การจากลา...ไม่ได้ช่วยให้ความรู้สึกรักหายไปไหนเลย เพราะเพียงแค่ได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง…ความรู้สึกนั้นก็กลับขึ้นมาชัดเจนอีกครั้งอย่างง่ายดายจนเกินที่จะควบคุม

‘โลกเปิดให้จิตวิญญาณหนึ่งได้พบกับภาชนะที่เหมาะสม แต่ไม่ยอมให้ภาชนะหนึ่งรับเอาจิตวิญญาณที่กระจัดกระจายเอาไว้’ “ขอให้เธอมีความสุขในโลกใบใหม่นี้นะ ไป่เหิง” อ้อมกอดสุดท้ายก่อนที่ร่างของเธอจะแตกสลายไป

เธอผิดเองที่เลือกทางเดินโง่ ๆ นี่ พิมพ์นาราทรุดตัวอยู่กับพื้นอยู่ตรงหลังประตูบ้าน ตรงที่ที่กวีวัธน์เพิ่งจะเดินออกไป

ตอนอ่านนิยายเธอไม่เคยเข้าใจ..ทำไมรักแรกของพระเอก ต้องเป็นนางร้ายด้วยนะ แต่ก็แค่สงสัยไง..ไม่จำเป็นต้องส่งเธอมาพิสูจน์ก็ได้

“ ก็แค่คนธรรมดาที่รู้อนาคตและมีพันธะกับปอบในอดีต ”

ราวกับเวลาถูกหยุดไว้ ภาพของเขาที่เคลื่อนไหวยังคงติดตรึงตราอยู่ในใจของเธอ "งดงาม..." ทั้งๆที่มีผู้คนกว่ายี่สิบสองคนในสนาม แต่มาซามิก็ไม่เข้าใจว่าเพราะอะไรเธอถึงมองเพียงแค่เขา 'จิงิริ เฮียวมะ'

หลังจากโดนบาซูก้าทศวรรษทำให้มาอยู่ในอีกโลก ใครจะคิดว่าได้มาอยู่ในโลกที่เรียกว่าคุณไสย แต่เขาไม่ได้เป็นพวกใช้คุณไสยซะหน่อยแต่เป็นพวกใช้ไฟดับเครื่องชน ใครก็ได้เอาเขากลับไปที

เพียงเพราะเหตุบังเอิญจากเพียงแค่เพียงกิน 'ลูกอมสีรุ้ง' สิ่งประดิษฐ์ล่าสุดของจางนีนี่ ชีวิตอันไม่ธรรมดาของเด็กสาวอย่าง 'ซายะ โทโมเอะ' กับบอสและเหล่าผู้พิทักษ์ของวองโกเล่จึงได้เริ่มต้นขึ้น

เรื่องราวที่เด็กเบียวทั้งสองคลั่งการเป็นเทพในเงาโดนรถชนเสียชีวิตแล้วมาเกิดในโลกที่มีพลังเวทย์ แล้วได้เป็นเทพในเงาอย่างที่พวกตนเคยกล่าว (แต่งสนองนีทตัวเอง ชอบไม่ชอบผมไม่รู้)

บอกเเล้วไงว่านี่ไม่ใช่พลังอัตลักษณ์ เเต่เป็นพลังคุณไสยน่ะ งั้นนี่ถือเป็นของขวัญการพบกันครั้งเเรกของเรา ฉันจะเเสดงให้เห็นเองว่า คุณไสยที่เเท้จริงเป็นยังไง

'เธอ' ไม่สนว่าจะมีใครตายหรือโลกใบนี้จะเป็นยังไง...สิ่งที่เธอสนใจคือ 'ปกป้องพวกเขา' เพียงเท่านั้น

เมื่อชีวิตถูกเพ่งเล็งจากบรรดานักฆ่า โอฮาระ ซุนาโกะ หญิงม่ายวัย 30กว่า ก็ใช้วิธีของคนรวยในการแก้ปัญหาอย่างการเอาเงินฟาดหัว แต่มันก็ดันมีนักฆ่าอยู่คนหนึ่งที่วกกลับมาขอเงินเธอไม่พักอย่างกับแมงดา

เกิดใหม่ในโลกเกมจีบหนุ่มที่บิดเบี้ยว พ่วงมาด้วยตำแหน่งพี่สาวคนโตของบ้าน " เน่จังคนนี้จะพยายามให้พวกเราโตมาเป็นมิตรกับสังคมให้มากที่สุดนะ...." [ ในระหว่างรีค่ะ คริ้นเกินไรท์รับไม่ได้]

เธอคิดว่าเขาร้าย แต่สุดท้ายกลับไม่ตรงปก

เขาว่ากันว่าจิ้งจอกเป็นสัตว์เจ้าเล่ห์ แล้วมันจะมีอะไรที่เจ้าเล่ห์กว่า นอกเสียจากหมาป่าอย่างเขา

ตลอด 1,000 ปีที่เธอตามหาพ่อของเธอ ในที่สุดเธอก็เจอพ่อ แต่ไหงพ่อดันจำเธอไม่ได้ซะล่ะ

ทุกคนสู้กันเลย อย่ามาสู้กับเธอก็พอ

ไมค์กี้น่ะ -- เกลียดผู้หญิงคนนั้นเข้าไส้...

ผมแค่อยากเป็นเด็กเรียน ทำงานดี ๆ มีเงินเยอะ ๆ แค่นั้นครับ ทำไมต้องลากผมไปฟัดกับเจ้าพวกนั้นด้วย!!!!