" เด็กคืออนาคตของชาติ....ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาดหนูคืออนาคตของพี่ค่ะ...จุ๊กกรู๊!~~ "

ณ หุบเขาที่เป็นดั่งสมรภูมิรบ แพทย์แห่งโรงหมอหุยชุนได้เก็บชายหนุ่มปริศนามาดูแลจนก่อเกิดเป็นความรัก กระทั่งการมาถึงของจอมทัพผู้ยิ่งใหญ่ ชะตาชีวิตของทั้งสามจะเป็นอย่างไรต่อไป!?

เธอตั้งใจท้องกับเขา แต่ไม่อยากมีพันธะผูกมัดใดๆ จึงยอมสละตัวเองเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว แต่ใครคิดว่าลูกที่โตมาหน้าจะเหมือนพ่อจนเธออดคิดถึงเขาไม่ไหว

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

หมอผีอย่างกู ทำไมถึงกลายมาเป็นเมียสัปเหร่อวะ

เกิดใหม่!? เหตุใดจึงกลายเป็นหมีแพนด้า... ในยุคสมัยที่เจ้าปุกปุยนี่ยังไม่ได้เป็นสมบัติของชาติด้วยซ้ำ! ทั้งถูกล่า โดนจับไปต้ม! ศิษย์พี่เจ้าขา… แพนดี้น้อยจะรับมือไม่ไหวแล้วนะเจ้าค้าาา~

“อย่านะจ้ะคุณกรณ์ คุณกรณ์จะทำอะไรจ้ะ ไหนคุณกรณ์บอกว่าไม่ได้คิดอะไรกับรพีเลยนี่จ้ะ อะ อืม ปะ ปล่อยรพีนะจ้ะ” รพีเผลอหลุดเสียงครางออกมา เมื่อคุณกรณ์ไม่ยอมหยุดซุกไซ้ตนเอง~ “ ไม่ เธอกำลังเข้าใจฉันผิด”

โดนตราหน้าว่าเป็นแค่เด็กข้างถนนที่อยากโบยบินเป็นหงส์และเห็นแก่เงินจนยอมเอาตัวเข้าแลก แต่แล้วยังไงล่ะ ในเมื่อมังกรผู้สูงส่งเป็นฝ่ายยอมสยบให้กับหงส์ปีกหักอย่างเขาด้วยตัวเอง

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

ถ้าหากคุณต้องเล่นเกมจีบหนุ่ม แลกกับเงิน 1 ล้านบาท คุณจะยอมเล่นไหม? ฉันเองก็…มีหรอจะพลาด เงินตั้ง 1 ล้าน แค่เล่นเกมเอง แต่มันไม่หมูอย่างที่คิดนี่สิ

"จงสำนึกผิดต่อบาปของเจ้า แม้ต้องแลกด้วยร่างกายและวิญญาณ ก็จงน้อมรับการชำระแค้นจากข้าเสีย" บาบารัส พญางูยักษ์สลักคำสาปด้วยนำเสียงกึกก้องกัมปนาทหมายให้กรีนชดใช้ในสิ่งที่ก่อ

เพราะความแตกต่างจากผู้อื่น ทำให้โดนรังแกตั้งแต่วัยเยาว์ จนกระทั่งเมื่อเติบใหญ่ "ฝูหนิงอัน" ถูกเนรเทศไปยังดินแดนห่างไกล เป็นเหตุให้นางพบกับเขา ผู้เปรียบดั่งดวงตะวัน

ทะลุมิติมาทั้งทีดันมาอยู่ในร่างนางร้ายที่สวมบทบาท "องค์หญิงผู้สมบูรณ์พร้อม" เพื่อไม่ให้ผู้ใดจับได้ "หลี่หลาน" จึงต้องขุดตำราการแสดงมาใช้ แต่เพราะเหตุใดองครักษ์ผู้นั้นถึงคล้ายจะรู้ความลับกัน!

กระต่ายน้อย..

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

"ไปเอาออกซะ! ฉันไม่อยากให้มีมารหัวขนนี่เกิดมาฉันไม่ต้องการมัน!!" ปราบดา "ตอนนั้นไม่ต้องการตอนนี้ก็อย่าให้เค้ารู้เลยว่าใครเป็นพ่อ" เอริน

“ไอ้คนปากหมา อย่าเข้ามานะ” “ที่ครอบครัวเธออยู่สุขสบายอย่างทุกวันนี้ก็ไม่ใช่เพราะไอ้คนปากหมาคนนี้หรือไง!”