เรื่องเกิดขึ้นที่เมือง Bellwood ในช่วงที่ตัวเอกอายุ 12 ปี ตัวเอกของเราชื่อว่า Andrew เขาเป็นนักเรียนชั้นเรียนเดียวกับเธอ เขาหลงรักเสน่ห์ของ Gwen ตั้งแต่แรกเห็นและพยายามรู้จักและใกล้ชิดเธอในทุก ๆ วัน แ

อยู่ต่างโลกมันก็ดีอยู่หรอกนะ ได้แต่งมังงะที่อยากแต่งถึงจะไม่รู้ว่ามันจะรุ่งไหม แต่การได้แต่งมังงะนี่แหละคือความสุขของตัวเอง แต่ว่านะ..................พวกคุณมึงจะมาวิ่งไล่ตามกันทำไมเนี่ยยยยยย!!!!!!!!!!

"หลงทางหรือ, ลูกมนุษย์" คำถามที่ถูกเอื้อนเอ่ย เบื้องหน้าป้ายหินสลักและสิ่งมีชีวิตที่เธอเคยคิดว่ามีอยู่แค่ในนิทานหลอกเด็ก, ที่แห่งนั้น ใครคนหนึ่ง…ยังคงรอคอยให้ ‘คำสัญญา’ นี้ได้รับการเติมเต็มเสมอ

พ่อเขาเราอยากได้ ลูกเขาเราก็เลยต้องเอาใจ

"มาบ่อยขนาดนี้ ติดใจเจ้าของร้านก็บอกมาเหอะ"

(จดศัพท์ให้ตัวเองเท่านั้น) สอนภาษาญี่ปุ่นให้ตัวเอง ในสิ่งที่เจอในต่ละวัน

ปิ้งมันเชย…เชยเธอจังลอบ ชอบเธอจังเลยยยยยย

นี่คือมหกรรมเรื่องสยองอันไร้เดียงสา เมื่อจู่ๆ ผีที่เกิดขึ้นในจินตนาการของเด็กๆ ก็เกิดมีตัวตนจริงขึ้นมาและออกอาละวาดไปทั่ว

"เกิดใหม่เป็นเอเลี่ยนแถมยังเป็นราชินี... แต่ชีวิตมันไร้เป้าหมายมานาน งั้นก็ได้—ขอทำตามเจตจำนงของบรรพบุรุษดูสักครั้ง"

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

เพื่อที่จะได้พลังมา เขาตัดสินใจเดินทางไปทดสอบคัดเลือกเพื่อเข้าเป็นหนึ่งใน “ภาคีธรรม์อาถรรพ์” สถาบันปลุกปั้นจอมขมังเวท หากแต่เบื้องหน้าอันสวยงามยิ่งใหญ่ก็ยังแฝงไปด้วยเบื้องหลังอันดำมืดสุดคาดคิด...

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

เมื่อเขารักและเอ็นดูเธอมาแต่เด็ก แต่เพราะเธอดันอยู่ในเหตุการ ทำให้เหนือเมฆต้องสูญเสียดานิกาซึ่งเป็นแฟนสาว ต้องจากเขาไปแบบไม่หวนกลับมา ทำให้เขาไม่สามารถมองเธอเป็นเด็กไร้เดียงสาคนเดิมได้อีกต่อไป

“มัช สำหรับพี่แล้วเธอไม่ใช่คนไร้ค่า แต่เป็นของขวัญที่สุดเเสนวิเศษ” “ถ้าอยากเปลี่ยนแปลงระบบเซงเคงนี้ หนทางเดี๋ยวคือการเป็นเทพประทาน... แต่ขอโทษนะฉันอยากซัดหน้าเทพประทานสักหมัด”

ดันมีไอ้หนุ่มคนหนึ่ง เดินไปชื้อของที่ร้านสะดวกชื้อ แต่ก็ดันมาโผล่ในห้องสีขาวแปลกๆ