" แปลกดีนะทั้งที่ฉันไม่รู้จักพวกคุณแต่ทำไมมันถึงคุ้นเคยได้ขนาดนี้กัน....นี่เราเคยพบกันมาก่อนรึเปล่าคะ? " เรื่องราวที่ถูกลบหายไปจากความทรงจำมีเพียงแค่เวลาเท่านั้นที่จะทำให้มันกลับคืนมาอีกครั้งหนึ่ง

ในชาติก่อน..หล่อนโดนคนที่ไว้ใจทำร้าย ถ้ามีโอกาสอีกครั้งหล่อนจะเอาคืน!!

เพ่ยเพ่ยจำอดีตชาติของเธอได้อย่างเลือนลาง เธอเคยเป็นนักธุรกิจสาวที่ประสบความสำเร็จในศตวรรษที่ 21 แต่ตอนนี้เธอได้กลายเป็นเด็กสาวชาวนายากจนที่ต้องดิ้นรนเพื่อความอยู่รอดและต้องเลี้ยงดูน้องชายวัย 5 ขวบ

เพื่อเงินปัททำได้ทุกอย่าง ถ้าพี่อยากให้ปัทเป็นแค่ของเล่นชั่วคราว ปัทไม่มีปัญหาเลย แค่เงินถึงก็พอ…..

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

เมื่อฉันต้องเกิดใหม่เป็นเพื่อนนางร้ายในนิยายบอยเลิฟ

"ทำไมทำหน้าตกใจแบบนั้นล่ะ บุญษา หย่ากันแค่สามวันจำหน้าผัวตัวเองไม่ได้หรือไง"

ถ้าจะทำให้เรื่องมันจบ เดือนยอม

เมื่อนักฆ่าอยากเกษียณตัวเองไปใช้ชีวิตในบั้นปลายสุดท้าย ทว่าเขากลับถูกสั่งเก็บเพื่อเป็นหลักประกันขององค์กรลับ แต่ไหงมาโผล่เป็นคุณชายรองตาบอดซะงั้น แล้วอย่างนี้ใครซวยล่ะ?

เมื่อความรักของชายชาวบ้านเกิดขึ้นกับหญิงสาวที่ตนซื้อมาด้วยความสงสาร สุดท้ายบทสรุปความรักของคนทั้งสองจะเป็นอย่างไรสามารถรักกันได้หรือไม่ถ้าความจริงปรากฏ

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

อุตส่าห์ได้เกิดเป็นพระเอกที่เท่ๆแมนๆแล้วแท้ๆ แต่ทำไมนายเอกที่ควรจะตัวเล็กและบอบบางตามต้นฉบับ ถึงได้ดูสูงใหญ่และกำยำกว่าเขามาก แถมเอวดุชะมัด

ลืมตาตื่นมาก็ดันมีหลัวซะงั้น แบบนี้มันไม่ได้นะ อย่างน้อยก็ให้โอกาสได้เลือกบ้างสิ มือสังหารอันดับหนึ่งอย่างเธอ จะไม่ยอมเป็นเบี้ยล่างอยู่ใต้อาณัติใครแน่ จะมีสามีทั้งที ยังไงเธอก็ต้องได้เลือกเอง

ในชาติที่แล้วนางหลงรักฉูหวางจนโงหัวมิได้ ในชาตินี้นางกลับมาอีกครั้งในวันไหว้พระจันทร์ที่นางได้พบฉูหวางอีกครั้ง

เมื่อหมดลมหายใจเพราะความสิ้นหวังจากโลกที่ล่มสาย ลี่จินอดีตทหารในหน่วยรบพิเศษกลับตื่นขึ้นมาในร่างของบุตรีไร้ค่าที่มีชื่อเดียวกันแต่คนล่ะแซ่ ในโลกใบใหม่ที่ราวกับอยู่ในนิยายกำลังภายในสักเรื่อง...

หมอหญิงย้อนเวลามายังยุค 70’S ในร่างของนางร้ายซึ่งมักถูกคนเลวตบตีระบายโทสะ ปากเขาก็ต่อว่าเธอเหลวแหลก ไร้ยางอาย เป็นได้แค่ขยะ และนับแต่นี้ ก็ทางใครทางมัน จุดจบเธอและลูกฝาแฝดจะไม่เหมือนนิยายเรื่องเดิมอีก

จากคุณหนูท้ายจวนไร้ความสำคัญผู้หนึ่ง สู่การเป็นนายท่านอสรพิษไร้นามที่ทุกคนต้องหวั่นเกรง

เพราะผมดันเมาและเผลอไปมีอะไรกับเขา ชีวิตของผมก็เลยถูกเขาคนนี้ตามเหมือนเงา ยิ่งผมหาทางสลัดเขาเท่าไหร่เขาก็ยิ่งเข้าหาผมมากขึ้น ผมเลยต้องปล่อยเลยตามเลย แต่ทำไมผมกับเริ่มรู้สึกแปลกๆกับเขายามที่เขาหายไปล่ะ

‘ถ้ารู้ว่าชีวิตนี้จะมาเจอพี่ ผมไม่เจ้าชู้ให้เสียชื่อหรอก’ 💐

ชาติภพก่อนนางคือวีรสตรีของยุคอโยธยา ชาติภพใหม่นางกลายเป็นสตรีที่งดงามราวกับบุปผาแรกแย้ม ความงามของนางช่วยปกปิดเรื่องราวที่นางกระทำเอาไว้อย่างมิดชิด