โดนสามีทิ้งหรือ....ดียิ่ง ข้าจะได้ออกไปก่อร่างสร้างตัวด้วยสองมือของตนเอง

อ้ายเหรินเฝ้ารอเวลาติดตั้งระบบเป็นเวลาสามปี ในที่สุดมันก็เต็ม 100% ก่อนที่อ้ายเหรินจะมีเวลาได้ดีใจ โลกก็กลับตาลปัตร คนกลายเป็นซอมบี้ พืชกลายเป็นสัตว์กินเนื้อ ส่วนเธอกลายเป็นชาวสวน...

ในโลกอนาคตที่การเดินทางข้ามเวลาเป็นจริง คิมและลูต้องย้อนสู่ยุคอดีตเพื่อแก้ไขความผิดปกติที่อาจทำลายโครงสร้างเวลา โดยที่ห้ามไม่ให้เปลี่ยนแปลงประวัติศาสตร์

พี่ชายปลอมๆ ที่เธอพยายามหลบหน้าเขาไปเกือบสิบปี วันนี้ได้วนกลับมาเจอกันอีกครั้ง ทั้งที่พยายามจัดการกับความรู้สึกตัวเองดีแค่ไหน แต่ก็เหมือนเขาจะยิ่งเข้ามาเล่นกับใจเธอมากขึ้นเท่านั้น!

ในวันสิ้นปีของปี 2567 เพราะความเก่งของเธอ ทำให้เธอต้องตาย แต่เหมือนเพิ่งหลับตาไปไม่นาน เธอก็ตื่นขึ้นมาใหม่ในร่างกายของหนูน้อย แขนสั้นนิ้วมือป้อม!!!

จู่ ๆ ก็ได้รับมรดกจากญาติที่ไม่เคยเห็นหน้ากันมาก่อนจะไม่รับก็ไม่ได้ ลู่เอินต้องเดินทางข้ามวันข้ามคืนเพื่อไปรับมรดกนั่น สิ่งที่ได้คือแหวนหยกเก่า ๆ และระบบอาม่าที่เสียงด่านำก่อนทำเควส แล้วย้อนไปยุค 60

เมื่อพ่อแม่จากไปก็พบว่าชีวิตว่างเปล่ามาก เลือกใช้ชีวิตผิดพลาดเหลือเกินแล้วชีวิตก็ยังตลกไม่พอแค่เดินออกไปซื้อข้าวก็ยังตกท่ออีก เออถ้าจะขนาดนี้ตายก็ได้วะ แต่เฮ้ย!!! ฟื้นมาดันย้อนมาตอน ม.1 ซะงั้น

“ฉันไม่ชอบเธอ! อย่าเข้ามายุ่งกับฉันอีก” “ชะเอมก็ไม่เคยคิดที่จะชอบคนอย่างพี่เหมือนกัน แต่ที่ทำก็เพราะ..”

เมื่อสถานะของตนเองเริ่มสั่นคลอน นางจำจะต้องลุกขึ้นสู้ เพื่อเอาตัวรอด...

หลังจากได้ชีวิตใหม่อีกครั้ง เป้าหมายของนางมีเพียงความ 'ร่ำรวย' และทำให้น้องๆของตนมีชีวิตที่สุขสบายเท่านั้น ส่วนสามีน่ะหรือ...หากท่านพร้อมเมื่อไหร่เราก็หย่ากันได้เลย

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

คอมเมนต์ด่าพระเอกอยู่ดีๆ ดันทะลุมิติเข้ามาอยู่ในร่างนางร้ายที่จุดจบไม่พ้นความตายเนี่ยนะ! ทั้งต้องวางแผนอนาคต ทั้งต้องเอาตัวรอดจากแผนร้ายที่มีเข้ามาไม่เว้นวัน แล้วนางร้ายเช่นข้าจะมีชีวิตที่ดีได้ไหมนะ?

“กลิ่นแก้ว” ตื่นขึ้นมาในร่างของ “ซ่อนแก้ว” หญิงสาวชาวกรุงศรีอยุธยาจะทำเช่นไร เมื่อเธอต้องมาใช้ชีวิตในปี 2024 ทั้งยังมีหนี้สินล้นพ้นตัว

อวิ๋นเจีย’เป็นเมนระดับตัวแม่ของพระเอกในนิยายเรื่องบุรุษยอดนักปราชญ์แห่งยุค ทว่าพอข้ามมิติมาอยู่ในนิยาย ไฉนอวิ๋นเจียกลับถูกส่งมาอยู่ฝ่ายตรงข้ามกับพระเอกคนโปรดไปได้เล่า!

ครานี้ พี่จักมิปล่อยเจ้าไปอีก ครานี้ เจ้าจักต้องเป็นของพี่ ครานี้...พี่จักพันธนาการเจ้าไว้ ตราบจนฟ้าสิ้นดินสลาย ข้า...พญาชาละวัน ขอให้สัตย์สาบานต่อห้วงนทีนี้ที่ข้าครอง นั่น คือ เสียงสุดท้าย

ก็เเค่เมียที่ได้มาจากการเดิมพันกูไม่เห็นว่ามันจะมีค่าเเละน่ายกย่องตรงไหน นอกซะจากจะเอาไว้ทำหน้าที่บนเตียง

"ห้ามกัดปากข้า" นางเม้มปากตนเองแน่น ไม่ให้อีกฝ่ายใช้ปากกัดนางได้อีก หนานกงป๋อหย่า' ไม่เพียงไม่ทำตาม ยังโน้มตัวเข้ามาใกล้นางมากกว่าเดิม

"ถ้ามีโอกาสครั้งที่สอง ฉันจะไม่ยอมให้ชีวิตเป็นอย่างนี้อีก" หลังหมดลมหายใจอย่างโดดเดี่ยว นิรณาพบว่าตัวเองย้อนกลับมาในปี 2539 ก่อนที่จะเข้ามหาวิทยาลัย ครั้งนี้เรื่องเลวร้ายในชีวิตจะต้องหลีกเลี่ยงให้ได้!

โอ้โหแม่เจ้า! ใครจะไปคิดว่าแค่ไปดูดวงกับคุณยายเพราะสงสารกลัวว่าท่านจะไม่มีเงินกินข้าว กลับได้ของตอบแทนมาจนทำให้นางตายแถมต้องทะลุมิติไปอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้ตั้งสองพันปีก่อนแบบนี้!

จากลูกเป็ดขี้เหร่สู่การเป็นองค์หญิงคนสุดท้องแห่งราชวงศ์ ความน่ารักของซูเสี่ยวเป่าพร้อมจะพิชิตใจทุกคนแล้ว!