เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

พิมพ์เราหย่ากันเถอะ พี่ไม่ได้รักพิมพ์​ ที่ผ่านมาพี่พยายามแล้ว พิมพ์หย่าให้พี่เถอะน่ะ พี่อยากไปเริ่มต้นใหม่กับคนที่พี่รัก​ เธอไม่รู้ว่าต้องรู้สึกแบบไหน​ "ถูกสามีขอหย่าในวันที่รู้ว่าตัวเองท้อง"

เจ้าของร้านอาหารทะลุมิติมาทั้งที ก็ต้องเปิดร้านขายอาหารนะสิ

หนุ่มวิศวะผู้หวงความโสดต้องทะลุมิติไปเป็นสามีของหญิงสาวหน้าผีที่มีแต่คนรังเกียจ แต่พ่อกับแม่ของเขาอยากได้หลานแล้วเขาจะทำอย่างไรเมื่อเขาก็ไม่สามารถมีลูกกับคนที่ไม่ได้รักได้เช่นกัน

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

จากที่เคยมีอำนาจ มีพลัง มีเงินมากมายมหาศาลอยู่อย่างราชา กลับเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้นทำให้ต้องไปใช้ชีวิต ณ โลกอีกใบ

ตายจากโรคไข้เลือดออกที่ไม่รู้ว่าเป็นแต่ดันฉลาดเกินหมอไปซื้อยามากินเอง ขิตซิค่ะจะเหลืออะไร!!ลืมตาตื่นขึ้นมาก็มาก็มีเสียงระบบกำลังบ่นยาวยืด ก่อนที่จะระบบจะอธิบายเรื่องราวให้เข้าใจ ว่าได้มาเกิดใหม่แล้ว

ซูไป๋เดินทางผ่านโลกแห่งการตื่นรู้ปลุกพรสวรรค์ระดับเทพ นิพพาน: เกิดใหม่หลังจากการตายปกติ วิวัฒนาการทางกายภาพ และค่าคุณสมบัติทั้งหมดอัปเกรด! ลืมการปลุกพรสวรรค์ระดับเทพไปได้เลย แต่ยังมีนิ้วทองอยู่ด้วย!

หลอกล่อให้รักแล้วตลบหลังทำร้ายกันซึ่ง ๆ หน้า

ในสถานการณ์ที่มีอัตราการก่ออาชญากรรมสูงขึ้น ก่อเกิดองค์กรลับกำจัดเหล่าอาชญากรตัวร้าย โอคาดะ ชิโตเสะ เด็กหนุ่มปริศนารับหน้าที่แจกบัตรเชิญแก่เด็กหนุ่มวัยรุ่นผู้มีพรสวรรค์ เข้าสู่องค์กรนามว่า “Blue lock”

เมื่อวันสิ้นโลกมาถึง เทพได้ปลุกระบบเกมขึ้นมาพร้อมพรสวรรค์แห่งการสร้าง ไม่ว่าอาวุธระดับx วิชาระดับx หรือไอเท็มระดับxก็สร้างได้ อาณาเขต ที่พัก เมือง ก็สร้างได้หมดขอแค่มีวัตถุดิบ

ขณะนี้เธอได้เข้ามาอยู่ในนิยายโง่ๆที่เธอเคยอ่าน และตอนนี้เธอก็อยู่ในร่างตัวละครรองหญิงแล้ว เป็นเด็กสาวผู้น่าสงสารที่มีบุคลิกอ่อนแอและความมั่นใจในตนเองต่ำ แต่กลับต้องพบกับชีวิตที่น่าเศร้าและกำลังจะตาย

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

เสวี่ยน่าก็แค่พอและยอมแพ้ที่จะสู้ต่อเธอถึงได้ตัดสินใจที่จะตาย แต่กลับย้อนเวลากลับมาอีกครั้ง นั่นจึงทำให้เธอหัวเสียเพราะอะไรน่ะเหรอก็เพราะว่า"ฉันลืมไปได้ยังไงว่าโรงเรียนฉันมันเป็นโรงเรียนอันธพาล"

เจ็บช้ำจากคนรักหักหลังจนตัวตาย ทะลุมิติไปมีรักครั้งใหม่ ก็มิวายคล้ายจะถูกทอดทิ้งอีก เพราะเหตุใดกัน ความรักดี ๆ จึงต้องจบลงเช่นนี้ราวถูกสาป

เฟิงหลินรู้สึกว่ามารดารักและหวงแหนนางมาก มากจนนางรู้สึกว่ามารดาทำเสมือนนางคือนกน้อยที่เลี้ยงไว้ในกรงทอง นางไม่แคลงใจในความรักที่มารดามอบให้ แต่แคลงใจว่าเหตุใดตัวนางไม่มีสิทธิ์ใช้ชีวิตเหมือนผู้อื่น

เขาว่าถ้าเรามีรักเราจะทุกข์ ถ้าไม่อยากทุกข์ต้องไม่มีรัก ข้าล่ะสมเพชตัวเองเสียจริง ที่ดันมีรักเลยต้องทนทุกข์ เอาล่ะ องค์ชายห้า ต่อจากนี้ ข้าจะไม่ขอความรัก จากท่านอีกแล้ว!!

"ยามนี้จ้าวหยวนโจวก็เป็นแค่ปลาเค็มตัวหนึ่งเท่านั้น แต่หากวันใดปลาเค็มตัวนี้ริอาจอยากจะกลายเป็นปลาเป็น เอาไว้ค่อยสังหารก็คงไม่ใช่เรื่องที่ยากเย็นอะไรนัก” ริมฝีปากแดงสดเหยียดยิ้มขึ้นอย่างเจ้าแผนการ