นินิว เด็กฝึกงานฝ่ายบัญชีสาวหน้าสวยร่างอวบเฉพาะส่วน เธออยากเข้ามาฝึกงานหาความรู้และประสบการณ์นะ แต่ทำไมผู้จัดการถึงได้จิกเรียกใช้แต่เธอนักก็ไม่รู้ แล้วเธอยังต้องตามไปฝึกงานที่ห้องผู้จัดการด้วยเนี่ย

โชคชะตานำพาให้กลับมาเข้าร่างของเวินลู่เสียนอดีตบุตรชายของเสนาบดีกรมโยธา ชีวิตที่แสนธรรมดาก็ไม่ธรรมดาอีกต่อไป ตั้งแต่เจอหน้าแม่ทัพใหญ่ครั้งแรกก็เกือบถูกปักเข้าที่กลางกระบาล

เล่มนี้มีป้ายแขวนชื่อทวง ท้วง ทวน ทัก ท้า ทาย แนะ บ่น บอก เผย พูด โพล่ง ฟ้อง ย้อน ย้ำ แย้ง ร้อง แถมอาการ กริยา น้ำเสียง ใบหน้า นัยน์ตา ท่าเดิน วิ่ง กระโดด รอยยิ้มและศัพท์กินนัย เพิ่มเติมจากเล่ม 1

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

ณ หุบเขาที่เป็นดั่งสมรภูมิรบ แพทย์แห่งโรงหมอหุยชุนได้เก็บชายหนุ่มปริศนามาดูแลจนก่อเกิดเป็นความรัก กระทั่งการมาถึงของจอมทัพผู้ยิ่งใหญ่ ชะตาชีวิตของทั้งสามจะเป็นอย่างไรต่อไป!?

ก้านหอมหลุดเข้าไปในนิยายเรื่องหนึ่ง ภารกิจของนางคือแก้ไขจุดจบของตัวเอง ง่ายๆ แค่นี้ แต่มันยากตรงพระเอกนี่แหละ ทำไมไม่ไปตามนางเอก มาตามตัวประกอบทำไม!!

‘มาให้พี่เช็คบิลซะดีๆ ทูนหัว’

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

รักแรกของเธอและเขาต้องพบเจอกับอุปสรรคทำให้ทั้งคู่ต้องแยกจากกันแต่ด้วยโชคชะตาที่ทำให้ทั้งสองคนกับมาเจอกันอีกครั้งแล้วพวกเขาทั้งคู่จะสามรถฝ่าฟันอุปสรรและได้กลับมารักกันหรือไม่

เกิดใหม่!? เหตุใดจึงกลายเป็นหมีแพนด้า... ในยุคสมัยที่เจ้าปุกปุยนี่ยังไม่ได้เป็นสมบัติของชาติด้วยซ้ำ! ทั้งถูกล่า โดนจับไปต้ม! ศิษย์พี่เจ้าขา… แพนดี้น้อยจะรับมือไม่ไหวแล้วนะเจ้าค้าาา~

“คุณมีอะไรจะบอกกับผมไหมครับ คุณกะรัตเพชร?” “ฉัน…คลอดลูกชายให้คุณหนึ่งคนค่ะ ท่านประธาน”

เธอรักผู้ชายคนหนึ่งสุดหัวใจ แต่สิ่งที่ได้จากเขาทำให้เธอตัดสินใจ "คุณเตชิน...เราหย่ากันเถอะค่ะ" แต่ทำไมเธอถึงจากเขาไปไม่ได้ "ฉันไม่หย่า"

ข้าชอบกิน ข้าชอบชิม มีอาหารอร่อยที่ใด ย่อมมีข้าที่นั่น หากอยากได้รสชาติที่เลอเลิศขอให้ฟังคำติชมจากข้า ข้าจะเป็นยอดหญิงนักชิม ใต้โลกหล้าแห่งนี้ ผู้ใดอย่าได้บังอาจมาแย่งข้าเด็ดขาด

"_" แอลจัดการกับผู้หญิงปากร้าย ที่แสนพยศเสร็จก็ลุกออกไปใส่เสื้อผ้าและหยิบแบงค์สีเทาออกมาสามใบยื่นให้ฉัน “นี้ค่าตัวเธอ” ฉันไม่รับจากเขา “ฉันไม่ได้ขาย ตัว” สายน้ำเอ่ยกับคนใจน้ายอย่างอย่างโกรธจัด “

"ท่านแม่หายไปไหนขอรับท่านลุงเยวี่ยน" เสียงสั่นคล้ายจะร้องไห้ถาม เสี่ยวเล่อมองหาทั่วห้องกลับไม่พบท่านแม่ "ข้าว่าท่านแม่ของเจ้าทิ้งเจ้าแล้วละ" "ท่านแม่ทิ้งข้าหรือขอรับ"

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย