว...ผมกลับตื่นขึ้นมาอีกครั้งโดยปราศจากบาดแผล แถมสามีของตนในตอนนี้ยังกลายเป็นราชาซอมบี้ไปแล้ว และยังดูคลั่งรักเขาอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนด้วย
ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร
นี่คือเรื่องราวของชายบริสุทธิ์ที่ได้ไปผนจภัยในดินเเดนเเห่งนรกเค้าจะได้พบว่าความเชื่อของมนุษย์เกี่ยวกับปีศาจเเละเทวดานั้นหาใช้อย่างที่เค้าเคยเชื่อ
แดนหนุ่มลูกครึ่งไทย-อังกฤษ บ้านรวย กับน้ำตาล ลูกสาวชาวสวนจากต่างจังหวัด สองคนต้องมาเจอกัน และต้องมาใช้ชีวิตอยู่ในหอพักห้องเล็กๆ ด้วยกัน จะวุ่นวายมากแค่ไหน แล้วจะลงเอยกันอย่างไร มาร่วมลุ้นไปด้วยกันนะคะ
เพราะไปวิจารณ์ถึงชะตากรรมตัวประกอบใช้แล้วทิ้งต่อหน้านักเขียน จึงชดใช้กรรมปุบปับด้วยการทะลุมิติมาเป็นตัวประกอบใช้แล้วทิ้งที่ต้องตายยกตระกูล ไม่ได้ ข้าจะต้องพลิกชะตานี้ให้ตัวเองรอดและตระกูลรุ่งเรือง
อี้เฉิน : "เจ้าคิดดีแล้วงั้นหรือ รึเพียงแค่พูดจากล่าวอ้างเพื่อไปให้พ้นจากข้ากันแน่”, ถิงถิง : “ท่านหมายความเช่นไรกันเจ้าคะคุณชายใหญ่”, อี้เฉิน : "ข้ามั่นใจว่าคืนนั้นเป็นเจ้าเข้ามาในห้องนอนของข้าแน่ๆ"
เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง
ผีเปรตปะทะเด็กแว้น
เธอฟูมฟักอยู่ไข่ใบใหญ่ราวทารกที่รอวันคลอดมาอย่างยาวนาน ฤดูผันเปลี่ยนไปหลายหน ผู้คนแปรเปลี่ยนไปหลายสมัย จนในที่สุดเธอก็ได้ออกมา-