- 70
- 189.8K
- 285
เธอผิดเองที่ปล่อยตัวให้ท้องในขณะที่เขาเฝ้าย้ำเสมอ ดังนั้นเมื่อมีเมล็ดถั่วกำลังเจริญเติบโตขึ้นมาในท้องเมื่อไม่พร้อมก็ไม่ควรจะรักษาดูแลมัน ก่อนจะรู้ความจริงว่าเขาเธอมีไว้แค่สำรอง
เธอผิดเองที่ปล่อยตัวให้ท้องในขณะที่เขาเฝ้าย้ำเสมอ ดังนั้นเมื่อมีเมล็ดถั่วกำลังเจริญเติบโตขึ้นมาในท้องเมื่อไม่พร้อมก็ไม่ควรจะรักษาดูแลมัน ก่อนจะรู้ความจริงว่าเขาเธอมีไว้แค่สำรอง
‘อคิน’ หมายถึง พระอาทิตย์ ‘เจนัส’ คือ พระจันทร์ ส่วนเธอเหมือนดั่งดอกทานตะวัน ‘ทานตะวัน’ ที่มองหาความอบอุ่นจากพระอาทิตย์ แต่เขากลับเดินเข้ามา…ไอ้พระจันทร์เย็นชาที่เอาแต่ปากร้ายใส่กัน!
ในวันที่ปภังกรและคู่หมั้นสาวไปแจกข้าวสารที่โรงเจ ได้มีผู้หญิงท้องแก่ใกล้คลอดมารับของแจกด้วย เขาคงจะไม่หัวใจเต้นแรงขนาดนี้ถ้าผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่อดีตนางบำเรอที่เขาเลี้ยงไว้… ตกอับขนาดนี้เลยเหรอ
เพราะพลาดท้องในวัยเรียน และถูกพ่อของลูกตราหน้าว่าท้องกับคนอื่น ‘ไอญารินทร์’ ตัดใจหันหลังให้แฟนหนุ่มรุ่นพี่ คลอดและเลี้ยงดูลูกสาวจน ‘หนูไอติม’ อายุครบห้าขวบ
ปัญญารัตน์กำแท่งตรวจการตั้งครรภ์ จนเหงื่อชุ่มเต็มมือ วันนี้เธอมาเพื่อบอกเขาว่าท้อง แต่นายแพทย์อนล กลับเอ่ยปากบอกเลิกความสัมพันธ์ที่มีต่อกัน เพื่อกลับไปคบกับแฟนเก่าของเขา
อยู่บ้านพ่อเรียกบิลลี่อยู่มหาลัยให้เรียกพี่ว่าเยลลี่เพราะพี่คือเชียร์ลีดเดอร์ซู่ๆซ่าๆ ปาทังก้าปาทังกี้
เธอผิดเองที่เลือกทางเดินโง่ ๆ นี่ พิมพ์นาราทรุดตัวอยู่กับพื้นอยู่ตรงหลังประตูบ้าน ตรงที่ที่กวีวัธน์เพิ่งจะเดินออกไป
เมื่อเด็กหนุ่มที่เกิดใหม่ได้พบกับระบบที่จะเปลี่ยนชีวิตเขาแบบหน้ามือเป็นหลังเท้า (นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่ผมแต่ง หากผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยครับ) การันตีได้ว่า.. เอาเป็นว่าดูเอาก็แล้วกัน
ตอนอ่านนิยายเธอไม่เคยเข้าใจ..ทำไมรักแรกของพระเอก ต้องเป็นนางร้ายด้วยนะ แต่ก็แค่สงสัยไง..ไม่จำเป็นต้องส่งเธอมาพิสูจน์ก็ได้
เธอเป็นแค่เมีย ที่เขาไม่รัก ไม่ตั้งใจได้เธอมา เป็นแค่ เมียรอหย่า รอให้เขาจากไปกับผู้หญิงอีกคน
เซย์ระไม่แน่ใจเหมือนกันว่าการได้พบกับโกะโจ ซาโตรุเป็นเรื่องโชคดีหรือโชคร้ายกันแน่ รู้ก็แต่เพียงว่าในฤดูใบไม้ร่วงปี2006 ตอนที่เธอและเขาอายุสิบหกปี...ผู้ชายคนนี้ก็ได้เข้ามาเปลี่ยนโลกทั้งใบของเธอเสียแล้ว
จากวันที่...รัก สู่วันที่หัวใจ...ยับเยิน เมื่อเขามีคนอื่น
ใครสอนให้เธอกล้าอ้างตัวเป็นเมียฉัน / คิดเองได้ค่ะไม่ต้องสอน เฮียมาร์คควรดีใจนะที่พิมยอมรับผู้ชายนิสัยแย่มีดีแค่หล่อแบบเฮียเป็นสามี
สามีพิการเป็นคนเดียวที่รักนางจนหมดหัวใจ แต่เขาโดนทำร้ายต่อหน้าต่อตาจนตายจาก ชาตินี้ข้าขอถวายชีวิตปกป้องเขา ไม่ว่าผู้ใดกล้าแตะต้องสามีข้า มันผู้นั้นต้องกลับไปร้องหาบิดาที่นรก!!
ผิดหรือที่เธอตัดใจจากเขาไม่ได้ ผิดหรือที่เธอยังตอแยเขา...ผิดด้วยหรือที่สุดท้ายเธอยอมแพ้และจากไปโดยไม่บอกลา
พ่ออยู่ไหน ลูกชุบอยู่นี่นะ เพราะอยากเจอพ่อ หนูน้อยจึงแพ็กกระเป๋าออกตามหา
องค์หญิงใหญ่เว่ยลู่เสียนให้รักษาเมืองชายแดนจนตัวตาย เมื่อฟื้นนางพบว่าตัวเองย้อนเวลากลับมา ในชาติก่อนปฎิเสธคำสั่งให้กลับไปแต่งงานกับจอหงวนคนใหม่ ชาตินี้ขอแค่ได้ล้างแแค้นจะให้แต่งกับใครก็ได้ทั้งนั้น
เขาเป็นผู้ทำลายความรักในครั้งนั้น มาบัดนี้เขาจะทำทุกทางเพื่อให้ได้ความรักนั้นคืน
I literally have no idea who I am
เมื่อรักครั้งแรกจบลงที่การเลิกรา ตลอดเวลาที่พลัดพรากจากกันไปไกล ไม่เคยมีวันไหนที่ลืมรักเรา