จะเป็นยังไงต่อไปเมื่อเธอได้เข้าไปอยู่ในนิยายที่ตัวเองเขียนแบบไม่ทันรู้ตัว รอบกายมีแต่พวกซอมบี้เต็มไปหมด มองไปทางไหนก็มีแต่อันตราย แล้วเธอจะสามารถเอาชีวิตรอดในสถานการณ์แบบนี้ได้หรือไหม?

จะเกิดอะไรขึ้นถ้าประวัติศาสตร์ที่เราเคยรู้จักไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป!? (ไรท์เป็นมือใหม่จะพยายามทำให้ดีที่สุดครับ นิยายเรื่องนี้เป็นการรวมwhat if สั้นมาเป็นเรื่องยาวๆครับ)

ความรักห้าปีมีอันต้องจบลงเพราะสามีสิ้นรักนางแล้ว ปินเสี่ยวหลิว จำใจร่างใบหย่าแล้วเดินออกมาพร้อมกับลูกน้อยในครรภ์

ในคืนวันปักปิ่น ท่านปู่สิ้นลม นางถูกผลักตกน้ำ โดนสาดโคลนว่าเป็นต้นเหตุ ถูกตราหน้าว่าเป็นกาลกินีแห่งสกุลเซวีย จุดจบของสตรีผู้มีชื่อเสียงด่างพร้อยคือส่งเป็นของเล่นให้ขุนนางกักขฬะ ถูกทิ้งในหอนางโลมจนตาย

นางคือคุณหนูที่หลงรักราชครูจนสุดหัวใจ ส่วนเขาหลอกใช้ความรักที่นางมีเพื่อแก้แค้นให้คนในตระกูล

เธอเป็นอาสาสมัครช่วยผู้ประสบภัยอยู่ดีๆ ทำไมทะลุมิติย้อนมาอยู่ในยุคลำบากยากเข็ญ เธอต้องสวมตัวตนศพหญิงสาว ผู้มีชีวิตลำเค็ญ ถูกรังแก ถูกลวงมาข่มขืน ถูกฆาตกรรม เธอจึงต้องมาทวงความยุติธรรมให้เธอผู้นั้น

“ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ดิฉันว่าเราแยกทางกันตรงนี้ไหมคะ” “แต่ผมไม่อยากแยกทางกับท่านหญิงนี่ครับ อยากเดินร่วมทางแบบนี้ไปเรื่อย ๆ”

เกิดใหม่คราวนี้ดันเป็นนางร้ายในนิยาย แถมยังต้องตายอย่างน่าอนาถ ทำให้เสี่ยวผิงคิดจะเลี่ยงชะตากรรมนี้ให้ได้ แต่ทำไมบุรุษในเรื่องต่างเข้ามาป้วนเปี้ยนจนน่ารำคาญยิ่งนัก

เผลอนอนด้วยกันคืนเดียว เวรกรรมเเท้ๆของคุณหมอสาว เจอมาเฟียหน้าหล่อตามติดชีวิตยิ่งกว่าเห็บ เขาไม่ยอมให้เธอห่างกาย ไม่ใช่เพราะคว

หรือความรัก 5 ปี ของเราจะต้องจบลง เพราะความผิดที่ผู้ใหญ่ก่อไว้ในอดีต

ข้ามสู่โลกเวทมนตร์อันแสนพิศวง ลูเซียน พ่อมดฝึกหัดระดับสามต้องตกอยู่ในสถานการณ์อันยากลำบาก แต่เมื่อเขาตื่นขึ้น ก็พบว่าตัวเองข้ามโลกมาพร้อมกับ “ระบบอาจารย์เลื่องชื่อ“

" ผู้อื่นข้ามมิติไปยุคโบราณ ย่อมกลายเป็นผู้ฝึกตนอันเก่งกาจ แต่เหตุใดข้าข้ามมิติมา ต้องเป็นนักเขียนด้วยวะ "

เมื่อได้หลุดเข้ามาอยู่ในร่างพระสนมที่ถูกไล่ให้ไปอยู่ตำหนักเย็น หญิงสาวจึงคิดหนีจากไปแต่กลับพบกับบุรุษผู้ที่สั่งขังเธอโดยบังเอิญอีกทั้งเธอกับเขายังแซ่บกันจนถึงเช้า..ให้ตายสิ เช่นนี้แล้วจะทำอย่างไรต่อไป

ความรักที่นางมอบให้ แต่เขากลับตอบแทนด้วยการทำให้ครอบครัวนางต้องล่มสลายไปกับตา ทว่าสวรรค์เมตตาให้โอกาสนางหวนคืนมาอีกครั้ง ชาตินี้นางไม่ขอยุ่งเกี่ยวกับเขาอีกต่อไป ที่ใดมีท่าน ที่นั่นย่อมไม่ข้า!

เมื่อความตายไม่ใช่เส้นทางการหลุดพ้น แต่เป็นการเริ่มต้นใหม่ ซูเยี่ยนจะไม่กลับไปสู่ความสิ้นหวังแบบเดิม แต่เลือกที่จะปกป้องสิ่งที่รักเอาไว้ด้วยชีวิต แม้ว่านั่นหมายถึงการกลับไปยังฝันร้ายก็ตาม

เสิ่นหนิงเหมยตายด้วยความทรมานจากฝีมือของสามีเพียงเพราะจับได้ว่าเขามีชู้ ราวโชคชะตาเห็นใจส่งเธอหวนคืนกลับมาไม่รู้จะได้แก้แค้นหรือไม่แต่สามีคนใหม่ดันเป็นพี่ชายของอีกฝ่ายเสียนี่

ภาคิน : ฉันอยากให้เธอมาอยู่กับพวกฉัน ปัณณ์ : แต่.. ภูริช : ถ้าไม่อยากให้ใครรู้เรื่องคืนนั้น เธอ เธอต้องมาอยู่กับพวกฉัน ( NC เยอะ) (เริ่มลงตอนเเรกวันที่ 30 เมษายน 2567 )

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

แม่ดอกบัวขาวคนงาม แม่นางเอกคนดี นั้นสามีข้า หากว่าเจ้าดีจริงต้องหาสามีเป็นของตัวเองนะเจ้าคะ ไม่ใช่มาหาสามีข้า ได้ยินแล้วก็ถอย ไปหาพระเอกของเจ้านูน ออกไป๊!!!